﮼انجمن‌نهنگ‌های‌نَوازنده؛ のテレグラム投稿

تا به یاد دارم در حاشیه جهان زیسته‌ام و همواره از جریان اصلی زندگی آدم‌ها دور بوده‌ام. نمی‌دانم من زودتر دنیا را فراموش کرده‌ام یا دنیا مرا زودتر از خاطرش برده‌است.

چه بسیار انسان‌هایی که به راحتی از تو دست‌ کشیده‌اند و برای همیشه فراموشت کرده‌اند؛ در حالی که حضورت برای خودت سنگین‌تر از همیشه‌ است.

«عزیزدلم آدمی از لحظه‌ی تولد شکننده نیست، ترک‌های عمیقی که اطرافیان و حوادث زندگی بر تن و روح او می‌اندازند، او را شکننده می‌کند.»

Kou Kou , Javad Maroufi؛

تو جامانده در منی، هرچقدر هم که دور بشوی.

‏و در انتها تو می‌مانی و همان اندوه‌های قدیمی.

‏علاقه‌ای به نمایش خود نداشت؛ اما‌ از نامرئی بودن نیز خسته شده بود. نگاهی از جنس خودش می‌خواست که حضورش را به او یادآوری کند و این‌گونه برای دقایقی هم که شده بتواند بیرون از خودش نیز وجود داشته باشد.

چند دقیقه‌ای خلَوت با خود.
﮼نهنگ؛

نَوازشگر کلام.

گفتی دلت نمی‌خواهد من را از دست بدهی،
اما برای نِگه‌داشتنم‌هم سعی‌‌ای نکردی.