نجمه زارع

زخمم بزن، که زخم مرا مرد میکند
اصلا برای عشق سرم درد می کند
 
زخمم بزن که لا اقل این کار ساده را
هر یار بی وفای جوانمرد می کند
 
آن جا که رفته ای خودمانیم هیچ کس
آن چه دلم برای تو می کرد میکند؟
 
در را نبسته ای که هوای اتاق را
باد خزان حوصله دلسرد میکند
 
فردا نمی شوی که نمی دانی عشق تو
دارد چه کار با من شبگرد می کند
 
خاکستر غروب تو هرروز در افق
آتش پرست روح مرا زرد می کند
 
عاشق بکش که مرگ مرا زنده میکند
زخمم بزن که زخم مرا مرد می کند
 
#نجمه_زارع
۲۸ بهمن ۷۸

https://telegram.me/najme_zare

چه سرنوشت عجیبی ست تازه فهمیدم
که دور بوده ز من نیمی از تمام خودم

#نجمه_زارع

https://telegram.me/najme_zare

چگونه رود می‌رود به سمت بیکرانه‌ها
که ابر گریه می‌کند برای رودخانه‌ها

پرنده غافل است از این‌که تندباد می‌رسد
وگرنه باز هم بنا نمی‌شد آشیانه‌ها

و این‌چنین که این‌همه زِ عشق رنج می‌برند
مرا غمِ تو می‌کِشد در آتش بهانه‌ها

چراغ و چشمِ آسمان! ستاره‌ها تو، ماه، تو
پس از تو تار می‌شود شبِ تمامِ خانه‌ها

اگرچه زخم می‌زنی ولی ترا نوشته‌اند
به روی صفحه‌ی دلم خطوطِ تازیانه‌ها

خلاصه بر درختِ دل تو باید آشیان کنی
وگرنه می‌سپارمش به دست موریانه‌ها
 
https://telegram.me/najme_zare

و ای بهانه شیرین تر از شکر قندم
به عشق پاک کسی جز تو دل نمی بندم

به دین این همه پیغمبر احتیاجی نیست،
همین بس است که اینک تویی خداوندم

همین بس است که هر لحظه ای که می گذرد
گسستنی نشود با دل تو پیوندم

مرا کمک کن از این پس که گام های زمین
نمی بَرَند و به مقصد نمی رسانندم

همیشه شعر سرودم برای مردم شهر
ولی نه ... هیچ کدامش نشد خوشایندم

تویی بهانه ی این شعر خوب، باور کن
که در سرودن این شعرها هنرمندم ...

#نجمه_زارع

https://telegram.me/najme_zare

تا می‌کشم خطوطِ تو را پاک می‌شوی
داری کمی فراتر از ادراک می‌شوی

هرلحظه از نگاهِ دلم می‌چکی ولی
با دستمالِ کاغذی‌ام پاک می‌شوی

این عابران که می‌گذرند از خیال من
مشکوک نیستند تو شکاک می‌شوی

تو زنده‌ای هنوز برایم گمان نکن
در گورِ خاطرات خوشم خاک می‌شوی

باید به شهرِ عشق تو با احتیاط رفت
وقتی که عاشقی چه خطرناک می‌شوی!
 
#نجمه_زارع

https://telegram.me/najme_zare

وقتی از چشم تو افتادم دل مستم شکست
عهد و پیمانی که روزی با دلت بستم شکست

ناگهان- دریا! تو را دیدم حواسم پرت شد
کوزه ام بی اختیار افتاد از دستم شکست

در دلم فریاد زد فرهاد و کوهستان شنید
هی صدا در کوه،هی "من عاشقت هستم" شکست

بعد ِ تو آیینه های شعر سنگم میزنند
دل به هر آیینه،هر آیینه ایی بستم شکست

عشق زانو زد غرور گام هایم خرد شد
قامتم وقتی به اندوه تو پیوستم شکست

وقتی از چشم تو افتادم نمیدانم چه شد
پیش رویت آنچه را یک عمر نشکستم شکست…



#نجمه_زارع

https://telegram.me/najme_zare

حالا که فکر میکنم انگار ساده است
دردی که پیش چشم دلت ایستاده است

یادت که هست قصه ی مادر بزرگمان
در ما همیشه عابر غم سهم جاده است


تسلیم سرنوشت نشو پیش من بمان
دیگر نگو که رفتن من بی اراده است

انسان بدون این که بداند چه میکند
سمت طلوع درد قدم می‌نهاده است

در پشت کوه غربت من خانه میکنی
خورشید چشمهای تو بی استفاده است

من را ببخش گر غزلم محتوا نداشت
بهتر از این نگاه تو یادم نداده است.
شب هنگام - ۷۸/۲/۱۰

#نجمه_زارع
https://telegram.me/najme_zare

شبیه قطره بارانی که آهن را نمی فهمد
دلم فرق رفیق و فرق دشمن را نمی فهمد
 
نگاهی شیشه ای دارم، به سنگ مردمک هایت
الفبای دلت معنای «نشکن»! را نمی فهمد
 
هزاران بار دیگر هم بگویی «دوستت دارم»
کسی معنای این حرف مبرهن را نمی فهمد
 
من ابراهیم عشقم، مردم اسماعیل دلهاشان
محبت مانده شمشیری که گردن را نمی فهمد
 
چراغ چشمهایت را برایم پست کن دیگر
نگاهم فرق شب با روز روشن را نمی فهمد
 
دلم خون است تا حدی که وقتی از تو می گویم
فقط یک روح سرشارم که این تن را نمی فهمد
 
برای خویش دنیایی شبیه آرزو دارم
کسی من را نمی فهمد، کسی من را نمی فهمد

#نجمه_زارع
 
@najme_zare

زخم پرواز اگر در غزل لال من است
کوله باری ز غم پنجره بر بال من است

خیره تا دورترین نقطه ی آینده شدم
چه کسی ضامن آینده ی امسال من است؟

دیده ام گاه غریبانه کسی را ببرند
غافل از این که همین حادثه در فال من است

سرنوشتی که کمین کرده به دامش برسم
مثل یک سایه که بی فاصله دنبال من است

بروید ای همه هستی من دور شوید
عاقبت یک وجب از خاک زمین مال من است...

#زنده_یاد_نجمه_زارع

@najme_zare

خیره تا دورترین نقطه ی آینده شدم
چه کسی ضامن آینده ی امسال من است؟

#نجمه_زارع

@najme_zare

با تو هستم ای دل تنها جوابم را بده
خوب فهمیدی سؤالم را جوابم را بده

هر چه میگویی برای من معمّا میشود
یا نزن این حرفها را یا جوابم را بده

بین این مردم که فریاد محبت میزنند
داد من هم میرسد آیا؟ جوابم را بده

گفته بودی من دلم سنگ است ز اینجا میروی
حاضرم ترکم کنی اما جوابم را بده

شعر میگویم پر از احساسم آیا میشود
تکه ای از سنگ باشم ها جوابم را بده

خسته ای خیلی و خواهش میکنی ساکت شوم
شب به خیر امشب، ولی فردا جوابم را بده

#نجمه_زارع


Https://telegram.me/najme_zare

من آیینه ام انعکاسم کجاست؟
دل عاشق ناسپاسم کجاست؟

به من تکیه دادند دیوارها
بگو عابر ناشناسم کجاست

تو آن قدر خوش عطری از هر طرف
که من مانده ام باغ یاسم کجاست

کجا بودم ای هم کلاسی بگو
فراموش کردم کلاسم کجاست

نمیخواهمش نه نشانم نده
غم غربت بی اساسم کجاست

چه بیهوده میگویم از درد عشق
تو عاشق نبودی حواسم کجاست

۹/۱۹ شب - ۷۸/۹/۲۷

#نجمه_زارع

@najme_zare

گفتم: گناه کردم اگر عاشقت شدم....
گفتی تو هم چه ذهنیتی داری از گناه!

#نجمه_زارع
@najme_zare

در دلم چیزی فرو می ریزد آیا عشق نیست؟
اینکه در اندام من امروز باریدن گرفت
#نجمه_زارع

چه سرنوشت عجیبی‌ست! تازه فهمیدم
که دور بوده ز من، نیمی از تمام خودم

#نجمه_زارع

صدای پچ‌پچِ غم… خواب من به هم خورده است
دو ساعت است که اعصاب من به هم خورده است

صدای پچ‌پچِ غم… هیس! هیس! ساکت باش
سکوت، در دلِ بی‌تاب من به هم خورده است

تو قابِ عکس مرا دیده‌ای، نمی‌دانی
نشاطِ چهره‌ی در قابِ من به هم خورده است

غم تو را نسرودم وگرنه می‌دیدی
که وزن، در غزلِ ناب من به هم خورده است

هجای چشم تو را وزن‌ها نمی‌فهمند
دو ساعت است که اعصاب من به هم خورده است
 
#نجمه_زارع




@najme_zare

کدخدا می گوید از اینجا نرو - یک ناشناس؟
با بهار و گل می آید سال نو یک ناشناس

با خودم می گویم ای شاعر! تو تنها نیستی
توی دنیا هست حتما مثل تو یک ناشناس

با صدای ساعت قلبم از این پس مایلم
بشمرم این لحظه ها را تا سه! دو! یک! ... ناشناس

می رسد می پرسم ای خوب جنوبی کیستی؟
خیره می ماند و می گوید که: مو؟ یک ناشناس

آه می دانم که روزی روزگاری می رسد
می رویم آن سوتر از غمها من و ... یک ناشناس


#نجمه_زارع
از کتاب:
عشق قابیل است....

@najme_zare

دیدمت چشم تو جا در چشمهای من گرفت
آتشی یک لحظه آمد در دلم دامن گرفت

آنقدر بی اختیار این اتفاق افتاده که
این گناه تازه ی من را خدا گردن گرفت

در دلم چیزی فرو می ریزد آیا عشق نیست؟
اینکه در اندام من امروز باریدن گرفت

من که هستم؟ او که نامش را نمی دانست و بعد
رفت زیر سایه‌ی یک "مرد" و نام "زن" گرفت

روزهای تیره و تاری که با خود داشتم
با تو اکنون معنی آینده ای روشن گرفت

زنده ام تا در تنم هُرم نفسهای تو هست
مرگ می داند: فقط باید ترا از من گرفت


#نجمه_زارع

از کتاب:
عشق قابیل است...


@najme_zare

به گریه هام اگر شانه ات امان می داد
جهان دوباره به من روی خوش نشان می داد

هزار و یک غزل عاشقانه می شد گفت
به ما هم عشق اگر قدرت بیان می داد

من و تو پیچ و خم راه را بلد بودیم
اگر زمانه کمی بیشتر زمان می داد

چه دردها که غزل می شدند و می خواندی
به زخم هایم اگر زندگی زبان می داد

چه ضربه ها که نزد عشق و دیر فهمیدم
تمام عمر دلم داشت امتحان می داد


صبورتر شده ام،مثل سنگ، مثل سکوت
منی که بار غمم کوه را تکان می داد

که لال ماندم و دیدم چگونه این دنیا
«تویی که سهم منی را به دیگران می داد»*

تویی که رفتی و لج کرده ام به باغ و شدم
پرنده ای که تبر دست باغبان می داد

#راضیه_صابریان

تضمین از شعر مرحوم نجمه زارع

(شکنجه بیشتر از این که پیش چشم خودت
کسی که سهم تو باشد به دیگران برسد؟!)

@najme_zare

می رسم، اما سلام انگار یادم می رود
شاعری آشفته ام هنجار یادم می رود

با دلم اینگونه عادت کن بیا بر دل مگیر
بعد از این هر چیز یا هر کار یادم می رود

من پر از دردم پر از دردم پر از دردم ولی
تا نگاهت می کنم انگار یادم می رود

راستی چندیست می خواهم بگویم بی شمار
دوستت دارم، ولی هر بار یادم می رود

مست و سرشاری ز عطر صبح تا می بینمت
وحشت شب های تلخ و تار یادم می رود

شب تو را در خواب می بینم همین را یادم است
قصه را تا می شوم بیدار یادم می رود

من پر از شور غزل های تو ام اما چرا
تا به دستم می دهی خودکار یادم می رود؟!

#نجمه_زارع


@najme_zare