Në raportet familjare secili individ ka të drejta dhe obligime që duhet t’i përmbush, si: të drejtat dhe obligimet martesore, të drejtat dhe obligimet prindërore, të drejtat dhe obligimet e fëmijëve, të drejtat dhe obligimet e vëllezërve dhe motrave.
Andaj, secilit i kërkohet të njohë detyrat dhe të drejtat e tij, e pastaj t’i kryejë detyrat e veta.
Nëse secili prej tyre kryen detyrën e vet, shtëpia do jetojë në lumturi e harmoni, dhe në një xhenet në përshpejtuar, derisa janë në këtë botë.
Nëse ndonjëri prej tyre dështon në detyrën e tij, ai duhet të këshillohet dhe t’i kërkohet që ta bëjë atë; nëse ai përgjigjet, atëherë elhamdulil-lah, e nëse nuk përgjigjet, atëherë kjo nuk është arsye që pala tjetër të tregohet e shkujdesur në detyrat e saj; sepse Allahu do ta pyesë çdo njeri në Ditën e Kijametit për detyrat e tij. Andaj, nuk ka arsye për neglizhencë ngaqë bashkëshorti, apo prindi, apo fëmija apo vëllai i kanë lënë pas dore detyrat e veta.
Një nga shkaqet e lumturisë së njeriut është kur ai i kryen detyrat që i ka përsipër në formën më të plotë, pavarësisht nëse dikush tjetër e kryen detyrën e vet apo jo.
Ndërsa një nga shkaqet e mjerimit të tij është kur vazhdon t'u kushtojë vëmendje detyrave të njerëzve, nëse ata i kanë përmbushur ato apo jo? Pastaj bën mirë nëse ata bëjnë mirë, dhe tregohet i shkujdesur nëse ata tregohen të shkujdesur.
Përktheu: Hoxhë Petrit Perçuku
https://t.me/keshilla_te_dobishme