Дзесяцігадовы Юлій прыехаў у Беларусь з бацькамі з Варонежскай губерні. Але гэта не перашкаджала яму любіць нашую краіну і натхняцца ёй.
У жыцці паэта было моцнае сяброўства. Разам з Аркадзем Куляшовым і Змітром Астапенкам хлопцы жылі ў мінскім пакойчыку на вуліцы Люксембург. Праз шмат гадоў сваім загінулым сябрам Юлію Таўбіну і Змітру Астапенку Аркадзь Куляшоў прысвяціў паэму “Маналог”.
Літаратар уваходзіў у нефармальны ТАВІЗ (Таварыства аматараў выпіць і закусіць). Збіраліся ў кагосьці на кватэры, у шашлычнай ці ў рэстаране пад Домам пісьменніка. Не толькі елі і пілі, а чыталі вершы і горача дыскутавалі.
Першы раз паэта арыштавалі ў 1933 годзе. Пакаранне – высылка ў Цюмень. Паўторна затрымалі ў 1936 годзе, а ў 1937 – расстралялі. Юнаку было 26 гадоў.
Юлій Таўбін быў адным з найбольш таленавітых паэтаў і перакладчыкаў свайго часу. Застаецца толькі здагадвацца, колькі яшчэ змог бы зрабіць літаратар, каб не трагічная смерць.