شروع سال تحصیلی جدید مبارک❤️
باران
@drlayegh
اين كانال دلنوشته هاى دكتر الميرا لايق - روانپزشك است و جهت حفظ اسرار بيماران اسامى و شخصيتها تغيير يافته اند
باران (Persian)
با افتخار معرفى مى‌كنيم: كانال تلگرام "باران" با نام كاربرى "drlayegh". اين كانال در واقع دلنوشته‌هاى دكتر الميرا لايق - روانپزشك را در اختيار شما قرار مى‌دهد. اين دكتر متخصص در روانپزشكى است و ارزشمند است كه تجربيات و ديدگاه‌هاى خود را با شما به اشتراك بگذارد. اما يك نكته مهم درباره اين كانال وجود دارد و آن اين است كه اسامى و شخصيت‌هاى بيماران كاملاً محفوظ و محرمانه مى‌مانند. بنابراين، اگر به دنبال تحقيقات و شناخت عميق‌تر در حوزه روانپزشكى هستيد، بدون ترديد اين كانال را دنبال كنيد. از امكانات منحصر به فرد اين كانال بهره ببريد و در ارتباط با دكتر لايق و ساير اعضاى اين جامعه فعال شويد. با كانال "باران"، دنياى جديدى از ديدگاه‌هاى واقعى در عرصه روانپزشكى را كشف كنيد.
باران
31 Jul, 03:28
رفتن یا نرفتن، مساله این نیست…
ما آدم ها از بدو تولد شروع می کنیم به ریشه زدن، در خاکی که در آن زاده می شویم، در آدم هایی که ما را می زایند و می نوازند،در کوچه پس کوچه هایی که قد می کشیم، در دوستانی که جای بوسه ها و کشیده هایشان روی قلب و ذهنمان می ماند، ما در معلمها و نیمکتها و پل ها و خاطره ها ریشه می کنیم، ما در کارمان، فرزندانمان، هنرمان، لحظه ها و ثانیه هایمان ریشه میزنیم، ما حتی در رویاها و فرداهایمان هم ریشه داریم. یک جا ریشه ها عمیق ترند، یک جا سطحی تر اما ریشه ها ریشه اند، جان دارند، آب می مکند، نفس می کشند، تقلا می کنند تا ساقه و برگ و شاخه زنده بمانند. وطن آنجاست که ریشه ها قویترند.وطن بعضی آدم ها همان کوچه های بن بستی ست که در آن زاده می شوند، مادری که می نوازد، خاطره هایی که می رقصند، آدمهایی هم هستند که سرزمینشان را در فرزندانشان یافته اند، در جایی برای هوای بیشتر، در یک رویای زیبا، یک فردای بهتر….برای همین است که وقتی« آب» و «هوا » کم شد، وقتی «قوت» خاک به قهقرا رفت، تصمیم می گیرند برای حفظ ریشه های عمیق تر از ریشه های دیگر بزنند.
یادمان باشد ما با ریشه های دیگران در خاک فرو نرفته ایم تا به جای آنها وطن را تفسیر کنیم.یادمان بماند ریشه ریشه است، سطحی و عمیق، کندنش درد دارد، جان به لبت می کند و تو روزی هزار بار به تمام لحظه های نمو فکر می کنی، به تمام ریشه هایی که باید بکنی تا نفس بکشی، تا ریشه های عمیقتر زنده بمانند. رفتن یا نرفتن، مساله این نیست… مساله بر سر ریشه هایی ست که هیچ جوره رهایت نمی کنند حتی وقتی گمان میکنی سالهاست آنها را کنده ای….مساله بر سر ریشه هایی ست که وقتی «آب» و «هوا» و «قوت» شان کم و کم و کمتر می شود دیگر نه نایی برای ماندن ندارند و نه رویایی برای ساختن….
المیرا لایق-روانپزشک
https://t.me/drLayegh
ما آدم ها از بدو تولد شروع می کنیم به ریشه زدن، در خاکی که در آن زاده می شویم، در آدم هایی که ما را می زایند و می نوازند،در کوچه پس کوچه هایی که قد می کشیم، در دوستانی که جای بوسه ها و کشیده هایشان روی قلب و ذهنمان می ماند، ما در معلمها و نیمکتها و پل ها و خاطره ها ریشه می کنیم، ما در کارمان، فرزندانمان، هنرمان، لحظه ها و ثانیه هایمان ریشه میزنیم، ما حتی در رویاها و فرداهایمان هم ریشه داریم. یک جا ریشه ها عمیق ترند، یک جا سطحی تر اما ریشه ها ریشه اند، جان دارند، آب می مکند، نفس می کشند، تقلا می کنند تا ساقه و برگ و شاخه زنده بمانند. وطن آنجاست که ریشه ها قویترند.وطن بعضی آدم ها همان کوچه های بن بستی ست که در آن زاده می شوند، مادری که می نوازد، خاطره هایی که می رقصند، آدمهایی هم هستند که سرزمینشان را در فرزندانشان یافته اند، در جایی برای هوای بیشتر، در یک رویای زیبا، یک فردای بهتر….برای همین است که وقتی« آب» و «هوا » کم شد، وقتی «قوت» خاک به قهقرا رفت، تصمیم می گیرند برای حفظ ریشه های عمیق تر از ریشه های دیگر بزنند.
یادمان باشد ما با ریشه های دیگران در خاک فرو نرفته ایم تا به جای آنها وطن را تفسیر کنیم.یادمان بماند ریشه ریشه است، سطحی و عمیق، کندنش درد دارد، جان به لبت می کند و تو روزی هزار بار به تمام لحظه های نمو فکر می کنی، به تمام ریشه هایی که باید بکنی تا نفس بکشی، تا ریشه های عمیقتر زنده بمانند. رفتن یا نرفتن، مساله این نیست… مساله بر سر ریشه هایی ست که هیچ جوره رهایت نمی کنند حتی وقتی گمان میکنی سالهاست آنها را کنده ای….مساله بر سر ریشه هایی ست که وقتی «آب» و «هوا» و «قوت» شان کم و کم و کمتر می شود دیگر نه نایی برای ماندن ندارند و نه رویایی برای ساختن….
المیرا لایق-روانپزشک
https://t.me/drLayegh
2,435
subscribers
671
photos
20
videos
