🍔غذا رزرو کنید دوستان ❤️
@Endorphin401
@Endorphin401
اندورفــ🎓ـین
@endorphin401
هورمون اندورفین
افزایش لذت و سرخوشی😍
کاهش درد و ناراحتی🥲
اندورفــ🎓ـین (Persian)
اندورفین یک کانال تلگرامی پر از اطلاعات مفید در زمینه هورمون اندورفین است. این هورمون معروف به هورمون لذت و سرخوشی است و در کاهش درد و ناراحتی نیز نقش بسیار مهمی دارد. در این کانال شما می‌توانید اخبار، طنز، کتاب، روانشناسی و موارد دیگری که به هورمون اندورفین مرتبط هستند را پیدا کنید. اگر به تقویت این هورمون و بهبود کیفیت زندگی خود علاقه‌مند هستید، این کانال بهترین منبع اطلاعات برای شما خواهد بود. پس حتما به این کانال بپیوندید و از مطالب مختلف و جذاب آن بهره‌مند شوید!
اندورفــ🎓ـین
20 Nov, 07:08
آز دزد است و ربودن کار اوست
چیره‌دستی، رونق بازار اوست
او نشست آسوده و خفتیم ما
او نهفت اندیشه و گفتیم ما
آخر این طوفان، کروی جان برد
آنچه در کیسه است در دامان برد
آخر، این بیباک دزد کهنه‌کار
از تو آن دزدد، که بیش آید بکار
نفس جان دزدد، نه گاو و گوسفند
جز ببام دل، نیندازد کمند
تا نیفتادی، درین ظلمت ز پای
روشنی خواه از چراغ عقل و رای
آدمیخوار است، حرص خودپرست
دست او بر بند، تا دستیت هست
گرگ راه است، این سیه دل رهنمای
بشکنش سر، تا ترا نشکسته پای
هر که با اهریمنان دمساز شد
در همه کردارشان انباز شد
این پلنگ آنگه بیوبارد ترا
که تن خاکی زبون دارد ترا
پروین اعتصامی
@endorphin401
چیره‌دستی، رونق بازار اوست
او نشست آسوده و خفتیم ما
او نهفت اندیشه و گفتیم ما
آخر این طوفان، کروی جان برد
آنچه در کیسه است در دامان برد
آخر، این بیباک دزد کهنه‌کار
از تو آن دزدد، که بیش آید بکار
نفس جان دزدد، نه گاو و گوسفند
جز ببام دل، نیندازد کمند
تا نیفتادی، درین ظلمت ز پای
روشنی خواه از چراغ عقل و رای
آدمیخوار است، حرص خودپرست
دست او بر بند، تا دستیت هست
گرگ راه است، این سیه دل رهنمای
بشکنش سر، تا ترا نشکسته پای
هر که با اهریمنان دمساز شد
در همه کردارشان انباز شد
این پلنگ آنگه بیوبارد ترا
که تن خاکی زبون دارد ترا
پروین اعتصامی
@endorphin401
اندورفــ🎓ـین
20 Nov, 07:08
دزد عیاری، بفکر دستبرد
گاه ره میزد، گهی ره میسپرد
در کمین رهنوردان مینشست
هم کله میبرد و هم سر میشکست
روز، میگردید از کوئی بکوی
شب، بسوی خانه‌ها میکرد روی
از طمع بودش بدست اندر، کمند
بر همه دیوار و بامش میفکند
قفل از صندوق آهن میگشود
خفته را پیراهن از تن می‌ربود
یک شبی آن سفلهٔ بی ننگ و نام
جست ناگاه از یکی کوتاه بام
باز در آن راه کج بنهاد پای
رفت با اهریمن ناخوب رای
این چنین رفتن، بچاه افتادن است
سرنگون از پرتگاه افتادن است
اندرین ره، گرگها حیران شدند
شیرها بی ناخن و دندان شدند
نفس یغماگر، چنان یغما کند
که ترا در یک نفس، بی پا کند
هر که شاگرد طمع شد، دزد شد
این چنین مزدور، اینش مزد شد
شد روان از کوچه‌ای، تاریک و تنگ
تا کند با حیله، دستی چند رنگ
دید اندر ره، دری را نیمه‌باز
شد درون و کرد آن در را فراز
شمع روشن کرد و رفت آهسته پیش
در عجب شد گربه از آهستگیش
خانه‌ای ویرانتر از ویرانه دید
فقر را در خانه، صاحبخانه دید
وصلها را جانشین گشته فراق
بهر برد و باخت، نه جفت و نه طاق
قصه‌ای جز عجز و استیصال نه
نامی از هستی به جز اطلاق نه
در شکسته، حجره و ایوان سیاه
نه چراغ و نه بساط و نه رفاه
پایه و دیوار، از هم ریخته
بام ویران گشته، سقف آویخته
در کناری، رفته درویشی بخواب
شب لحافش سایه و روز آفتاب
بر کشیده فوطه‌ای پاره بسر
هم ز دزد و هم ز خانه بی‌خبر
خواب ایمن، لیک بالین خشت و خاک
روح در تن، لیک از پندار پاک
جسم خاکی بی‌نوا، جان بی‌نیاز
راه دل روشن، در تحقیق باز
خاطرش خالی ز چون و چندها
فارغ از آلایش پیوندها
نه سبوئی و نه آبی در سبو
این چنین کس از چه میترسد، بگو
حرص را در زیر پای افکنده بود
کشتهٔ آزند خلق، او زنده بود
الغرض، آن دزد چون چیزی نیافت
فوطهٔ درویش بگرفت و شتافت
پا بدر بنهاد و بر دیوار شد
در فتاد و خفته زان بیدار شد
مشتها بر سر زد و برداشت بانگ
که نماند از هستی من، نیم دانگ
دزد آمد، خانه‌ام تاراج کرد
تو بر آر از جانش، ای خلاق، گرد
مایه را دزدید و نانم شد فطیر
جای نان، سنگش ده، ای رب قدیر
هر چه عمری گرد کردم، دزد برد
کارگر من بودم و او مزد برد
هیچ شد، هم پرنیان و هم پلاس
مرده بود امشب عسس، هنگام پاس
ای خدا، بردند فرش و بسترم
موزه از پا، بالش از زیر سرم
لعل و مروارید دامن دامنم
سیم از صندوقهای آهنم
راه من بست، آن سیه کار لئیم
راه او بر بند، ای حی قدیم
ای دریغا طاقهٔ کشمیریم
برگ و ساز روزگار پیریم
ای دریغ آن خرقهٔ خز و سمور
که ز من فرسنگها گردید دور
ای دریغا آن کلاه و پوستین
ای دریغا آن کمربند و نگین
سر بگردید از غم و دل شد تباه
ای خدا، با سر دراندازش بچاه
آنچه از من برد، ای حق مجیب
میستان از او به دارو و طبیب
دزد شد زان بوالفضولی خشمگین
بازگشت و فوطه را زد بر زمین
گفت بس کن فتنه، ای زشت عنود
آنچه بردیم از تو، این یک فوطه بود
تو چه داری غیر ادبار، ای دغل
ما چه پنهان کرده‌ایم اندر بغل
چند میگوئی ز جاه و مال و گنج
تو نداری هیچ، نه در شش نه پنج
دزدتر هستی تو از من، ای دنی
رهزن صد ساله را، ره میزنی
بسکه گفتی، خرقه کو و فرش کو
آبرویم بردی، ای بی‌آبرو
ای دروغ و شر و تهمت، دین تو
بر تو برمی‌گردد، این نفرین تو
فقر میبارد همی زین سقف و بام
نه حلال است اندر اینجا، نه حرام
دزد گردون، پرده بردست از درت
بخت، بنشاندست بر خاکسترت
من چه بردم، زین سرای آه و سوز
تو چه داری، ای گدای تیره‌روز
گفت در ویرانهٔ دهر سپنج
گنج ما این فوطه بود، از مال و گنج
گر که خلقان است، گر بیرنگ و رو
ما همین داریم از زشت و نکو
کشت ما را حاصل، این یک خوشه بود
عالم ما، اندرین یک گوشه بود
هر چه هست، اینست در انبان ما
گوی ازین بهتر نزد چوگان ما
از قباهائی که اینجا دوختند
غیر ازین، چیزی بما نفروختند
داده زین یک فوطه ما را، روزگار
هم ضیاغ و هم حطام و هم عقار
ساعتی فرش و زمانی بوریاست
شب لحافست و سحرگاهان رداست
گاه گردد ابره و گاه آستر
گه ز بام آویزمش، گاهی ز در
پوستینش میکنم فصل شتا
سفره‌ام این است، هر صبح و مسا
روزها، چون جبه‌اش در بر کنم
شب ز اشکش غرق در گوهر کنم
از برای ما، درین بحر عمیق
غیر ازین کشتی ندادند، ای رفیق
هر گهر خواهی، درین یک معدنست
خرقه و پاتابه و پیراهن است
ثروت من بود این خلقان، از آن
اینهمه بر سر زدم، کردم فغان
در ره ما گمرهان بی‌نوا
هر زمان، ره میزند دزد هوی
گر که نور خویش را افزون کنی
تیرگی را از جهان بیرون کنی
کار دیو نفس، دیگر گون شود
زین بساط روشنی، بیرون شود
گر سیاهی را کنی با خود شریک
هم سیاهی از تو ماند مرده ریگ
کوش کاندر زیر چرخ نیلگون
نور تو باشد ز هر ظلمت فزون
ادامه👇
گاه ره میزد، گهی ره میسپرد
در کمین رهنوردان مینشست
هم کله میبرد و هم سر میشکست
روز، میگردید از کوئی بکوی
شب، بسوی خانه‌ها میکرد روی
از طمع بودش بدست اندر، کمند
بر همه دیوار و بامش میفکند
قفل از صندوق آهن میگشود
خفته را پیراهن از تن می‌ربود
یک شبی آن سفلهٔ بی ننگ و نام
جست ناگاه از یکی کوتاه بام
باز در آن راه کج بنهاد پای
رفت با اهریمن ناخوب رای
این چنین رفتن، بچاه افتادن است
سرنگون از پرتگاه افتادن است
اندرین ره، گرگها حیران شدند
شیرها بی ناخن و دندان شدند
نفس یغماگر، چنان یغما کند
که ترا در یک نفس، بی پا کند
هر که شاگرد طمع شد، دزد شد
این چنین مزدور، اینش مزد شد
شد روان از کوچه‌ای، تاریک و تنگ
تا کند با حیله، دستی چند رنگ
دید اندر ره، دری را نیمه‌باز
شد درون و کرد آن در را فراز
شمع روشن کرد و رفت آهسته پیش
در عجب شد گربه از آهستگیش
خانه‌ای ویرانتر از ویرانه دید
فقر را در خانه، صاحبخانه دید
وصلها را جانشین گشته فراق
بهر برد و باخت، نه جفت و نه طاق
قصه‌ای جز عجز و استیصال نه
نامی از هستی به جز اطلاق نه
در شکسته، حجره و ایوان سیاه
نه چراغ و نه بساط و نه رفاه
پایه و دیوار، از هم ریخته
بام ویران گشته، سقف آویخته
در کناری، رفته درویشی بخواب
شب لحافش سایه و روز آفتاب
بر کشیده فوطه‌ای پاره بسر
هم ز دزد و هم ز خانه بی‌خبر
خواب ایمن، لیک بالین خشت و خاک
روح در تن، لیک از پندار پاک
جسم خاکی بی‌نوا، جان بی‌نیاز
راه دل روشن، در تحقیق باز
خاطرش خالی ز چون و چندها
فارغ از آلایش پیوندها
نه سبوئی و نه آبی در سبو
این چنین کس از چه میترسد، بگو
حرص را در زیر پای افکنده بود
کشتهٔ آزند خلق، او زنده بود
الغرض، آن دزد چون چیزی نیافت
فوطهٔ درویش بگرفت و شتافت
پا بدر بنهاد و بر دیوار شد
در فتاد و خفته زان بیدار شد
مشتها بر سر زد و برداشت بانگ
که نماند از هستی من، نیم دانگ
دزد آمد، خانه‌ام تاراج کرد
تو بر آر از جانش، ای خلاق، گرد
مایه را دزدید و نانم شد فطیر
جای نان، سنگش ده، ای رب قدیر
هر چه عمری گرد کردم، دزد برد
کارگر من بودم و او مزد برد
هیچ شد، هم پرنیان و هم پلاس
مرده بود امشب عسس، هنگام پاس
ای خدا، بردند فرش و بسترم
موزه از پا، بالش از زیر سرم
لعل و مروارید دامن دامنم
سیم از صندوقهای آهنم
راه من بست، آن سیه کار لئیم
راه او بر بند، ای حی قدیم
ای دریغا طاقهٔ کشمیریم
برگ و ساز روزگار پیریم
ای دریغ آن خرقهٔ خز و سمور
که ز من فرسنگها گردید دور
ای دریغا آن کلاه و پوستین
ای دریغا آن کمربند و نگین
سر بگردید از غم و دل شد تباه
ای خدا، با سر دراندازش بچاه
آنچه از من برد، ای حق مجیب
میستان از او به دارو و طبیب
دزد شد زان بوالفضولی خشمگین
بازگشت و فوطه را زد بر زمین
گفت بس کن فتنه، ای زشت عنود
آنچه بردیم از تو، این یک فوطه بود
تو چه داری غیر ادبار، ای دغل
ما چه پنهان کرده‌ایم اندر بغل
چند میگوئی ز جاه و مال و گنج
تو نداری هیچ، نه در شش نه پنج
دزدتر هستی تو از من، ای دنی
رهزن صد ساله را، ره میزنی
بسکه گفتی، خرقه کو و فرش کو
آبرویم بردی، ای بی‌آبرو
ای دروغ و شر و تهمت، دین تو
بر تو برمی‌گردد، این نفرین تو
فقر میبارد همی زین سقف و بام
نه حلال است اندر اینجا، نه حرام
دزد گردون، پرده بردست از درت
بخت، بنشاندست بر خاکسترت
من چه بردم، زین سرای آه و سوز
تو چه داری، ای گدای تیره‌روز
گفت در ویرانهٔ دهر سپنج
گنج ما این فوطه بود، از مال و گنج
گر که خلقان است، گر بیرنگ و رو
ما همین داریم از زشت و نکو
کشت ما را حاصل، این یک خوشه بود
عالم ما، اندرین یک گوشه بود
هر چه هست، اینست در انبان ما
گوی ازین بهتر نزد چوگان ما
از قباهائی که اینجا دوختند
غیر ازین، چیزی بما نفروختند
داده زین یک فوطه ما را، روزگار
هم ضیاغ و هم حطام و هم عقار
ساعتی فرش و زمانی بوریاست
شب لحافست و سحرگاهان رداست
گاه گردد ابره و گاه آستر
گه ز بام آویزمش، گاهی ز در
پوستینش میکنم فصل شتا
سفره‌ام این است، هر صبح و مسا
روزها، چون جبه‌اش در بر کنم
شب ز اشکش غرق در گوهر کنم
از برای ما، درین بحر عمیق
غیر ازین کشتی ندادند، ای رفیق
هر گهر خواهی، درین یک معدنست
خرقه و پاتابه و پیراهن است
ثروت من بود این خلقان، از آن
اینهمه بر سر زدم، کردم فغان
در ره ما گمرهان بی‌نوا
هر زمان، ره میزند دزد هوی
گر که نور خویش را افزون کنی
تیرگی را از جهان بیرون کنی
کار دیو نفس، دیگر گون شود
زین بساط روشنی، بیرون شود
گر سیاهی را کنی با خود شریک
هم سیاهی از تو ماند مرده ریگ
کوش کاندر زیر چرخ نیلگون
نور تو باشد ز هر ظلمت فزون
ادامه👇
اندورفــ🎓ـین
19 Nov, 12:08
تصور فامیل از اتمام امتحانات
وقتیه ک برمیگردی شهرتون
دیشب بهم میگن امتحانات تموم شد ک برگشتی؟!
میگم آره امتحانای این هفته تموم شد
فقط همین هفته ک بیاد
و هفته دیگش
و بعدیش
و بعدترش
و پس از اون
و....
هنوز امتحان دارم...
@endorphin401
وقتیه ک برمیگردی شهرتون
دیشب بهم میگن امتحانات تموم شد ک برگشتی؟!
میگم آره امتحانای این هفته تموم شد
فقط همین هفته ک بیاد
و هفته دیگش
و بعدیش
و بعدترش
و پس از اون
و....
هنوز امتحان دارم...
@endorphin401
اندورفــ🎓ـین
19 Nov, 12:02
روزایی ک می‌بینید مطلب طنزی نمینویسم و نمیزارم تو کانال
بدونید امتحان ندارم
وگرنه عوارض فشار امتحان مشابه مصرف گل میمونه
هر چیزی سرگرم کننده و خنده‌داره...
گاها حرکت مورچه روی زمین
یا نگاه به آسمون جذاب تر میشه
اصلا
تعمق به جهان خلقت به سر آدم میزنه
@endorphin401
بدونید امتحان ندارم
وگرنه عوارض فشار امتحان مشابه مصرف گل میمونه
هر چیزی سرگرم کننده و خنده‌داره...
گاها حرکت مورچه روی زمین
یا نگاه به آسمون جذاب تر میشه
اصلا
تعمق به جهان خلقت به سر آدم میزنه
@endorphin401
اندورفــ🎓ـین
17 Nov, 02:42
ترسناک تر از دور اول خوندن
دور دوم خوندنه
چون اونجاست که میبینی
اصلا هیچی یادت نیس...
@endorphin401
دور دوم خوندنه
چون اونجاست که میبینی
اصلا هیچی یادت نیس...
@endorphin401
اندورفــ🎓ـین
16 Nov, 12:53
تنها یکی از دوستام برا امتحان از من کمتر خونده که اونم انصراف داده
نیستش...
@endorphin401
نیستش...
@endorphin401
اندورفــ🎓ـین
16 Nov, 12:50
خیلی دوست دارم مث این خرخونا باشم ک همه حرفاشونو علمی میزنن
ولی به دلیل مشکلی ک ناشی از قشر حرکتی پره سنترال مغزیم که باعث عدم سیناپس های پی در پی تا عضله اسکلتی و در نتیجه عدم تخلیه وزیکول های استیل کولین به شکاف سیناپسی و ناتوانی کانال های کلسیمی وابسته به لیگاند باعث شده تا رشت های اکتین و میوزین عضلات بدنم در انقباض عضله ناتوان باشن و در آخر میشه گف نتونم که خودمو بهم بکشم و درس بخونم...
@endorphin401
ولی به دلیل مشکلی ک ناشی از قشر حرکتی پره سنترال مغزیم که باعث عدم سیناپس های پی در پی تا عضله اسکلتی و در نتیجه عدم تخلیه وزیکول های استیل کولین به شکاف سیناپسی و ناتوانی کانال های کلسیمی وابسته به لیگاند باعث شده تا رشت های اکتین و میوزین عضلات بدنم در انقباض عضله ناتوان باشن و در آخر میشه گف نتونم که خودمو بهم بکشم و درس بخونم...
@endorphin401
اندورفــ🎓ـین
15 Nov, 12:20
مقدار وقتی که نیازه تا جزوه برای امتحان تموم بشه حدود ۴۵ ساعته
و از الان تا موقع امتحان ۴۵ ساعت وقت مونده
طبق این محاسبات
اگر از الان به ازای هر ساعت
یک ساعت آناتومی بخونم
تا موقع امتحان یک دور جزوه رو تموم کردم
الهی به امید تو...
@endorphin401
و از الان تا موقع امتحان ۴۵ ساعت وقت مونده
طبق این محاسبات
اگر از الان به ازای هر ساعت
یک ساعت آناتومی بخونم
تا موقع امتحان یک دور جزوه رو تموم کردم
الهی به امید تو...
@endorphin401
اندورفــ🎓ـین
14 Nov, 16:15
تو خوابگاه نمیشه درس خوند
قبلا تو خونه
به اختیار خودم درسا رو نمیخوندم
@endorphin401
قبلا تو خونه
به اختیار خودم درسا رو نمیخوندم
@endorphin401
اندورفــ🎓ـین
14 Nov, 08:20
رسیدم تا حرم گویی کسی میگفت در گوشم
بیا ای خسته از دنیا که من باز است آغوشم
سلیمانا بیا بردار بار از شانه موری
مرا باری ست از غم ها که سنگین است بر دوشم...
@endorphin401
بیا ای خسته از دنیا که من باز است آغوشم
سلیمانا بیا بردار بار از شانه موری
مرا باری ست از غم ها که سنگین است بر دوشم...
@endorphin401
اندورفــ🎓ـین
13 Nov, 21:33
سعدي آن نيست که هرگز ز کمندت بگريزد
که بِدانِست که دربند تو خوشتر که رهايي
خلق گويند برو دل به هواي دگري ده
نکنم خاصه در ايام اتابک دو هوايي
@endorphin401
که بِدانِست که دربند تو خوشتر که رهايي
خلق گويند برو دل به هواي دگري ده
نکنم خاصه در ايام اتابک دو هوايي
@endorphin401
اندورفــ🎓ـین
11 Nov, 16:54
خداوندا
اگر در آنچه که میخواهم
خیری ست
نصیبم کن
و اگر در آن شر است
به آن خیری قرار بده
و سپس نصیبم کن...
من به آنچه که از تو میخواهم
بسیار چشم انتظار و سخت بی تابم
@endorphin401
اگر در آنچه که میخواهم
خیری ست
نصیبم کن
و اگر در آن شر است
به آن خیری قرار بده
و سپس نصیبم کن...
من به آنچه که از تو میخواهم
بسیار چشم انتظار و سخت بی تابم
@endorphin401
اندورفــ🎓ـین
09 Nov, 11:29
_پرسیدم، اگه ماشینت پنجر باشه باهاش میری سرکار؟!
+گفت: خب معلومه، نه
_گفتم: اگه توجه نکنی بری و بیایی باهاش،چی میشه؟!
+گفت: خب میترکه، نابود میشه
_گفتم: ما با ماشینمون اینکارو نمی‌کنیم، ولی بارها با خودمون اینکارو کردیم
کیلومترها خود پنجرمونو بردیم!
چکیده کتاب "سیلی واقعیت" .
@Endorphin401
+گفت: خب معلومه، نه
_گفتم: اگه توجه نکنی بری و بیایی باهاش،چی میشه؟!
+گفت: خب میترکه، نابود میشه
_گفتم: ما با ماشینمون اینکارو نمی‌کنیم، ولی بارها با خودمون اینکارو کردیم
کیلومترها خود پنجرمونو بردیم!
چکیده کتاب "سیلی واقعیت" .
@Endorphin401
اندورفــ🎓ـین
08 Nov, 04:37
شمرده تر بگو با من ،
حروف رفتنت تا من
بگیرم از دلت همه بهانه ها را...
1:46
@endorphin401
حروف رفتنت تا من
بگیرم از دلت همه بهانه ها را...
1:46
@endorphin401
اندورفــ🎓ـین
07 Nov, 09:58
یک استاد آناتومی اعصاب داریم فامیلیش حقیر عه
بعدا که جزوه ش رو دیدیم
فهمیدیم منظورش با ماست...
@endorphin401
بعدا که جزوه ش رو دیدیم
فهمیدیم منظورش با ماست...
@endorphin401
اندورفــ🎓ـین
06 Nov, 04:28
چقدر این نم بارون و هوای خنک کله صبح فصل پاییز خوبه
فقط پیاده روی بری...
@endorphin401
فقط پیاده روی بری...
@endorphin401
1,695
subscribers
1,263
photos
730
videos
