کارگاه آموزش مجسمه سازی

برای اطلاعات بیشتر به لینک زیر مراجعه کنید

https://www.instagram.com/yaasbayat?igsh=Mnlqc3A0bnM0czQ1

ورکشاپ دو روزه سفال با دست
مشهد

‌
‌
‌
‌
‌
نظر پل سزان درباره میکلانجلو و رافائل:




«میکلانجلو یک آفرینشگر است در حالی که رافائل با آن همه شکوهمندی، هنرمندی است که تنها به «مدل» محدود شده است، و هر بار قصد کند که مردی اندیشمند باشد، به مرتبه‌ای پایین‌تر از رقیب بلندمرتبه‌اش سقوط می‌کند!»
‌
‌
‌
‌
‌

قسمت دوم پادکست گوشه؛ هنر با گوشه
داوود؛ اسطوره‌ای دینی یا لحظه‌ای از خِرد
✍️#گوشه

میکل‌آنژ (میکل‌آنجلو) هنرمندی معمولی‌ نبود که فقط سفارش کارفرمای قَدرقدرتی مثل پاپ و نهاد مذهب را اجرا کند؛ او شاعری بود مسلط بر ادبیات و فلسفه و شیفته هنر که دیدگاه‌های فردی خود را از دین، خدا و آفرینش انسان داشت و همین دیدگاه‌های شخصی را در آثارش پیاده می‌کرد. او خود را مجسمه‌ساز می‌دانست نه نقاش اما فرقی نمی‌کرد در هر اثر هنری که می‌آفرید، ویژگی‌های افسانه‌ای، دینی و اغراق‌آمیز را - که بیشتر به کار تبلیغ نهادهای «دین سازمان‌یافته» می‌آمد- حذف می‌کرد.
«مجسمه داوود» که ساختش چندسال از زندگی او را در تنهایی مطلق به خود اختصاص داد، تنها یک اثر هنری شگفت‌انگیز با جزییات خیره‌کننده یا یک انسان بیرون‌آمده از سنگ مرمر نیست؛ داوودِ میکل‌آنژ، نمادی از استقلال فکری هنرمند است، حتی در زمان و زمانه اجرای کارهای سفارشی‌ که هم‌عصرانش؛ داوینچی و رافائل بی‌دردسر می‌پذیرفتند.
میکل‌آنژ از جمله بدون حمایت حامی (اسپانسر) قدرتمندی مثل نهاد مذهب و ثروت در ۵۰۰ سال پیش نمی‌توانست این غول زیبای پنج تُنی‌ را خلق کند. نمی‌توانست بدون پشتیبانی قدرتمندترین مردان مذهبی آن روزگار، روایتی شخصی بسازد از فردی به نام داوود به دور از اسطوره‌بودنش، جنگجو بودنش، تاریخی و سیاسی یا مذهبی‌ بودنش یا پیامبر بودنش. داوودِ او تمام صفت‌های یک انسان معمولی را داشت و همین کلیسا را تکان داد.
میکل‌آنژ موفق شد روایتی بسیار شخصی از کسی بسازد که تقریبا مقابل همه روایت‌های ادیان توحیدی، از یهودیت تا اسلام می‌ایستاد؛ روایت‌های فراگیر و معروفی که میلیون‌ها انسان حتی اگر پیرو این ادیان نبودند، با آنها آشنا بودند.

قسمت دوم پادکست هنر با گوشه درباره میکل‌آنژ است و مجسمه داوود او. این قسمت هدیه‌ای‌ست به مجسمه‌سازانی که حتی اجازه ندارند تندیسی برهنه بسازند اما در همین دوران ظلمت، در همین زمانه که شاید سخت‌تر و تاریک‌تر از روزگار میکل‌آنژ بر هنر می‌گذرد، در این سرزمین می‌کوشند روایت‌هایی فردی و فراتر از دستورها و فرمایش نهادهای دستوردهنده و سانسورکننده را در آثارشان بگنجانند.

🔗 ویدیوی دومین قسمت از #پادکست_گوشه #هنر_با_گوشه هنر را می‌توانید اینجا در کانال یوتیوب گوشه ببینید...

نسخه صوتی این پادکست با کمی فاصله پس از انتشار در یوتیوب، در کست‌باکس، اپل پادکست، اسپاتیفای و جاهای دیگر در دسترس است. گوشه را می‌توانید با شناسه gooshe و لوگوی آبی بدون کلمه‌ای پس و پیش همه‌جا پیدا کنید:

📍Youtube, Castbox, Spotify, Apple podcasts, Instagram:
Gooshe/gooshe
@gooshe

منابع این قسمت از کتاب‌ها، فیلم‌ها تا موسیقی‌های استفاده‌شده، در وب‌سایت گوشه و کانال یوتیوب آمده:
Website: gooshe.net

🔗 Youtube
.

🟩 الکساندر کالدر

➖مجسمه ساز نوگرای آمریکایی، که با مجسمه های متحرک خود به شهرت رسید.

نام الکساندر کالدر از اسامی پرتکرار در کنکور هنر می‌باشد.

#الکساندرکالدر
🆔@art_history 👈
کانال ما را برای دوستان خود نشر دهید.

#صبح_بخیر_هنرآگه
هنرمند شیلیایی ایوان ناوارو از نور به عنوان ماده اولیه خود استفاده می کند.
او با تبدیل اشیا به مجسمه های الکتریکی، فضای نمایشگاهایش را با استفاده از تعامل بصری تغییر می دهد. کار او مطمئناً نوعی بازیگوشی(با مفهومی که در هنر معاصر دارد) است، اما در عین حال با مسائل مربوط به قدرت، کنترل و زندان همراه است. چون در زمان دیکتاتوری پینوشه در شیلی عده زیادی دستگیر و در زندان با "نور" و چراغ روشن دائمی شکنجه می شدند.

70 Years of Sculpture.pdf

کپی کاری رباتیک در مجسمه سازی / آیا تکنولوژی هنر اصیل را می بلعد؟

نمایشگاه ران موک مجسمه ساز
هایپررئالیست معاصر

در نمایشگاه 25 سال مجسمه سازی (1996-2021) آثار خارق العاده ران موک مجسمه ساز معاصر از ابتدای دوره کاری اش به نمایش گذاشته شده .است این نمایشگاه سفری شگفت انگیز در دنیای حرفهای آثار هنرمند است. از آنجاکه دیدن هر یک از آثار موک خوانش مخاطب را از اثر قبلی تغییر میدهد ممکن است در زمان دیدن آثار نمایشگاه شما دائماً به اثر قبلی باز گردید.


موک در مجسمه های هایپررئالیستی،ش جزئیات بدن انسان را در بازی با مقیاس های غیرانسانی و تنهایی انسان را در دنیا به نمایش می.گذارد فرایند ساخت آثار وی گاه بیش از یک سال طول میکشد در آثار او چرخه زندگی
انسان قابل مشاهده است و ما با دیدن آثارش میتوانیم چرخه زندگی خودمان سیر رشد و تکاملمان از تولد تا دوره سالخوردگی را بسنجیم

یکی از غم‌انگیزترین جنبه‌های یک رابطه آن است که چقدر سریع به یکدیگر عادت می‌کنیم. با کسی آشنا می‌شویم و از این آشنایی بسیار خرسندیم. بعد همان کسی که فقط تماشای مچ دست یا شانه‌اش می‌توانست ما را به هیجان بیاورد، حالا می‌تواند در کنار ما لمیده باشد و ما کمترین احساسی از جذابیت حس نکنیم.
اگر بخواهیم درک کنیم چگونه می‌توانیم فرد مورد علاقه‌مان را ارزیابی کنیم و دوباره به او تمایل پیدا کنیم، نگاه کردن به روش هنرمندان، برای باز-دیدن چیزهای آشنا می‌تواند کارساز باشد. عاشق و هنرمند هر دو در مقابل یک معضل انسانی قرار دارند: گرایش ِ فراگیر عادی و یکنواخت شدن و اعلام اینکه هر چیز و هر کس که می‌شناسیم ارزش توجه کردن ندارد. یکی از خیره کننده‌ترین مشخصات برخی شاهکارهای هنری در این است که قادرند هیجان ما را نسبت به چیزهایی که عادی شده‌اند، برانگیزانند: آن‌ها می توانند جذابیت نهان تجربه‌هایی را که به آن‌ها بی‌توجه شده‌ایم، بیدار کنند.

— برگرفته از کتاب: هنر چگونه می‌تواند زندگی شما را دگرگون کند، آلن دوباتن/جان آرمسترانگ
ترجمه گلی امامی

@Academisculptor

درس تاریخ و تمدن ها رو اینگونه آموزش می دهند، در موزه ها

بزرگنمایی یا Enlarging


از گذشته تا امروز ، شاید یکی از مهم ترین دغدغه های مجسمه سازان ، مقیاس بندی یا بزرگنمایی بوده ، که در آن مجسمه ساز بعد از طی مراحل طراحی و اتود و اسکیس و ماکت ، تصمیم به ساخت مجسمه ای در ابعاد بزرگ می گیرد.
اما در ابعاد بزرگ هر اشتباه کوچکی چندین برابر نیرو و انرژی از هنرمند تلف میکند .
بنابراین گاهی مجسمه سازان برای حل این مشکل، خود ، روش‌هایی را برای رفع این مشکل ابداع می کردند و گاهی هم با کمک از قوانین ریاضی و مثلثاتی و ... از تکنولوژی روزگار خود بهره می‌گرفتند.
هنوز نحوه و روش بزرگنمایی و ساخت مجسمه های بزرگ و غول پیکری مانند ابولهول و... در دوران مصر باستان مکشوف نشده است، اما در دوران آرکائیک مجسمه سازانی مانند فیدیاس و مایرون تکنیک‌هایی از نحوه بزرگنمایی مجسمه را برای شاگردان خود بجای گذاشتند.

تصاویر بالا چند روش ابداعی از نحوه بزرگنمایی مجسمه را می بینیم.

@Academisculptor

هر مجسمه در ابعاد بزرگ ، بارها توسط هنرمند مطالعه و طراحی می‌شود و در نهایت ماکت اولیه (پیش طرح) و بعد نمونه کوچک آن ساخته میشود و در نهایت کار نهایی توسط مجسمه ساز ساخته میشود.


گاهی بزرگ کردن(En Larging) مجسمه ها در کارگاه هایی جدا ولی زیر نظر مجسمه ساز اجرا می‌شود .

@Academisculptor

جزئیاتی که میکل آنژ می دید و آنها را درک مکرد و در نهایت آنها را بروی سنگ اجرا میکرد بی نظیر بود.
می‌گویند این مجسمه ساز نابغه مجسمه «موسی» را ظرف دوسال از سنگ تراشید یعنی از حدود سال ۱۵۱۳ تا ۱۵۱۵ .
در ساعد دست راست پیکره «موسی» واقع در نمازخانه مدیچی ، میکل آنژ عضله ای را بنمایش گذاشته که ، میگویند تنها در صورت حرکت انگشت کوچک در افراد عضلانی رویت میشود.

@Academisculptor

کسب اطلاعات در دایرکت

#مجسمه #کلاس #آموزش

«آگوست رودن» درباره‌ی الهام میگوید:

...«الهام! هاهاها!
اين كهنه‌ى رمانتيك.
آذرخشى كه سبب مى شود جوانك بيست ساله، خيال كند مى تواند در نخستين كوشش هنری‌اش، با كابوس‌هايش، از دل تکه‌سنگ سخت مرمر، اولين شاهكارش را خلق كند.
نتيجه يك زباله خواهد بود!
هر اثرى كه با شتاب و شور جوانى خلق شود بايد دور ريخته شود!»


@Academisculptor