سوم دبستان بودم ...
و این اولین بار بود که یواشکی وارد اتاق مادرم میشدم!
چرا؟!
چون برای قایم کردن نقاشی ای که به مناسبت روز مادر کشیده بودم هیچ جایی بهتر از کشوی دراور مامانم به ذهنم نرسیده بود!
ساعت حدود ۶ صبح بود و من مانتو به تن و مقنعه به سر درست قبل از اینکه بخوام برم تو خیابون و سوار سرویسم بشم...
اومدم در اتاق مامان رو باز کردم و روی نوک انگشتان پای کوچکم راه رفتم و آرام کشوی دراور چوبی و سنگین رو کشیدم بیرون و نقاشی رو گذاشتم روی شانه و ماتیک های مامانم !!
و بعد پریدم تو خیابون و راهی مدرسه شدم!
هر چند که...
سر زنگ ریاضی و علوم و فارسی
مدام به خودم میگفتم نکنه مامان امروز ماتیک نزنه!؟
نکنه یادش بره خوشگل کاری کنه و نقاشی من رو نبینه!؟
از سرویس پیاده شدم و زنگ در رو زدم!
خونه ی ما طبقه ی دوم بود و آسانسور نداشت!
به آرامی پله ها رو بالا رفتم!
در رو که باز کردم ...
مامانم ماتیک زده بود و نقاشی من تو دستش بود...
گفت
ندا دخترم... چقدر قشنگ کشیدی ... چقدر غافلگیرم کردی!
این روزها اما ... قریب سی سال از اون روز گذشته و من نقاشی های زیادی به مادرم هدیه داده بودم اما...
آنچه در قلبم حک شده
همان دیدن مامان ... و کاغذ توی دستشون هست!
مامان...
چقدر خوب بود که دخترت بهترین جا برای قایم کردن نقاشیش رو نه کنار گاز دید...
نه روی میز هال...
و نه حتی روی کابینت...
چه خوب بود که می دونست
تو هر روز موهایت رو شانه میزنی و حواست هست که لب هایت در خانه تداعی گر گل سرخ باشد!
و چقدر ثروتمند هستند زنانی که جاده رسیدن به حال خوب را می سازند...
با یک شاخه گل، یک چای تازه دم، یک ماتیک قرمز ...
زنانی که برای بلند شدن...
دست روی شانههای کودکی هایشان میگذارند و منتظر کسی نمی مانند!
روز زن مبارک
چه مادر باشد چه نباشد
چرا که تماااااام زنان عالم روزگاری نه چندان دور مادر عروسکهایشان بودند!!
پ.ن: چقدر حرف داشتم برای ولادت حضرت زهرا
اما سر درد عجیبی دارم و مجال گفتن نیست!
فقط بگم ...
در روزگارانی که مردمان برای امتداد راهشان در زندگی به نام خانوادگی خود فکر می کردند و اسم پدر و داشتن پسر را شرط می دانستند
خداوند عالم
برای امتداد راه آخرین پیامبرش
رسم یک زن را پسندیده تر دید!!
که زنان و مادران ... انسان سازند و کاش خودشان تمااااام این مهم را درک کنند!!
مبارک باشه این روز و شب بر تمام هستی
دوستتون دارم رفیقان دیده و ندیده ام
عیدتون پر از رسم درست زندگی!
با علم و آگاهی