دوستداران شیون فومنی

تا قبله میشین مردومه
من قبله نمایم.....
https://www.instagram.com/p/CZcYn9BtOfz/?utm_medium=share_sheet

با سلام خدمت همراهان گرامی

وطن
از گیله اوخان 1

غریبه کی نایه تی خانَه بی ستم بدارهِ، خو بوقعه یَ موتِوَلی وا موحتَرَم بدارهِ
اَسا کی َترکهَ دَرهِ بی ستاره دونیایهَ، اَ آسِمان چِرِه واستی ستاره کم بداره
ورق ورق بخوان اَ سرزَمینه تاریخَ، بیدین کُ قومه ستم بیشتر از عجم بدارهِ
وطن کولوشکَن اَما کیشکاییم، چقد خوبه خو کیشکانَ اَ کولوشکَن بدورِ هم بدارهِ
اَجور کی اَبرانا خورشید داهاندِرِه میدان، چی تَرسَم کی اَ پیله گورخانه بَرقَ دَم بدارهِ
اَلان می سعی دَخیله، بزین مُکافاتهِ، اَ ساق جیویشته امام زاده هم حَرَم بدارهِ
تی غیرتَ بیمیرم اَی وطن، کی می شمشاد تانه خو پوشتَ به پوشتینهِ تو عَلَم بدارهِ
کو چشمِ اَمرا تانه دِن تره فلاکت بار، مگر کی دوشمنِ جا دوست تیشین شکم بداره
گُرُسنه خیلی داره شب، چره نواستی خاک، توفَنگِ لوله عوض فردا، باگِدَم بداره
شَبَ اَویرَ کودیم تا سَحَر نوبُ آخر، ایتا ستاره خوروس خوانه پاقَدَم بداره
پرنده جان، پرنده جان اَ بهاران تِرِه حلال، اما چره نواستی تی آزادیه قلم بداره
#شیون_فومنی
#گیله_اوخان
https://www.instagram.com/tv/CZ1wfBkgjxd/?utm_medium=share_sheet

با سلام و خسته نباشید خدمت همراهان گرامی
به منظور سهولت دسترسی شما عزیزان به اشعار و منظومه های استاد گرانقدر
آثار گردآوری شده در این کانال به همراه فایل های صوتی در صفحه اینستاگرامی به آدرس زیر ارائه شده است
با تشکر از شما عزیزان همراه

اَشان همه رسمه عروسی شبَ، شگون ناره اگه مراعات نبه
تازه اَشان هیچ، خو بداشته لیشهَ، پیشکشی زاما پر فاده خو گیشهَ
وقتی جهِ اَسب بیجیر آیهِ سنگِلاخ، عروس وا دستمال تاواده گاوه شاخ
بزین زاما پِر واسی بی دَم و سَس، گاوَ لافَندَ فادهِ گیشهِ دست
عروس فاسی پا ننهِ پله جُرَ، سه بار بگردَ تشتَ آب دورَ
عروسه آدم نفران بعد ازون، سکه تَصَدُق دوکونید او دورون
تَشتَ پولَ، پیشانی واچینَ فادید، آبَ ولی بُقعهِ زمینَ فادید
هَ فکر و ذکر مَرَ دَسکول بزن، عروسَ پَسغَفا دیبید مرد و زن
چاپلا صدا ساز و نقاره مرا، تخمه فروش خو چوخا پاره مرا
قورابیا (شیرینی گردویی)فروش و قانپِت(نوعی شیرینی) چاکون، رَمَش کون و چاواروف(چاه کن) و طاق پاکون
کته سر لاتِ چایی پَز عمو، چَرخِنهِ تک من سوارهِ بَق بَقو
معجون فروش خو چیکیری پا مرا، پشمکی خو موران بزه جا مرا
عروس آقا گول گوله چادر به سر، اوجاق علی، ممدوسِنه عم پسر
بشکنه کُرکِن، غیر قاشق بزه، چادُرِ گوشه خوشانه تَک جزه
کُرپی سره قهوه چی، یعقوب زاده، اوستا غضنفر اوشانه همساده
دندان کَن و قابِلی و سونَت کون، همه تانه کَلمیجانهِ گاز بیرون
راییدی بید گیشه خو بخت خانه، غافل جه نامردیه اَ زمانه
هتو کی پوردَ فارِسهِ فانرِسِه، عروسه پیمانه به آخر رِسِه
تختَ تِلِه پورد به تک تک آیه، سَر ثم یهو اسبه پدرسگ آیه
گیشه کی نیشتی بی هوا اسب سر، واسِرَ به جُلفِه جیگا ناخبر
انگار کی سوزن دکفه دریا مِن، اونه اَثاره نمانه دونیا مِن
اَویره بِه هو پَرو پا میانه، هرکی خو رایهِ گیره شه بخانه
گیشه اوخان آبه مرا دورا بِه، زاما واگاردان کونه پاک، تورهَ بهِ
خلقه خیاله آسمانه کاره، وارش واستی خون فوشوستَنهِ بباره
فردا روزه وارش کونه شُررا شُر، وارش کی نه آسِمانه خونا شُر
زاکان مانید زامایِ پا برَنده، بی دیل و غم مردُمهِ خنده خنده
ایلاقبا چوبه زمانه خور بی، کوچه سرانه سنگهِ دانه خور بی
روز شه شب آیه، ماهان سال کونید، زاما هوجور خو گیشهَ دونبال کونید
هرکی جه اورا دوارِستی دِیی، ایتا دیوانه آبه رهِ داد زِیی
بِس بیدینم می گیشه پا صدایه، رووار ولی تام تولازه، برایهِ
اَ کُل او کُل آب زنه موشته موشته، اینگار نه اینگار کی عروس بوکوشته
تی دنده نرم می چوم چهارتا برار، چرا سیاه وا ببه اَمی روزِگار
تا اَمی جنگله چوبِ تختخواب، واستی دیمیرانه اَمی گیشهَ آب
تخته بتاشتیم آمِرِه پورد نومو، تنگه اَمیشین هیجوری خورد نوبو
قومارخانه تانِستی کیشِ ببهِ، قصر طلا گاو و گامیشَ ببهِ
اما نوبُستی ایتا چوب خوردَ بهِ، گیشه دَمَرده آبِ سر پوردَ بهِ
گیلانه چهار گوشه رووار کناره، گیشه دَمَردِه ایتا از هیزاره
گیشانه کی دَمَردهِ هیکس نانِست، آب خو مرا بوبورده هیکَس نانَست

قدیم ایام ایتا پاییز شبی، گیشه کورومدِه اسبَ سر سوار بو
زاما یاراقچین اونهِ چاروادار بو، کج کولاه خان، میل میلی کُتِ شلوار
سیفیدهِ پیرهن، یقه سر پولوکدار
بیستا بهارَ بنابو پوشته سَر، عروس چهار سال جِ زاما کوچیکتر
دیهاته انگوشت نما بید هر دوتان، کس کسه جانهِ بلا بید هردوتان
یادگاری سُرخِ شانه فِگیفتَن، امام زاده مَقبَره قفلَ گیفتن
درجَکَ پوشت اَدا ایشاره کودن، برار خواخوره چِخِناره کودَن
فاندیرِسَن کس کسَ روضه خوانی، جیرجیرِکا نگا کودَن مهمانی
دوکان پیشان بهانه اسباب هییِن، تا ایتا چوم یارهَ به سِری دییِن
سایه دیمه، بُغض به گولی، صحرایی، او سر به زانو نهَنهِ تنهایی
عاشقه کار، تنهایی خون خوردنه، مهتاب شبان ستاره ایشماردَنهِ
نسیم هتو وَلگَ کونه ایشاره، عاشق دپَلکهِ نوکونه خو یاره
اَسا کی دست کَلا صدا بولَندهِ، دونیا چی واستی ایدَهَن نَخَندهِ
صفایی داشتی اوشبهَ دشتِگی، عروسه خانه، داماده مَشتَگی
من گَمَه تو ایشناوی، داماد سری، هفت سینه عقدَ به چی دعوتگری
خَنچهَ بَبَردیبید عروسه خانه، نان و پیاز و سبزی و مورغانه
رخت ولباس، صوندوقِ تالش دولاب، دَمسهِ دوزی، موتکا رو، رخت خواب
سوزنیه حمام و پیش بخاری، طاقچی پوشه گوشه مَلیله کاری
مِرس و طلا، شیرنی و چایی و قند، هرچی کی بو او دوره مردم پسند
پیشترانم کوریه چشمهِ دوشمَن، غاز و بسابَسته آغوز و روغن
حنا و آلو قیسی و مکابَج، سرخه کوده پیاز و چند قوطی بَج
عروسه حجله باغ کوتام بنابید، داماد سِرِن سنگ تمام بنابید
بجار سرانَ کره مهتاب دوبو، پرچینه پوشت سگ سگه رهِ لاب دوبود
هرچی بجار لل دوبو صحرایه، دوره کوده داشتی چراغ سوتکایه
دوچُنه(دوچوبی که بر روی ایوان قرار میگرفت و محل قرار دادن وسایل بود) سر خربزه هندوانه، اَیوانه گوشه حَج حَجِنه لانه
گالپوشی اَبره دومه، خان مار کویی، کشکهِ زاکانه دماغه خون شویی
کولِشی خانه پَس و پوشت بجاره، قیلان کویی، خاشه کویی دیاره
پاییزه زرده ولگَ خش خش کودن، مزه داره باغانه گردش کودن
گاب زاجی(گاو شیرده)، مالِه، بلته وَر، مانده رهِ، نفس نانهَ بیچاره سازنده رهِ
بادهِ مرا خو جولَ زبرو کودی، خو سیاه دیمهَ کاله زیتون کودی
موش دوبو صحرا، هر ایتا پیچا قد، راس راسی گَردَستیدی پادیشاه قَد
بُخور و واخور، سَفره سرهِ هُل زییِن، همسایه زاک و زوکَ دَسکول زییِن
اَ میانهِ خلاله دندان کودن، کار چاق کونانه بله قربان کودن
شوندانشه رامِتا هیستا کودی، نَهرانا بَردی همه نیستا کودی
لانته کولاجیر کرهِ ماره خواندن، روخان کُلهِ قُرباغانه دوواندَن
بجارهِ اَشکَل، وارشِ آب دارِس، پیشانی واچین پیش دوبو، آینه به دست
عروسه عیشوه ریشه خوشنما بو، زیره گولی زَن اونهِ شین طلا بو
سرچتری و تونگ و طلاو سَمَنقُر، قالیچه سر بینیشته بو اسبه جُر
درَستری پِر وابده ایجازه، تا بوکونه دختره داغه تازه
گریه سِرادهِ خو پِرِ خانه وِستین، خو عَذَبی دوره زمانه وستین
برار بزین پیش و عروس پوشته سر، واستی ببه زاما بَرَم پا به سر

هتو سوروف دانه به سَل دَکَفته، تومان برار جُر بزه چَل دَکَفتهِ
تا بوکوده دو کَلَه بجارَ نِشا، خو جیجاکی پاخونَ زالو بدا
کولُخ کولُخ زواله آفتاب بوخورد، به پوشتینه بَج سوروفم آب بوخورد
خو دس و پَنجَ بوکوده خون دمیر، تا سالانه سوفَ ببافته حصیر
سالانه سال باوارده دِقِ دردِ، گول بی تَمَش آخر بیگیر ناوَرده
سختی میان سنگانهَ صبرا بداشت، بوسوخته کوه رحمتَ ابرَ بداشت
خو کوچی دیلَ پیله دریا بوکود، مرگَ مَرا زندگی سودا بوکود
اما تو بیشناو اَیهِ خون خوردنَ، آدمیزادهِ بیخودی مَردَنَ
گیشه دَمَردهِ ایتا روخانه یِ، رشت، سیا ایستیل خانه اوسانه یِ
اوسانه کی چی عرض کونم، راستیه، قافیه جور آوردنه واستیه
قدیم ایامَ تَفَق دَکَفته، اَ آتش و کهنه رواق دَکَفته
اوتول بینیش تا تره فرمان بدم، گیشه دَمَردَ تره سامان بدم
رشت کی هتو خایی بیشی انزلی، سه راهیه خمامَ بی معطلی
دگَردی شی تازه بساخته جاده، خُشکبیجار فانرِسِه بی پیاده
سه چهارتا دوکان دینی سیمکا سرهِ، گیشه دَمَردِه دو قدم اوشتَرهِ
بیپیچ واپیچ ماره مانستان داره، جولفه جیگا فت و فراوان داره
آب کی آیه هتو بهِ زرده کارپا، غراب غراب آبه کی شهِ به دریا
سَر ایطرف، دوم ایطرف روز و شب، آزار بیگیفتانه مانهِ کخ به لب
گرگ آیهِ خوفته اونا وا دَست نِزِن، چاقو مَرا وا اونهِ دور خط کِشِن
آدمه چوم ایشناوه اَرسودیبه،

به نام او که هستی از او یافت
کوه سَرنیویشتَ تختِ سنگان سازید، اونهِ شیرین نَقلَ پَلَنگان سازید
تا سبزه راشی لاله ی چراغ سو، دشتِ سفرنامه نویسهِ آهو
سفر ایجور پرده هانهِ صدایهِ، چوموش پاتاوه کودنه نگاهه
سفر چیهِ؟ رایانهِ دونبال کودن، آزادی امرا حال و احوال کودن
آزادی مَغزی، دارو خال می دادهِ، پرنده شعرم آسِمانهِ یادهِ
خورشیدِ مَشقَ دارهِ گول خوروس خوان، نیشته اگهِ مولا خانه درآستان
داره کُلُفتی به تبر خوردنِ، به پا ایسابو بیصدا مَردَنهِ
دریا هچین خوابه پریشان ناره، زندگی مُردابه مانِستان ناره
آدمی جان سختی درختا نوکود، هیچکی اونه مَردَنه سَختَ نوکود

باسلام
منظومه گیشه دمرده
از گیله اوخان 5
روایت یک مراسم عروسی با تمام رسوم گیلانی و پایانی تلخ

ارتباط با ادمین:
@sabercas

بیدم شاعریه گِدِه درد خوایه، ایتا آدم رنگ و رو زرد خوایه
چقد موشته سنگه بگم مرمره، گیرم من بوگوفتم کی ره باوره؟
بوشوم غوصه دونبال بوبوم قنده خوس، بوبوسته اَمی شب چره خوشکه خوس
بیدم اَی بابا جولفه می وِر زنی، هزار رحمته باز به او موشت زنی
اویه موشت خور ه تی دوماغ ایشکفه، اَیِه تی اوتاقه چراغ ایشکفه
اویه زانو اَمرا تی تک دُرسَفه، اَیه نازک بند تیشین اورسفه
ایتا تی مداده دینه شیر نشان، ایتا گِه داره ماک شمشیر نشان
ایتا گِه موسلمان نیه، کافره، ایتا گِه اَنه شاعری محشره
توام کی تی دست فانرسه هیکسه، چینی روز و شب تی لافند پاره سر
گرفتاره زاک و زن و خانه ای، طلبکارانه دست الف شانه ای
خبردارَ بی توشکه وانوُسته یه، تی مورده هیزار بار خفا بوسته یه
بیدم نه، اَیه دِ ....... ببم، شعر آزادی شیون ببم

می سر بشکسه، می تک دُرسته، دوماغ نرره هم کی خوره بشکسه
ملول بوم ایتا شوهرَت تازه یه، اَمی شهر جا نام و آوازه یه
بینیشتم در آستانه جا نصفه شب، دوخادم مَره خدا را زیر لب
خدایا ایتا راه می پا پیش بنه، خورم مورغانه می شلخته جنه
بزا می کولا می سره شین ببه، می لبله ذره ایپچه سنگین ببه
هتو کی خودا را کره زار زِییم، دعادانه اَمرا مره کار دِییم
بیدم رادیو گول پری جان خوانه، اَنه پوشته سر ریز و ریحان خوانه
حمیرا خوانه من شیمی نوکرم، مهستی ناله چهل ساله دخترم
ایتا جاز خوانه بوزه ریشه مرا، دوتام داد زِنه قرقا میشه منا
ایتا گه می مار دختر رشتیه، ایتا گه می پِر انزلی مشتیه
ایتا گه می قد اَروا دارَ مانه، ایتا گِه می گریه رووارَ مانه
بیدم دونیای پاک حسن دَرزَنَک، منم شاخ تانم نان اَ شیخ دارهَ تَک
مره ذوقه گیت شعر به خاطر بامو، بیدم اَی اَمان شعر می سینهَ دوبو
مره فاندیرستم ایتا آینه جا، بیدم شاعرانه مانم بو خودا
بوگفتم سر کیتابه واکون، بینیش خلوته خانه مِن شعر چاکون
بینیش شعر چاکون نان تیشین روغنه، به تو چی اگر بَلبَشو فومنه
بینیش سنگ لاخهَ بچسبان به آب، اگر قافیه هم نیم نداشتی بوراب
چقد اولاغه آوردن دوماغ، مگر موفتکی نفت داره تی چراغ
ایزه کی خوب می خط روانی بیگیفت، بوشو شعر بازار گیرانی بیگیفت

یاالله یالله کونان دکفتم میان، خروس مانستان ولی وازکونان
ایجور واز کی بوز روخان شاله ترس، یا کی اخته اسب صحرا جا ترس خرس
مربی هسا شمر ظل جوشَنه، من دِ اَسا مثله روز روشنه
دانم کی می دوماغ وا بشکفه، دَوَستم می گاردَ مره وانکفه
مربی بوگفت آپِرگات، سویین، یِهو می دماغِیه بگفته جیرینگ
می خون فورسسته آفتابه آفتابه، می کام خوشکا بوست باورد لِیلابه
بیدم خونَ فابلاق بزم خاکه سر، مربی مگر دست کشه بی پدر
شمارش بوکود یک و دو سه چهار، بوگوفتم کی ببیشمار تره تا هیزار
کیسه کی ویریزه جه خو جا جیگا، بیافته دوماغه مگه سگ بابا
واسه کو جه ورزش مره موشت زنی، باموم موشت زنی یا دوماغ ایشکنی
بیدم ناعیلاجم واسی زِن کلک، الکی بزم خاک سر گوزگا چنگ
خلاصه جیویشتم جه او دردسر، مریضخانه نکفته دِ می گوذر
بیدم موشت زنی هم نصرفه مره، آب اَنگاره بیخود بیگیرم چره

هتو سی چهل روز اَمی پِر بوسُخت، ولی رینگ وِستین اَمی خون واسوخت
هَسهَ دِ واسی داخل رینگَ بیم، اَمی گاو موشتانهَ جولان بدیم
مربی ویجا گورزلی گارد بیگیفت، خو مچه ی تون موشته ورجا بیگیفت
من اما تماشا دوبوم دعوایه، زِییم شادی اَمرا زمین می پایَه
اَها گورزلی جان دَکَش ناکسَ، بوجورتر باوَر، راستا کون تی دَسَ
آها جان من زاویه خُب دَوَد، آها رقص پارِ شلنگَ تَوَد
آها کی تی چوم روز بد نیدینه، اَمی طالع مِن اَرمَنی دیرینه
ایتا پیلدانه موشت بوخورد گورزلی، بکفت اَنَ سر بوخورد صندلی
ایتام دِ بوخورده گورزلی خوج خُرَ، بچرخست مثله گردالو خو دورَ
بیدم داورم سوته خو لب داره، یک و دو وسه و چهار ایشماره
هتو گورزلی هفته سر جا ویریشت، ایتام بوخورده ببینیشت
بیدم وای خودا، گورزلی پَرچَ بو، بکفته چک و پر بزه کرچَ بو
اَسا نوبه ی چوب خ.ری میشینه، می پا سوسته از ترس می سر سنگینه
اَسامی دوماغ وا دهن دولچا به، می دیم واسی سورخی بده گولچا به
چوتو بچرخه خو دور بوربورینگ، بیدم می سر دور گرده رینگ

بگفتم بلکه موشت زن ببم، ایزه کوچه پس کوچه جولان بدم
بگم بله، منم موش موشم، سبج را میان دو انگوشت کوشم
بزین کی می کار بیگپفت موشت زنی، تمامه بوست می دوره ی جان کنی
شمه سینما قوز بالا قوز بمه، بدلکاره فردین و بهروز بمه
ایوار ده دکفتم مامان جانه جان، بگفتم ساتین پارچه صوندوق اوسان
اَسَر نو مره کوتاه تومان وادوج، ایتا سُرخه قیطانم اونه سر وادوج
ایتام کیسه فورشم چاکون کیسه بوکس، به رسم اَمی سینما قرن فُکس
لافنده مره سفتا کون به دارهَ، بینیش بَد بیدین می اَدا اطفاره
ایتام گورزَلی بو اَمی خانه پوشت، ایروز موشته اَمرا ایتا سگ بوکوشت
دوخادم اونهَ یاوره موشت زنی، فوکوفتیم اونه گورزلی مچه ی
بزین می دماغه خاشه لچه ی
کی تا جان اَمیشین ایزه گرمه به، دوماغان نرره خوره گرمه به
اَمی چشم کونه دِیی نیلی بو، اَمی کپچه گوشه سیایی واوو
آپارگات، سویین، جنگ و جباره بو، می کپچ و کتیر روز و شب پاره بو

حوسین جان، حسن جان، رضا، مارمالی، اووووی ممدلی گاو، اووووی قوچلی
هچین لپه ی دور دوران تانوَدید، شیمی اَمرایَم پوشته سر پاس بدید
مره پاس بدید، من آخر آدمم، مره پاس بدید تا ایزه گرمه بم
دوخادیم زاکانه نامه کَخ کودیم، جه بیکاری میدان مِن یخ کودیم
نانم من چوتو بو خودا دیل دکفت، ایتا مار بمرده لپه می پا جیر بکفت
اوسادم او لپه گیلاره دَمَه، می فن و فوسولَ بکارَ دمه
اَسا کیه کی بیگیره لپه ی جه من؟ همه گویید کی مره پاس بدن
می ذ یل خواستی تیمه ستاره بوبوم، ایتا گول زنه خوش قواره بوبوم
خیابان همه مره دولا بیبید، می کوشته می مورده می دیل خواه بیبید
هتو کی دُوِستیم وا فکرا شومه، نانستیم کو سامان کره دُوَمه
نوگو کی جی خط خارجه بوستمه، جی می خطه جورتر بودُوَستمه
هسا داوره سوته دِ نیشناوَم، هتو سر به قدی شلنگ تاودم
چوتو دَکلای برفِ جیر باغ کوتام، بیبدِم ایچی می سر بوخورده گورام
می کله بوخورد به دروازه میل، می چوم تیر پیره شو بوخوردم بی گیل
بیگیفتید مره یا علی هفتایی، بوبوردید مره پورسینا جراحی
می کله دوازده تا بخیه بوخورد، می مار بیشناوَست، دوکو امرا بمرد
بیدم نه، فوتبالم نصرفه مرخ، آب اَنگاره بیخود بیگیرم چره؟

بوگوفتم مره خُبه فوتبال کودن، ایتا پیلدانه لپه دونبال کودن
دکفتم به خانه مار جانه جان، بگفتم لحاف رو ساتینَ اوسان
دوخان نام سیاه می خاخور فاطیَ، بینیش نخ جوکون چرخ خیاطیهَ
مره ورزشی کوتاه تومان بودوز، اونه رانه کَش سُرخِ قِیطان وادوج
می دس پول جیمابوس ده شی ده شی، بوشوم خاری ایمامه گوذر کفاشی
ایجفت کفش میخدار سفارش بدام، رکابی عرق گیرا نمره بنام
دکفتم به میدان بُبُم فوتبالیست، می درس و کیتابان بُبُت سر بنیست
مره گوفتیمی بازی ره خوبمه، نانستیم کی من گاچ گاچا دُوُمه
می دس شه اَرَ، پا اورَ، لاکیتاب، می پاس ناحیسابه، می ایستُپ خراب
بداشتید مره گوشه چپ بازی سر، هچین دشت خالی خوشکه چوبه به در
زمین سنگ بَس بو می طالع شیفید، غوروب وقته ره پرکستیمی مثله بید
می چشمَ وادوختیم گُلِ تپه ی، چهارچشمی پاستیم زمین لپه ی
ایتا لپه بی خیر می پا جیر نَکَفت، بسَر آمویی صد هیزار بار می قلب
ایتا توپ می پاجیر نوخورده گیلار، دووِستیم مره خالی دشته ددار

بوشوم جاقالانه وَرا گیفتمه، سیر و ساته کوشتی سرا گیفتمه
اول کار ایدست گرم پیرهن بیهِم، ایتام لاس پاره سبزه میدان بیهِم
کمربند دَوَستم ایتا سبز شال، ایتام بازوبندم واپِختَم می بال
دَرِ لا بنام می گوشا بشکفه، مرَ کوچه سر هرکی دهِ وانکفه
بگم کوشتی گیرم بترسید مره، کو زورخانه شینم واوَرسید مره
ویریشتم، بینیشتم، بیگیفتم، بوخوردم زمین، بوسُخت پِر میشین کوشتی وِستین هَچین
مورَبی اَمی شین ایتا ترنه بو، اونه کوشتن و سس کودن فرنه بو
بیگیفته می بالهَ کی رِه، بالاجان چره یاد نیگیفتی برات تا هسا(برات یک فنی در کشتی)
بگفتم براتم مره یاد نداد، بوگوفت بوشو پس تی زحمت به باد
بیا پیش می ورجا برات یاد بگیر، فَچَم می بازویه آزاد بیگیر
بیدِم یا ابالفضل، واپِخته خورهَ، ایتا خرسه افعی مانستان مره
بوشویَم بوجُرُ بامویَم بیجیر، نوخورده زمین پاک بُبُم خاک شیر
می بند دیله زهره ی بورسانه، اونه ایشپِه خاش می تَکَ دورسانه
بوخوفتم مریضخانه شش ماه تمام، بکفتم جه درس والسلام
بیذم کوشتی نه نَصَزفه مره، آب اَنگاره بیخود بیگیرم چره؟