شیوه‌نامۀ فارسی دسترسی‌پذیری

📌چگونه کاربرانی که از صفحه‌خوان استفاده می‌کنند، می‌توانند تایپ کنند و دستگاه‌های هوشمند خود را کنترل کنند

«کاربرانی که نابینا یا کم‌بینا هستند، ترجیح می‌دهند که به صورت دیکته کردن به دستگاه به‌جای تایپ کردن به‌صورت دستی از آن استفاده کنند. صفحه‌خوان‌ها در دستگاه‌های صفحه لمسی به مجموعه‌ای محدود از حرکاتِ از پیش تعریف‌شده، وابسته هستند که این موضوع تعامل با کامپیوترها را برای کاربران صفحه‌خوان سخت می‌کند.»

{مطالعهٔ کامل مقاله ترجمه‌شده در PWCAG}
{مطالعهٔ کامل مقاله در NN/g }

@persianwcag

رویداد دسترسی‌پذیری دیجیتال ۱۴۰۳ به میزبانی اپلیکیشن دیوار

(ویدیو‌ها زیرنویس فارسی اتوماتیک یوتوب را دارند)

🎤ویدیوی ارائه: سپیده داوودی - مدیر دسترسی پذیری دیوار

🎤ویدیوی ارائه: حسام آرماندهی - بنیانگذار دیوار

🎤ویدیوی ارائه: حسین شرفی - کارشناس دسترسی پذیری دیجیتال

🎤ویدیوی ارائه: پرهام دوستدار - مدیر دسترسی پذیری بوکینگ دات کام

🎤 ویدیوی پنل دسترسی پذیری ۱۴۰۳ دیوار


@persianwcag

📌 معرفی وبینار راهکارهای طراحی محصول فراگیر مبتنی بر محدودیت‌های شناختی

تاریخ شروع: چهارشنبه ۴ مهر ۱۴۰۳
ساعت: ۲۰:۰۰ ساعت ۲۱:۳۰
برگزار‌کننده: موسسه آموزش عالی علوم شناختی
سخنران: حسین شرفی

دسترس‌پذیری یک جنبه حیاتی از طراحی رابط کاربری (UI) و تجربه کاربر (UX) است. این پارامتر مهم در تجربه کاربری تضمین می‌کند که وب‌سایت‌ها، برنامه‌ها و رابط‌های دیجیتال قابل استفاده برای افراد دارای معلولیت هستند، منظور از معلولیت تنها معلولیت‌های دایمی نیست، بلکه معلولیت‌ها موقت نیز مخاطب این نوع طراحی‌ها هستند.

طراحی برای دسترس‌پذیر نه تنها به افراد دارای معلولیت کمک می‌کند، بلکه تجربه کلی کاربر را برای همه بهبود می بخشد. طراحی فراگیر محصولا اغلب به رابط‌های تمیزتر، قابلیت استفاده بهتر و افزایش رضایت کاربر منجر می‌شود.


سرفصل‌ها:
- محصولات فراگیر چه محصولاتی هستند؟
- تعریف دسترسی‌پذیری در طراحی
- انواع معلولیت‌های موقت و دایم
- راهکارهای طراحی محصولات فراگیر
- دسترس‌پذیری و سهم آن در کسب‌وکارها

{ثبت‌نام در رویداد}

@persianwcag

شیوه‌نامۀ فارسی دسترسی‌پذیری pinned Deleted message

ششم سپتامبر روز جهانی آگاهی از #کوررنگی است. بیش از ۳۰۰ میلیون نفر در سراسر جهان مبتلا به یکی از انواع کوررنگی هستند (نیم درصد خانم‌ها و ۸ درصد آقایان). برای ما به‌عنوان طراحان محصول، مهم است که محدودیت‌های دیداری این افراد را در طراحی در نظر بگیریم.

ویدیوی «چطور محصولات فراگیر را آماده استفاده افرادی با ناتوانی کم‌بینایی و کوررنگی کنیم؟» راهنمای خوبی برای‌ آشنایی با مشکلات این افراد و استاندارد‌های طراحی مرتبط با‌ ‌کوررنگی است.

{خط زمانی و موضوعات مطرح شده در ارایه}
{ویدیوی ارایه در یوتوب با زیرنویس فارسی}

@persianwcag

نرم‌افزار رایگان تجزیه و تحلیل صرع حساس به نور (PEAT) یک منبع رایگان و قابل دانلود برای تولیدکنندگان محتوا است تا خطرات تشنج را در محتوای ویدیویی یا انیمیشنی خود شناسایی کنند.

نرم‌افزار PEAT می تواند به تولیدکنندگان کمک کند تا تشخیص دهند که آیا انیمیشن‌ها یا ویدیوهای موجود در محتوای آن‌ها احتمالاً باعث تشنج می‌شوند یا خیر. لازم نیست همه محتوا توسط PEAT ارزیابی شود، اما محتوایی که حاوی ویدیو یا انیمیشن است باید ارزیابی شود، به خصوص اگر آن محتوا حاوی چشمک‌زن یا انتقال سریع بین رنگ های پس زمینه روشن و تیره باشد.

دانلود نرم‌افزار: https://trace.umd.edu/peat

@persianwcag

📌 مقاله: آیا می‌دانستید برای دسترس‌پذیر کردن فضای دیجیتال باید از ایموجی کمتری استفاده کنید؟🤔

ایموجی‌ها به زبان مشترک جهانی تبدیل شدن و می‌توانیم احساسات‌مان را با استفاده از آن‌ها راحت‌تر بیان می‌کنیم اما به‌خاطر بسپاریم که استفاده بیش از حد از ایموجی‌ها، اگرچه ممکن است برای برخی از کاربران جذاب باشند، می‌تواند چالش‌های جدی‌ برای عده‌ای از کاربران با دسترس‌پذیریِ محدود ایجاد کنند.

- چرا استفاده بیش از حد از ایموجی‌ها در دسترس‌پذیرسازیِ دیجیتالی مشکل‌آفرین است؟

{خواندن مقاله}

#نکته‌های‌دسترسی‌پذیری
#ایموجی
#معناداری

@persianwcag

📌محتوای تصویری چشمک‌زن را حذف کنید
#نکته‌های‌دسترسی‌پذیری، شمارهٔ ۸

«تصاویر متحرک مانند گیف‌ها یا بخشی از محتوای ویدیویی که می‌توانند چشمک یا فِلَش بزنند، چالش‌های دسترسی‌پذیری برای افراد دچار اختلالات تشنجی حساس به نور (Photosensitive seizure disorders) مانند صرع ایجاد می‌کنند. این در دنیای واقعی، وقتی در وسط یک جشن شبانه با نورپردازی کنسرت‌گونه با فلش‌زن‌های ممتد هم هستید، صدق می‌کند.
محتوای فلش‌زن می‌تواند باعث تشنج شود و بسیاری از مردم تا زمانی که این اختلال ایجاد نشود از ابتلا به این اختلال، اطلاعی ندارند. برای جلوگیری از تحریک تشنج، تصاویر متحرک نباید بیش از سه بار در ثانیه چشمک بزنند. اگر محتوایی در یک ثانیه بیش از سه‌بار چشمک بزند «فلش‌زن» محسوب می‌شود، محتوای «چشمک‌زن» باعث حواس‌پرتی جدی می‌شود اما موجب تشنج نخواهدشد.
نرم‌افزار رایگان تجزیه و تحلیل صرع حساس به نور (PEAT) یک منبع رایگان و قابل دانلود برای تولیدکنندگان محتوا است تا خطرات تشنج را در محتوای ویدیویی یا انیمیشنی خود شناسایی کنند.»

برای مطالعهٔ بیشتر:
شاخص موفقیت ۲.۳.۱ – «سه چشمک» یا «آستانه تحمل»

{دانلود نرم‌افزار PEAT}

@persianwcag

📌کاربران را مجبور به حفظ‌کردن و یادآوری اطلاعات نکنید
نکته‌های دسترسی‌پذیری، شماره ۷

«کاربران را مجبور به حفظ و به‌خاطر سپردن اطلاعات و‌ یادآوری آن‌ها نکنید. به‌عنوان مثال، برای راهنمایی و معرفی ماهیت یک عنصرِ ورودیِ متن مانند تکست‌باکس در فرم، به‌جای استفاده از متنِ جای‌بان یا Placeholder، از برچسب‌ها یا لیبل‌های فیلد استفاده کنید. وقتی کاربران شروع به تایپ می‌کنند، متن جای‌بان یا Placeholder ناپدید می‌شود. آن‌ها مجبور می‌شوند متن جای‌بان را به‌خاطر بسپارند یا از آن بدتر، موقتاً اطلاعات وارد شده را حذف کنند تا بتوانند دوباره برچسب فیلد‌ را ببینند. این عمل به کاربران هزینهٔ تعاملیِ غیرضروری تحمیل می‌کند. برای فیلد‌های ورودی اطلاعات، برچسب‌های واضح و مفید بنویسید.»

برای اطلاعات بیشتر می‌توانید شاخص‌های زیر را مطالعه کنید:

شاخص موفقیت ۳.۳.۲ – برچسب‌ها یا راهنما‌ها
«برای عناصر صفحه برچسب بگذارید و راهنما ارائه کنید.»

شاخص موفقیت ۲.۴.۱۰ – عناوین بخش‌ها
«محتوا را با استفاده از هدینگ‌ها (Headings) سازماندهی کنید.»

#برچسب_متنی
#خطاهای_کاربری
#کنترل‌ها

@persianwcag

📌 فناوری‌های کمکی از نگاه بهداشت جهانی

حقایق کلیدی

محصولات کمکی می‌توانند از محصولات فیزیکی مانند ویلچر، عینک، اندام مصنوعی، عصای سفید و سمعک گرفته تا راه‌حل‌های دیجیتالی مانند تشخیص گفتار یا نرم‌افزار مدیریت زمان یا زیرنویس‌‌کنندهٔ خودکار محتوای ویدویی یا صفحه‌خوان‌هایی مانند NVDA و JAWS باشند.

اکثر افرادی که از فناوری کمکی استفاده می‌کنند از بیش از یک محصول استفاده می‌کنند که خدمات یکپارچه را مهم می‌کند.

در سراسر جهان، بیش از ۲.۵ میلیارد نفر به یک یا چند محصول کمکی نیاز دارند.

با پیر شدن جمعیت جهان و افزایش بیماری‌های غیرواگیر، تخمین زده می‌شود که تا سال ۲۰۵۰ حدود ۳.۵ میلیارد نفر به فناوری کمکی نیاز خواهند داشت.

در بسیاری از کشورها، اکثر افرادی که به فناوری کمکی نیاز دارند به آن دسترسی ندارند.

بررسی اجمالی

فناوری کمکی یک اصطلاح کلی برای محصولات کمکی و سیستم‌ها و خدمات مرتبط با آن‌ها است. محصولات کمکی به حفظ یا بهبود عملکرد فرد در ارتباط با شناخت، ارتباطات، شنوایی، تحرک، مراقبت از خود و بینایی کمک می‌کند، بنابراین سلامت، رفاه، شمول و مشارکت او را ممکن می‌سازد.

بهبود دسترسی به فناوری کمکی می‌تواند به دستیابی به اهداف توسعه پایدار و اطمینان از اینکه هیچ‌کس عقب نمی‌ماند کمک کند. این امر از طریق ایجاد امکان گنجاندن و مشارکت کاربران فناوری کمکی در خانواده، جامعه و همه عرصه‌های جامعه از جمله حوزه‌های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی است.

{مطالعهٔ کامل مقاله}

@persianwcag

📌 فناوری‌های کمکی از نگاه بهداشت جهانی

فناوری کمکی یک اصطلاح کلی برای محصولات کمکی و سیستم‌ها و خدمات مرتبط با آن‌ها است. محصولات کمکی به حفظ یا بهبود عملکرد فرد در ارتباط با شناخت، ارتباطات، شنوایی، تحرک، مراقبت از خود و بینایی کمک می‌کند، بنابراین سلامت، رفاه، شمول و مشارکت او را ممکن می‌سازد.

{مطالعهٔ کامل مقاله}

@persianwcag

مدرسه‌ای مخصوص نابینایان با معماری دسترس‌پذیر و بی‌نظیر.

در طراحی از سه حس لامسه، بویایی و شنوایی استفاده شده است. پترن‌های روی دیوار‌ها که حکم مکان‌یاب دارند واقعا فوق‌العاده و خلاقانه طراحی شده‌اند.

وقتی می‌شود کار درست را انجام داد. 👌

🏡 رفتارهای آمیخته با توانمندگرایی در محیط‌های شهری

📌 توانمندگرایی یا Ableism چیست؟

📌چگونه با توانمندگرایی (ableism) مقابله کنیم؟

@persianwcag

نسخه PDF: پرچم بالا (همجنس‌گرایان) را می‌شناسی، درسته؟ همه‌جا هست. اما پرچم افراد دارای معلولیت را نمی‌شناسی.

پست لینکدین حسین شرفی

📌پرچم بالا (همجنس‌گرایان) را می‌شناسی، درسته؟ همه‌جا هست. اما پرچم افراد دارای معلولیت را نمی‌شناسی.

پست جدید لینکدین حسین شرفی که نگاهی انتقادی دارد به تبعیض آشکاری که در رسانه‌ها نسب به افراد دارای معلولیت وجود دارد.

⬅️ همجنسگرایان تنها ۳ درصد جامعه را تشکیل می‌دهند در مقابل ۲۰ درصد افراد دارای معلویت که نیاز به رسیدگی سریع و ویژه دارند.


{کانال شیوه‌نامهٔ دسترسی‌پذیری در لینکدین}
{📺 رفتارهای آمیخته با توانمندگرایی در رسانه‌ها}

@persianwcag

👨‍🦼 رفتارهای آمیخته با توانمندگرایی در خدمات مدنی

خدمات نامناسب: عدم ارائهٔ خدمات مناسب به افراد دارای ناتوانی در زمینه‌های مختلف مانند حَمل‌ونقل، بهداشت و درمان و خدمات بانکی.

فقدان دسترسی به اطلاعات: عدم ارائهٔ اطلاعات به فرمت‌های قابل دسترس (توصیف صوتی، زیرنویس، رونوشت متنی، زیر‌نویس‌ زنده، لایو صوتی، زبان اشاره) برای افراد دارای معلولیت.

فضاهای غیرقابل دسترس: عدم امکان دسترسی افراد دارای ناتوانی به مکان‌های ارائه خدمات عمومی.

عدم وجود پرسنل آموزش‌دیده: عدم آگاهی پرسنل از نحوهٔ ارائه خدمات به افراد دارای ناتوانی.

نگرش‌های تبعیض‌آمیز: نگاه منفی و ترحم‌آمیز پرسنل به افراد دارای ناتوانی.


📌چگونه با توانمندگرایی (ableism) مقابله کنیم؟

@persianwcag

فیلمی کوتاه از یک سطح شیب‌دار (coastal ramp) در یکی از ساحل‌‌های کانادا که توسط حسین شرفی عزیز برای کانال دسترسی‌پذیری ارسال شده است.

«مسئله اصلی، بودجه، امکانات و قوانین نیست، مسئلهٔ اصلی همدلی با افراد دارای معلولیت است.»

🏡 رفتارهای آمیخته با توانمندگرایی در محیط‌های شهری

📌چگونه با توانمندگرایی (ableism) مقابله کنیم؟

@persianwcag

👨‍🦼 رفتارهای آمیخته با توانمندگرایی در روابط اجتماعی

نگرش‌های ترحّم‌آمیز: نگاه منفی و ترحّم‌آمیز به افراد دارای ناتوانی.

رفتارهای کودکانه: رفتار کودکانه با افراد دارای ناتوانی بدون در نظر گرفتن استقلال و بلوغ آن‌ها.

نادیده‌گرفتن آن‌ها در جامعه: عدم توجه به صحبت‌ها و نظرات افراد دارای ناتوانی.

محرومیت از فعالیت‌های اجتماعی: عدم دعوت و عدم امکان حضور افراد دارای ناتوانی در فعالیت‌های اجتماعی.

فقدان حمایت اجتماعی: عدم وجود شبکه‌های انسانی داوطلبِ کافی برای هر نوع حمایت از افراد دارای ناتوانی و خانواده‌های آن‌ها.


📌 توانمندگرایی یا Ableism چیست؟

📌چگونه با توانمندگرایی (ableism) مقابله کنیم؟

♿️ جولای؛ ماهِ «تَکریم ناتوانی» در جهان

@persianwcag

📺 رفتارهای آمیخته با توانمندگرایی در رسانه‌ها

عدم نمایش افراد دارای ناتوانی: عدم حضور افراد دارای ناتوانی در برنامه‌های تلویزیونی، فیلم‌ها و تبلیغات.

نمایش‌های کلیشه‌ای: نمایش افراد دارای ناتوانی به‌عنوان افراد مُستأصَل، وابسته، طفیلی و نیازمند کمک و یا ریشخند کردن آن‌ها در طنز‌های سخیف و مبتذل.

زبان تبعیض‌آمیز: استفاده از اصطلاحات و عبارات توهین‌آمیز و نامناسب برای اشاره به افراد دارای ناتوانی.

عدم وجود زیرنویس و توضیحات صوتی: عدم امکان دسترسی افراد دارای ناتوانی شنوایی و بینایی به محتوای رسانه‌ای.

فقدان تنوع: عدم آگاهی‌رسانی برای انواع ناتوانی‌های موجود در جامعهٔ افراد دارای ناتوانی در رسانه‌ها.

📌 توانمندگرایی یا Ableism چیست؟

📌چگونه با توانمندگرایی (ableism) مقابله کنیم؟

♿️ جولای؛ ماهِ «تَکریم ناتوانی» در جهان


@persianwcag

🏢 رفتارهای آمیخته با توانمندگرایی در محیط‌های کاری

عدم استخدام افراد دارای ناتوانی: تبعیض در استخدام افراد به دلیل ناتوانی.

عدم وجود امکانات مناسب در محل کار: عدم امکان دسترسی افراد دارای ناتوانی به محل کار و انجام وظایف.

فقدان آموزش‌های لازم: عدم ارائه آموزش‌های لازم به کارکنان در خصوص نحوه تعامل با افراد دارای ناتوانی.

نگرش‌های تبعیض‌آمیز: نگاه منفی و ترحّم‌آمیز به کارکنان دارای ناتوانی.

عدم ارتقای شغلی: عدم ارائه فرصت‌های برابر برای ارتقای شغلی به افراد دارای ناتوانی.

محیط کاری غیرقابل دسترس: عدم امکان تردد و انجام وظایف برای افراد دارای ناتوانی در محیط کار.

فقدان انعطاف‌پذیری: عدم در نظر گرفتن شرایط خاص افراد دارای ناتوانی در ساعات کاری و وظایف محولّه.

مزایای شغلی نامناسب: عدم ارائه مزایای شغلی برابر به افراد دارای ناتوانی.

آزار و اذیت و تبعیض: اذیت و آزار و تبعیض علیه افراد دارای ناتوانی در محیط کار.

فقدان امنیت شغلی: عدم ثبات شغلی برای افراد دارای ناتوانی.

چگونه با توانمندگرایی (ableism) مقابله کنیم؟

@persianwcag

🏫 رفتارهای آمیخته با توانمندگرایی در محیط‌های آموزشی

عدم وجود امکانات آموزشی مناسب: عدم امکان تحصیل افراد دارای ناتوانی در کنار سایر افراد.

معلمان و کارکنان آموزش‌ندیده: عدم آگاهی کافی از نحوهٔ آموزش و تعامل با دانش‌آموزان دارای ناتوانی.

اقلام آموزشی غیرقابل دسترس: عدم ارائه اقلام آموزشی به فرمت‌های قابل دسترس برای افراد دارای ناتوانی‌های مختلف با طیف‌های توانایی گوناگون.

آزمون‌ها و ارزشیابی‌های نامناسب: عدم تناسب آزمون‌ها با نیازهای افراد دارای ناتوانی.

فضاهای آموزشی غیرقابل دسترس: عدم امکان دسترسی افراد دارای ناتوانی به کلاس‌ها، کتابخانه و سایر امکانات آموزشی.

فعالیت‌های فوق برنامهٔ نافراگیر: عدم امکان شرکت افراد دارای ناتوانی در فعالیت‌های فوق برنامه.

نگرش‌های تبعیض‌آمیز: نگاه منفی و ترحّم‌آمیز به دانش‌آموزان دارای ناتوانی.

عدم وجود حمایت‌های مددکاری: عدم ارائه خدمات حمایتی مانند مشاوره و مددکاری به دانش‌آموزان دارای ناتوانی.

برچسب‌زنی و دسته‌بندی: اطلاق عناوین و القاب منفی به دانش‌آموزان دارای ناتوانی.

فقدان فرصت‌های برابر: عدم ارائه فرصت‌های برابر برای یادگیری و پیشرفت به افراد دارای ناتوانی.
.