درود
چند ماهی تصمیم گرفتم که چیزی ننویسم که از دلایل مهم اش دست درازی به سود شرکت ها به هر نحو ممکن و بلعیدن پول در دست مردم و رکود بیش از اندازه توسط دولتی ها بود، نتیجه ی این رفتار هم شکست عمده ی برآورد های سود شرکت ها و سقوط قیمت سهام بود.
هر چه فکر میکردیم جور دیگه ای اتفاق می افتاد و دولتمردان هر چه که کف شرکت ها و اقتصاد بود جارو میکردند می بردند.
حالا دولت جدیدی آمده که ادعاهای متفاوتی دارد، اما بنظر شما آیا توان متفاوت رفتار کردن هم دارد؟!
کمی طول میکشد تا بفهمیم آیا دولت توان تامین مالی خودش از راهی به جز تحت فشار قراردادن بخش خصوصی دارد یا خیر ؟
به نظر محتمل ترین گزینه افزایش نرخ سوخت خودروهای سواری و تجاری باشد.
روزانه ۲۰۰ میلیون لیتر بنزین و گازوییل مصرفی کشور هست که در سال حدود ۷۰ میلیارد لیتر خواهد بود. در حال حاضر نرخ این دو محصول حدود ۵ سنت در لیتر هست که در واقع دولت با فروش این مقدار معادل ریالی ۳.۵ میلیارد دلار از مردم جمع میکنه و فرض کنید این رقم را تا ۵ برابر یعنی ۲۵ سنت بالا ببرد که در این صورت شاید به دلیل کاهش مصرف دقیقا ۵ برابر نقدینگی را جمع نکند اما مقدار زیادی نقدینگی از جامعه جمع خواهد شد. یعنی همان کاری که اوراق قرضه انجام میداد و هر سال هم برای دولت هزینه مالی داشت اینبار با افزایش نرخ سوخت انجام خواهند داد.
طبیعتاً نتیجه یک شوک تورمی (و نه تورم پایدار) و یک رکود نسبی ناشی از جمع شدن نقدینگی خواهد بود. از ناآرامی های احتمالی و تبعات اجتماعی که بگذریم، این دست تحلیل ها نشان میدهد هنوز باید بیشتر به تحلیل ماکرو اقتصاد پرداخت و هنوز وقت بررسی تک تک شرکت ها نشده.
آیا شما در این برهه فرصت بزرگی برای سرمایه گذاری میبینید؟
نظر شما چیست؟