سجاد سامانی

غزل کامل:
‌

‌مگو پرنده در این لانه ماندنش سخت است
بمان! که مهر تو از سینه راندنش سخت است

چگونه دل نسپاری به دیگران؟ که دلت
کبوتری‌ ست که یک جا نشاندنش سخت است

چه حال و روز غریبی که قلب عاشق من
اسیر کردنش آسان، رهاندنش سخت است

زبان حال دلم را کسی نمی‌فهمد
کتبیه‌های ترک‌خورده خواندنش سخت است .

هزار نامه نوشتم بدون ختم کلام
حديث شوق به پایان رساندنش سخت است ...

#سجاد_سامانی
از کتاب #ایما
‌
@sajjadsamani

چه رفته است بر این بینوا؟ نمی پرسی؟
کجاست شور و شر من؟ کجا؟ نمی پرسی ...

مگو که از غم این سالخورده باخبری
تو سالهاست که حال مرا نمی پرسی ...

چنان که حد وفای تو را شناخته ام
غریب نیست که از آشنا نمی پرسی

حکایت ستمی را که رفته بر دل من
از آن دو چشم ستمگر چرا نمی پرسی ؟

نوشتمت که هنوز اشک های من جاریست
ولی دریغ که از ماجرا نمی پرسی ...

سجاد سامانی
@sajjadsamani

نشست بر دل تو مهر همدمی دیگر
نشست بر دل من گرد ماتمی دیگر
‌
چه میهمان عزیزی، چراغ روشن کن!
که آمده‌ست به دیدار من غمی دیگر ...
‌
چرا زبان بگشایم؟ که دردهای بزرگ
به جز سکوت ندارند مرهمی دیگر
‌
هوای پر زدنم در حصار دنیا نیست
مرا ببر به تماشای عالمی دیگر...
‌
زمان مردنم ای بی‌وفا به بالینم
فقط بیا که نگاهت کنم کمی دیگر ‌
‌
#سجاد_سامانی

@sajjadsamani

‌
به راستی به جهان شما چه افزودم؟
چه فرق داشت در این قصه بود و نابودم؟

اگر نیامده بودم چه از جهان کم بود؟
کنون که آمده‌ام چیست در جهان سودم؟
‌
از غزلی تازه
‌
سجاد سامانی
‌@sajjadsamani

بهارِ با تو بودن‌ها چه شد؟ پاییز دلتنگی‌ست
کجایی صبح من؟ شامِ ملال‌انگیز دلتنگی‌ست
‌
کجایی ماهیِ آرام در آغوش اقیانوس؟
به من برگرد! این دریایِ غم لبریزِ دلتنگی‌ست
‌
اگر چیزی به دست آورده‌ام از عشق، می‌بخشم
غزل‌هایی که خود سرمایۀ ناچیزِ دلتنگی‌ست
‌
در آن دنیا برای دیدنت شاید مجالی شد
همانا مرگ، پایانِ سرورآمیزِ دلتنگی‌ست...
‌
نسیمی شاخه‌هایم را شکست و با خودم خواندم:
بهارِ با تو بودن‌ها چه شد؟ پاییزِ دلتنگی‌ست
‌‌‌
#سجادسامانی
‌‌@sajjadsamani

بی من چگونه رفت؟ مگر دوستم نداشت؟
آخر چه خواستم که دگر دوستم نداشت؟
‌
آن اشک‌های شوق در آغازِ هر سلام
آن خنده‌ها چه بود؟ اگر دوستم نداشت
‌
آه ای دل صبورِ کماکان در انتظار!
آه ای نگاه مانده به در! دوستم نداشت
‌
کار رقیب بود که نامهربان من
از روز دیدنش به نظر دوستم نداشت
‌
من تا سحر به گریه و او تا سحر به خواب
دردا که قدر خواب سحر دوستم نداشت... .
‌
#سجاد_سامانی
از کتاب #سالیان
انتشارات #سوره_مهر
@Sajjadsamani

‌
. - که بود؟
+ شهره عالم به سست پیمانی
وفا نکرد و دریغ از کمی پشیمانی ‌
‌‌
‌ - چه گفت؟
+گفت فراق تو بر من آسان است
وداع کرد و نمی یابمش به آسانی
‌‌
‌-چه برد؟
+تاب مرا برد تاب گیسویش
-چه بود جرم تو؟
+سرگشتگی، پریشانی
‌‌
‌-چه کرد؟
+عشق مرا کفر خواند و خونم ریخت
چه حکمتی‌ست در این شیوهء مسلمانی؟
‌‌
‌-چه از تو خواست؟
+غزلهای بی رقیب مرا
-کجاست؟
+نزد رقیبان پی غزلخوانی
‌‌
‌-چرا به عشق چنین ظالمی دچار شدی؟
+تو نیز عاشق اویی خودت نمی‌دانی...
‌
#سجاد_سامانی
@sajjadsamani

روا نبود دلی را چنین بیازاری
که خالی از دگران بود و از تو آکنده...
‌
#سجاد_سامانی
@sajjadsamani

آمد به مزار من و خشنودترین بود
پس وعده‌ی دیدار که می‌گفت، همین بود ...

از دشت گذر کرد خرامان و خرامان
صیاد، فراوان و فراوان به کمین بود

از جانب خود راندن و بر خاک نشاندن
پاداش دعای منِ سجاده نشین بود ...

زاهد، به نگاهی دل و دین باختی آخر
ای وای اگر آخر تقوای تو این بود

کم سرزنشت میکنم ای دل که به هر حال
تقدیر تو در مساله عشق چنین بود ...

سجاد سامانی
@sajjadsamani

چه رفته است بر این بینوا؟ نمی‌پرسی؟
کجاست شور و شر من؟ کجا؟ نمی‌پرسی ...

مگو که از غم این سالخورده باخبری
تو سالهاست که حال مرا نمی‌پرسی ...

چنان که حد وفای تو را شناخته‌ام
غریب نیست که از آشنا نمی‌پرسی

حکایت ستمی را که رفته بر دل من
از آن دو چشم ستمگر چرا نمی پرسی‌؟

نوشتمت که هنوز اشک‌های من جاریست
ولی دریغ که از ماجرا نمی‌پرسی ...

سجاد سامانی
@sajjadsamani

پریشان است گیسویی در این باد و پریشان‌تر
مسلمانی که می‌خواهد نگاهش را نگه دارد ...
‌
#سجاد_سامانی
@sajjadsamani

دوستت دارم ولی با دوستانت دشمنی
گردش دنیا فقط آزار یادت داده‌است ...

سجاد سامانی
@Sajjadsamani

به وعده‌های تو آنکس که اعتماد کند
عجیب نیست اگر تکیه هم به باد کند

به ابروان هلالت مجال جلوه بده
که کار و کاسبی ماه را کساد کند ...

رقیب گفت که دور تو ماهرو کم نیست
به طعنه گفتمش آری، خدا زیاد کند !

بخند بیشتر و بیشتر که خنده تو
دل مرا که اسیر غم است شاد کند

چقدر برگ گل آویختم به خود که بهار
از این درخت که خشکیده است یاد کند ... .

#سجاد_سامانی
@Sajjadsamani

آرزویم بود و با خلقی بیانش کرده‌ام
وای بر من، آرزوی دیگرانش کرده‌ام ...

سجاد سامانی
@Sajjadsamani

نسبت شاعری به من دادی
کاش دشنام می‌فرستادی!
‌
«عاشقم»، عاشقی که در غم عشق
لذتی یافت بهتر از شادی
‌
منِ تنها اسیر تنگم و تو
ماهی آب‌های آزادی ... ‌
‌
از پریزادگان و سنگدلان
دل ربودی و آدمیزادی
‌
گرچه یادی نمی‌کنی از من
رفتی و تا همیشه در یادی
‌
سایه‌ات را خدا نگه دارد
ای غم ای نعمت خدادادی!
‌
#سجاد_سامانی
از کتاب #سالیان
انتشارات #سوره_مهر
➕ @Sajjadsamani

به دیدارم نمی‌آیی چرا؟ دلتنگ دیدارم
همین بود اینکه می‌گفتی وفادارم وفادارم؟ ...

#سجاد_سامانی
@Sajjadsamani

تو را با دیگری می بینم و با گریه می پرسم
از این دیگرنوازی ها خدایا چیست مقصودش؟

سجاد سامانی
@sajjadSamani

کجایی ماهیِ آرام در آغوش اقیانوس؟
به من برگرد، این دریای غم لبریزِ دلتنگی‌ست ... .
‌
سجاد سامانی
@Sajjadsamani

من آشنای کویرم، تو اهلِ بارانی
چه کرده‌ام که مرا از خودت نمی‌دانی؟

مرا نگاه! که چشم از تو بر نمی‌دارم
تو را نگاه! که از دیدنم گریزانی

من از غم تو غزل می‌سرایم و آن را
تو عاشقانه به گوشِ رقیب می‌خوانی

هزار باغِ گل از دامن تو می‌روید
به هر کجا بروی باز در گلستانی

قیاسِ یک به یکِ شهر با تو آسان نیست
که بهتر از همگان است؟ بهتر از آنی

#سجاد_سامانی
@sajjadSamani

بی من چگونه رفت؟ مگر دوستم نداشت؟
آخر چه خواستم که دگر دوستم نداشت؟

من تا سحر به گریه و او تا سحر به خواب
دردا که قدر خواب سحر دوستم نداشت... .

سجاد سامانی
@sajjadsamani