Plat-oon (1986)
IMDb - 8.1/10
Genre - War, Drama
” ငါတို့တွေဟာ တိုက်လာတဲ့ စစ်ပွဲတိုင်း
နိုင်ခဲ့ကြတာချည်းပဲလေ။ ဒီတစ်ပွဲတော့ရှုံးသင့်ပါတယ် “
Sergeant Elias ကနေ ညတစ်ညမှာ တပ်သားလေး Chris ကိုပြောခဲ့တဲ့စကား။
Platoon ဟာ Oliver Stone ရဲ့အအောင်မြင်ဆုံးဇာတ်ကားကြီးတွေထဲကတစ်ခုပေါ့။ သူ့အတွေ့အကြုံ သူ့ခံစားချက်တွေကို ချပြခဲ့တယ်။ Vietnam စစ်ပွဲမှာ အမေရိကန်တွေစစ်ရှုံးသွားပုံတွေပေါ့။ ပိုဆိုးတာက စိတ်ဓာတ်တွေပါ ဆုံးရှုံးသွားခဲ့ရတာ။
တပ်သား Chris ဟာ ကောလိပ်တက်ခွင့်ရသူပါ။ ပညာတတ်တစ်ယောက်။ သူ့ရုပ်ရည်ရူပါဟာ စစ်ပွဲနဲ့ မအပ်စပ်ဘူး။ လုံးဝကို မအပ်စပ်တာ။ ရိုးသားပြီး စိတ်ကောင်းရှိတဲ့လူ။ Vietnam မြေပြင်ပေါ်ကို သူဘာလာလုပ်တာလဲ?ကျောင်းထွက်ပြီး စစ်ထဲကို စေတနာ့ဝန်ထမ်းလုပ်ပြီးဝင်လာတာတဲ့။ သူက အဲ့လိုလူမျိုးထဲမှာမပါဘူး။ အဆင့်အတန်းဂုဏ်တွေ ချောင်ထိုးထားပြီး စစ်ပွဲမှာ တိုင်းပြည်တာဝန်လာထမ်းတာ။ Vietnam ရောက် အမေရိကန်တွေဟာ စိတ်ဓာတ်တွေ ရေစုန်မြောနေပြီ။ အကုန်လုံးက စုတ်ပဲ့နေတာ။ တပ်သားအသစ်တွေဆို ပစားမပေးဘူး နှိမ်ခိုင်းတယ်။ မြန်မြန်သေ အေးတယ်။ ဒါမှ ဒုက္ခမပေးနိုင်မှာ။ ဘာလို့လဲဆို တိုက်ပွဲ အတွေ့အကြုံ မရှိလို့တဲ့။ သေရေးရှင်ရေးဆိုရင်တော့ တပ်သားအသစ်တွေကို ရှေ့တန်းတင်တော့တာပဲ။Sergeant Elias ကတော့ တခြားသူတွေနဲ့မတူဘူး။ သူဟာ အမြဲတန်း စစ်နိုင်သူပဲ။ စိတ်ထားကောင်းပြီး တပ်သား အသစ်တွေအပေါ် စိတ်ရှည်ရှာတယ်။ လိုအပ်တာတွေ သေချာသင်ပေးတယ်။ သူနဲ့ဆန့်ကျင်ဘက်က Sergeant Barnes ဆိုတဲ့ ဘဲကြီးပေါ့။ မျက်ခွက်ကိုက ဆွဲထိုးချင်စရာ ရုပ်ကြီးနဲ့။Pla-toon ( တပ်စု ) ထဲမှာ အဖွဲ့နှစ်ဖွဲ့ကွဲတယ်။ Elias ရဲ့ ဘက်တော်သားနဲ့ Barnes ရဲ့အစေခံကျွန်သပေါက်တွေ။ Chris ကတော့ Elias ရဲ့ အကောင်းဆုံး တပည့်ပေါ့။ အဖွဲ့နှစ်ဖွဲ့ဟာ အယူအဆမတူသလို အချင်းချင်းလဲ အမြင်စောင်းနေကြတာပါ။တစ်ရက်မှာ ရန်သူ့ စခန်းတစ်ခုကို ဝင်မွှေပါတယ်။ ရန်သူတွေ ရှိမနေပေမဲ့ ရန်သူတွေရဲ့ စွန့်ခွာလက်ဆောင် မိုင်းလေးကြောင့် တပ်သားနှစ်ယောက် ကြွသွားတယ်။ အလောင်းကတော့ တူးနေပြီ။ တစ်ယောက်ကတော့ ဒယိမ်းဒယိုင် ထွက်လာတယ်။ လက်တော့မရှိတော့ဘူး။ အူတွေကလဲ အလိပ်လိုက်ထွက်လို့… Barnes အရမ်းတင်းသွားတယ်။ ရန်သူတွေ ဝင်သွားခဲ့တယ်ဆိုတဲ့ ရွာကို အမြန်လိုက်။ ပြီးတော့… ရွာသားတွေကို နှိပ်စက်ပြီးမေးတော့တာပဲ။ဒီမှာ……စိတ်ကောင်းရှိပါတယ်ဆိုတဲ့ Chris တစ်ယောက်ဟာ နောက်တစ်ယောက်ဖြစ်သွားတော့တာပဲ။ ခြေတစ်ဖက်မရှိတဲ့ ကောင်လေးကို အော်ဟောက်နေမိတယ်။ အမေအိုကြီးက တောင်းပန်ငိုယိုလို့နေတာ…။ Chris ကတော့ ရပ်မနေခဲ့ပါဘူး။ အဲ့ကောင်လေးကို တွန်းလှဲပြီး ခေါင်းကို သေနတ်ဒင် နဲ့ထုသတ်လိုက်တယ်။ ဦးနှောက်တွေတောင်ထွက်လာတယ်။ အမေအိုကြီး အငိုတိတ်သွားတယ်။သူ့မျက်လုံးကတော့ သားဆီမှာ…မယုံနိုင်တဲ့ အကြည့်တွေနဲ့ပေါ့…ငိုဖို့တောင် မျက်ရည်မကျန်ရှာတော့ဘူး…သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ကလဲ Chris ကိုကြည့်လို့။ မယုံနိုင်ဘူး။ Chris ကတော့ မျက်နှာ မှိုင်ပြီး ထွက်သွားတယ်။ Oliver Stone ဟာ လူတွေရဲ့ ပတ်ဝန်းကျင်ကြောင့်ပြောင်းလဲသွားတဲ့စရိုက်ကို အကောင်းဆုံးချပြလိုက်တာပါ။Sergeant Barnes ဟာ အစစ်အမေးကြမ်းလွန်းတယ်။ ရွာသူကြီးကို အတင်းစစ်မေးတယ်။ ဝင်ရှုပ်နေတဲ့ သူ့မိန်းမကို Headshot နဲ့ Kill လိုက်တယ်။ မကျေနပ်နိုင်သေးတဲ့ သူ့စိတ်က အဖိုးကြီးရဲ့ သမီးလေးကို မဲတော့တာပဲ။ Elias ကပြေးဝင်ပြီးတားတယ်။ ထိုးကြကြိတ်ကြနဲ့။ ရန်ဖြစ်။ ဝင်ဆွဲ။ လုံးထွေးနေကြတယ်။ ပွဲပြီးတော့ Barnes ဟာ Elias ကို ကြည့်လိုက်တယ်။ ” တွေ့ကြသေးတာပေါ့ ” ဆိုတဲ့ အဓိပ္ပာယ်နဲ့။Barnes ရဲ့ ကောင်တွေက ခြုံတစ်ခုမှာ ကောင်မလေးတစ်ယောက်ကို မုဒိန်း ကျင့်နေကြတာ။ အောက်တန်းကျတဲ့ ခွေးမျိုးတွေ။ Chris ဝင်ချလာတယ်။ ဒီမှာတော့ သူ့စိတ်ကောင်းက လွှမ်းမိုးနေတဲ့အချိန်။ ကောင်မလေးကို ဆွဲခေါ်တယ် ကျင့်နေတဲ့ကောင်တွေကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆဲဆိုနေတယ်။ ဟိုကောင်တွေက Chris ကိုပြောတယ်
“မင်းက သောက်ခြောက်လား? ဒီဟာမ က Vietnam ကွ”
နာကျည်းနေတဲ့ Chris က ပြန်အော် ပြောလိုက်တယ်
” She’s a f**king human being !!!
F**k you !!!
လူလူချင်းတောင် တိရိစ္ဆာန်သဖွယ် သဘောထားနိုင်သွားတဲ့ စုတ်ချာ နေတဲ့ စိတ်ဓာတ်တွေကို ကွက်ကွက် ကွင်းကွင်းကြီးပြသွားတာပဲ