Si ta ruajmë shëndetin e zemrës përmes tryezës së Allahut?
Shejhul Islam Ibn Tejmije,Allahu e mëshiroftë,thotë:
“Shëndeti ruhet me të ngjashmen, ndërsa sëmundja largohet me të kundërtën. Shëndeti i zemrës ruhet me besim, duke e ushqyer atë me gjëra që i sjellin besim, siç janë dituria e dobishme dhe veprat e mira. Ato janë ushqime për zemrën, ashtu siç thuhet në hadithin e transmetuar nga Ibn Mesudi, (qoftë merfu apo meukuf): ‘Çdo mikpritës dëshiron që tryeza e tij të vizitohet nga vizitorë dhe tryeza e Allahut është Kur’ani.’ Mikpritësi është Allahu dhe kjo është mikpritja e Tij për robërit e Tij.
Shembuj të këtyre janë:
• Lutja në pjesën e fundit të natës,
• Kohët midis ezanit dhe ikametit,
• Gjatë sexhdes,
• Dhe pas faljes së namazit.
Gjithashtu, duhet shtuar istigfari (kërkimi i faljes), pasi ai që kërkon falje prej Allahut dhe pastaj pendohet sinqerisht, Allahu do ta begatojë me një jetë të mirë deri në një kohë të caktuar.
Duhet të bëhet zakon recitimi i ‘dhikreve’ gjatë ditës dhe para gjumit, dhe të kihet durim ndaj çdo pengese që mund të dalë përpara, sepse, nuk kalon shumë kohë derisa Allahu ta mbështesë atë me shpirtin e Tij dhe të shkruajë besimin në zemrën e tij.
Po ashtu, duhet të kihet kujdes për përmbushjen e obligimeve fetare, si pesë namazet, të cilat duhet kryer si nga brenda ashtu edhe nga jashtë, sepse ato janë shtylla e fesë.
Fjalët e zakonshme të tij duhet të jenë ‘La haule ve la kuvete ila bil-lah’, sepse me to njeriu bart peshat e rënda, përballon vështirësitë dhe arrin gjendje të larta.
Të mos lodhet nga lutja dhe kërkesa, sepse robi i Allahut do t’i pranohet lutja përderisa nuk ngutët duke thënë: ‘Kam lutur dhe lutur, por nuk më është përgjigjur.’
Duhet ta dijë se fitorja vjen me durim, lehtësimi vjen me vështirësinë dhe se me çdo vështirësi vjen edhe lehtësimi. Askush nuk ka arritur diçka të madhe nga të mirat e fundit, qoftë ai një i Dërguar apo të tjerët pas tij, përveçse me durim.”
[Mexhmu’ul Fetaua 10/136-137].
Hoxhë Rexhep Memishi
https://t.me/rmemishi