داشتم مناسبتای جهانی این ماه رو میخوندم، اینا بود: روز آجیل روز caps lock روز موش کور😂 روز “من بهت اهمیت میدم” روز پاستا روز ایجاد تفاوت روز کدوتنبل🤣 روز گربه سیاه روز همکار بداخلاق😂 روز سیب کاراملی روز دارچین روز شمع معطر روز خودنویس روز بی ضرر بودن روز عروس دریایی روز آب نبات روز شام درست کردن آقایان😂 روز ساندویچ مرغ سوخاری روز کاپ کیک وانیلی روز خیارشور روز تمیز کردن یخچال روز دکمه روز میکی ماوس روز توالت روز “روز بد”
واقعا خارجیا خیلی بیکارن واسه اینا روز میذارن😂
و نکته قابل توجه اینه که روز همه اینا رو دارن ولی روز پسر ندارن
من الان صبح دارم برای یه کس دیگه کار میکنم و کارمندم و حقوق میگیرم ولی عصر خودم کارفرماام و چند تا نیرو دارم و حقوق میدم و از بابت شیفت صبحم خیلی خوشحالم چون با مسئولیت کمتر دارم تجربههای رایگان بیشتری کسب میکنم و دلم میخواد حتی اگه کار خودم خیلی گسترش پیدا کرد هم باز برای یه نفر دیگه هم کار کنم
یه سر تو اکسپلور بری بچرخی پر شده از دخترای ۱۸ الی ۲۵ سال که دارن میگن تا کی میخواین واسه دیگران کار کنین؟ تا کی میخواین کارمند باشین؟ بیاین زودتر خودتون کارفرما بشین و درآمد +۱۰۰ داشته باشین و فلان
خواستم بگم هیچکس از کارفرما بودن و درامد بالا داشتن بدش نمیاد، ولی آیا بدون تجربه و خاکخوری و یادگیری میشه پرید وسط گود؟ قطعا خیر، اگه هم بپری وسط گود با کله میخوری زمین اتفاقا کارمندی خوبه، باید از کارفرمات کار و فوت و فن یاد بگیری، باید آزمون و خطا کنی، باید محیط کار و همکارای مختلف رو تجربه کنی تا بتونی یه روز خودت مدیریت کنی، حالا اینکه گاهی وقتا همین درآمد کم یا متوسط کارمندی میتونه نجاتت بده یا پساندازی بشه واسه شروع کار مستقل آیندهت که بماند
خواب دیشبم: با شاهین نجفی و یکی از دوستای دبیرستانم با اتوبوس رفتیم مشهد ردیف آخر اتوبوس نشسته بودیم، منم هی با شاهین نجفی سلفی میگرفتم رسیدیم مشهد یه اتاق گرفتیم سه تایی باهم، رفتیم حرم زید شاهین اونجا وسط صحن بود اصن یه وضعی