کانال رسمی دفتر شیخ القرآن مولانا محمدعثمان

ترجمه: و آنان که از (عذاب) پروردگار خویش ترسیدند، گروه گروه به سوی جنت برده شوند؛ تا آنگاه که بدانجا (بهشت) برسند، و درهایش گشوده باشد، و نگهبانان آن، ایشان را گویند: سلام بر شما، پاک بوده‌اید، پس به بهشت در آیید (و در آن) جاویدان باشید (73)
در سوره‌ی حجر نيز آمده است:‌ إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ (45) ادْخُلُوهَا بِسَلَامٍ آمِنِينَ (46)
ترجمه: یقیناً پرهیزگاران در بوستان‌ها و چشمه سار هایند (45) (به آنان گفته شود) به سلامتی و ایمنی در آنها درآیید (46)

🔹(تاثیر کلمه‌ی لا إله إلّا الله)
مولانا محمد عثمان در توضیح «طبتم» فرمودند: در دنیا پاک زندگی کردید؛ یعنی از محرمات دوری کردید و اهل توحید بودید و از شرک دوری جستید.
شاعر (سنایی) چه زیبا می‌سراید:‌
تا به جاروب لا نروبی راه                                   ***
که رسی در حریم الّا الله
مفهوم بیت فوق: «لامِ» لا إله الا الله، به منزله‌ی جارو است؛ یعنی همان‌گونه که فرش خانه‌ی‌تان را از تمام میکروب‌ها و گرد و غبار تمیز می‌کنید، وقتی که ضربه‌ی لا إله إلا الله را بر سر قلب‌تان می‌زنید، همه‌ی گرد و غبار، غل و غش، میکروب‌ها و آثار کفر و شرک را دور می‌کند و قلب‌تان را پاک و صاف می گرداند، کما اینکه قلب صحابه – رضی الله عنهم - را پاک و صاف گرداند. چنانچه در سوره‌ی جمعه آمده است:‌ هُوَ الَّذِي بَعَثَ فِي الْأُمِّيِّينَ رَسُولًا مِنْهُمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِهِ وَيُزَكِّيهِمْ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَإِنْ كَانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِي ضَلَالٍ مُبِينٍ (2)
ترجمه: اوست که در میان مردم ناخوانده‌ی (عرب) پیامبری از خود شان برانگیخت که آیات او را بر آنان می‌خواند و پاکشان می‌سازد و کتاب و حکمت به آنان می‌آموزد و یقیناً پیش از این در گمراهی آشکار بودند (2)
وَيُزَكِّيهِمْ؛ یعنی پیامبر – صلی الله علیه وسلم- بوسیله‌ی کلمه‌ی «لا إله إلا الله» قلب صحابه – رضی الله عنهم - را پاک و صاف کرد.

🔹(معنای محبت با الله تعالی و رسول الله _ صلی الله علیه وسلم _‌ و صحابه‌ی کرام _ رضی الله عنهم _)
هر شخصی که محبت و عظمت الله تعالی در قلب او باشد، غیر الله در جلوی چشم او معمولی و ناچیز است؛ ولی کسی که عظمت الله تعالی در قلب او نباشد، ترس و بیم از غیر الله در دل و قلب او زیاد می‌گردد.
معنای محبت با الله تعالی، این است که او را باید به تنهایی پرستش کرد و محبت با رسول الله – صلی الله علیه وسلم- این است که باید سنت‌های وی را در زندگی آورد و محبت با صحابه این است که باید نقش قدم صحابه را دنبال کرد.

🔹(ابراز محبت به خاطر الله تعالی و اظهار عداوت به خاطر الله تعالی از ایمان است)
محبت نمودن به خاطر الله تعالی و نیز دشمنی ورزیدن به خاطر الله تعالی از ایمان است، چنانچه در حدیث آمده است: عن ابن عباس رضی الله عنهما عن النبي صلى الله عليه و سلم أنه قال لأبي ذر: يا أبا ذر أي عرى الإيمان أوثق ؟ قال الله عز و جل و رسوله أعلم قال : الموالاة في الله و الحب في الله و البغض في الله. (شعب الإیمان لأبوبکر البیهقی / 9513. مشکوة المصابیح / 5014)
ترجمه: از عبدالله بن عباس رضی الله عنهما روایت است که رسول الله (صلى الله عليه وسلم) به ابوذر فرمود: «ای ابوذر!  محکم ترین ریسمان ایمان چیست؟ أبوذر فرمود: الله و رسول وی داناترند. رسول الله (صلى الله عليه وسلم) فرمود: « دوست داشتن و محبت نمودن (با دوستان الهی) به خاطر الله تعالی و بغض داشتن (با دشمنان الهی) به خاطر الله تعالی».
در حدیث دیگری نیز آمده است: عَنْ أَبِى أُمَامَةَ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- أَنَّهُ قَالَ « مَنْ أَحَبَّ لِلَّهِ وَأَبْغَضَ لِلَّهِ وَأَعْطَى لِلَّهِ وَمَنَعَ لِلَّهِ فَقَدِ اسْتَكْمَلَ الإِيمَانَ ». (رواه أبو داود)
ترجمه: از ابی امامه _ رضی الله عنه _ روایت است که رسول الله – صلی الله علیه وسلم- فرمود: «هر کسی به خاطر الله تعالی محبت ورزد و به خاطر الله تعالی دشمنی ورزد و به خاطر الله تعالی، (در راه او) انفاق کند و به خاطر الله تعالی، از انفاق کردن خود داری ورزد، پس به یقین ایمانش را کامل گردانیده است».

☘️☘️☘️☘️
به کانال پایگاه اطلاع رسانی مولانا محمدعثمان بپیوندید:
🆔 http://t.me/alkhalillonline

ترجمه: گروهی از صحابه – رضی الله عنهم- از پیامبر -صلی الله علیه وسلم- پرسیدند: آیا پروردگار ما! نزدیک است که او را با صدای آهسته صدا بزنیم یا دور است که او را با صدای بلند، صدا بزنیم؟ از این رو، این آیه نازل گردید: {وَإِذَا سَأَلَك عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيب}.
الله تعالی ذاتی است که هر کسي از او بخواهد، از او خوشحال و راضی می‌شود؛ ولی هر کسی از الله تعالی نخواهد و از غیر او بخواهد، از او بسیار خشمگین و ناراض می شود. و این توهین به ذات الله تعالی است؛ زیرا الله تعالی خودش را معرفی کرد: من به شما بسیار نزدیکم و من صدای شما را می‌شنوم و به در خواست‌تان پاسخ می‌دهم.
الله تعالی در سوره‌ی حجر نیز می‌فرماید:‌ وَإِنْ مِنْ شَيْءٍ إِلَّا عِنْدَنَا خَزَائِنُهُ وَمَا نُنَزِّلُهُ إِلَّا بِقَدَرٍ مَعْلُومٍ (21)
ترجمه: و هیچ چیزی نیست مگر آنکه گنجینه‌های آن نزد ماست، و آن را جز به اندازه‌ی معلوم نمی‌فرستیم. (21)
بنابراین همه‌ی‌ گنجینه‌ها اعمّ از: گنجینه‌ی فرزند، مال، عزت، مقام و غیره تنها در نزد الهی است. به هرکسی بخواهد، می‌دهد و از هرکسی بخواهد، می‌گیرد.
در سوره‌ی آل عمران نیز آمده است: قُلِ اللَّهُمَّ مَالِكَ الْمُلْكِ تُؤْتِي الْمُلْكَ مَنْ تَشَاءُ وَتَنْزِعُ الْمُلْكَ مِمَّنْ تَشَاءُ وَتُعِزُّ مَنْ تَشَاءُ وَتُذِلُّ مَنْ تَشَاءُ بِيَدِكَ الْخَيْرُ إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (26).
ترجمه: بگو:‌ خداوندا! ای خداوندِ فرمانروایی، به هر که خواهی ملک می‌دهی و از هر که خواهی فرمانروایی باز می‌ستانی، و هر کس را که خواهی عزت می‌دهی و هر که را خواهی خوار می‌کنی، نیکی همه تنها به دست توست. یقیناً تو بر هر چیزی توانایی. (26)
از این رو، زمانیکه انسان چنین پروردگاری دارد و به درگاهش مراجعه نکند و به در مخلوق روی آورد، نهایت بی‌ادبی و گستاخی در شأن الله تعالی است. به همین دلیل در سوره‌ی مؤمن فرموده است: ‌فَادْعُوا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ (14)
ترجمه: پس الله تعالی را بخوانید؛ درحالیکه دعا را ویژه و خالص برای او کرده باشید، گرچه کافران خوش ندارند (14)
در سوره‌ی زمر فرموده است: أَلَا لِلَّهِ الدِّينُ الْخَالِصُ ... (3)
ترجمه: آگاه باشید که دعای خالص تنها برای الله تعالی است.
نیز در سوره‌ی مؤمن فرموده است:‌ وَقَالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِي سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِينَ (60)
ترجمه: و پروردگارتان گفت: مرا بخوانید تا شما را پاسخ گویم؛ یقیناً کسانی که از پرستش من سرکشی می‌کنند، به زودی خوار و سر افکنده وارد دوزخ خواهند شد (60)
در سوره‌ی فاتحه، بعد از بیان حمد، القاب و اوصاف و آداب شاهی، در خواست‌مان را به نرد الله تعالی مطرح می‌کنیم و آن«اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ»؛ است که معنای آن این است: بار الها ما را بر صراط مستقیم ثابت قدم و محکم نگه دار و ما را بر هدایتی که نصیب مان کرده‌ای، تا لحظه‌ی موت، نگه دار و چنان نکن که ما از تهدید دشمنان دین اسلام و از طمع جاه و مال و غیره، از این راه منحرف شویم.
الله تعالی، «صراط مستقیم» را در سوره‌ی «یس» معرفی می‌کند: وَأَنِ اعْبُدُونِي هَذَا صِرَاطٌ مُسْتَقِيمٌ (61)
ترجمه: و اینکه خالصانه من را بپرستید، این است راه راست. (61)
حضرت عیسی – عليه الصلاة والسلام - بنی اسرائیل را فرمود: إِنَّ اللَّهَ رَبِّي وَرَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ هَذَا صِرَاطٌ مُسْتَقِيمٌ (51) سورة آل عمران.
ترجمه: یقیناً پروردگار من و شما الله تعالی است، پس تنها او را بپرستید، این است راه راست (51)
«الحمد لله»؛ یعنی تمام تعریفات خاص و مافوق الأسباب تنها شایسته‌ی الله تعالی هستند، «التحیات لله»؛ یعنی تمام تحیّه و تعظیم خاص برای تو هست، «إن الحکم إلا لله»؛ یعنی حکم و فرمان فقط برای تو هست. «إنا لله»؛ یعنی وجود و هستی ما برای تو هست، به عبارت دیگر خلقاً، مِلکاً، تصرفاً و از هر نظر برای تو هستیم.
در سوره‌ی انفطار آمده است: يَوْمَ لَا تَمْلِكُ نَفْسٌ لِنَفْسٍ شَيْئًا وَالْأَمْرُ يَوْمَئِذٍ لِلَّهِ (19)
ترجمه: روزی است که هیچ کس برای هیچ کس چیزی در توان ندارد، و همه‌ی امور در آن روز از آنِ خداست.
او ذاتی است که مومنان و متقین‌ را به جنت می‌فرستد، چنانچه در سوره‌ی زمر آمده است: وَسِيقَ الَّذِينَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ إِلَى الْجَنَّةِ زُمَرًا حَتَّى إِذَا جَاءُوهَا وَفُتِحَتْ أَبْوَابُهَا وَقَالَ لَهُمْ خَزَنَتُهَا سَلَامٌ عَلَيْكُمْ طِبْتُمْ فَادْخُلُوهَا خَالِدِينَ (73)
👇

چنانچه در سوره ی انعام آمده است: قُلْ إِنَّ صَلَاتِي وَنُسُكِي وَمَحْيَايَ وَمَمَاتِي لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ (162) لَا شَرِيكَ لَهُ وَبِذَلِكَ أُمِرْتُ وَأَنَا أَوَّلُ الْمُسْلِمِينَ (163)
ترجمه: بگو: یقیناً دعا و نماز من و عبادت های من (حج یا قربانی) و زندگانی من و مرگ من همه برای خدا، پروردگار جهانیان است (162) که او را شریکی نیست، و بر این (کار) دستور یافته‌ام و من نخستین مسلمانم (163)

🔹(معنا و تفسیر سوره‌ی فاتحه)
صلاة در لغت به معنای دعاست و نماز سر تا پا دعاست، و سوره‌ی فاتحه نیز دعاست؛
در ابتداء سوره‌ی فاتحه، بیان تعریف شهنشاه است؛ «الْحَمْدُ لِلَّهِ»؛ یعنی تمام تعریفات خاص و مافوق الأسباب تنها شایسته‌ی الله تعالی هستند». بعد از آن، بیان صفات و القاب شهنشاه است:
1_ «رَبِّ الْعَالَمِينَ»؛ یعنی الله تعالی، پروردگار جهانیان است. 2_ «الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ»؛ یعنی ذاتی که بسیار بخشنده و بی نهایت مهربان است.
3_ «مَالِكِ يَوْمِ الدِّينِ»؛ یعنی ذاتی که مالک روز جزاء و سزاء و آن روز قیامت است.
در حدیث در مورد آیات سوره‌ی فاتحه آمده است: (قال أبوهریره) فَإِنِّى سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- يَقُولُ « قَالَ اللَّهُ تَعَالَى قَسَمْتُ الصَّلاَةَ بَيْنِى وَبَيْنَ عَبْدِى نِصْفَيْنِ وَلِعَبْدِى مَا سَأَلَ فَإِذَا قَالَ الْعَبْدُ ( الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ ). قَالَ اللَّهُ تَعَالَى حَمِدَنِى عَبْدِى وَإِذَا قَالَ (الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ ). قَالَ اللَّهُ تَعَالَى أَثْنَى عَلَىَّ عَبْدِى. وَإِذَا قَالَ (مَالِكِ يَوْمِ الدِّينِ). قَالَ مَجَّدَنِى عَبْدِى - وَقَالَ مَرَّةً فَوَّضَ إِلَىَّ عَبْدِى - فَإِذَا قَالَ (إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ ). قَالَ هَذَا بَيْنِى وَبَيْنَ عَبْدِى وَلِعَبْدِى مَا سَأَلَ. فَإِذَا قَالَ (اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ صِرَاطَ الَّذِينَ أَنْعَمْتَ عَلَيْهِمْ غَيْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَيْهِمْ وَلاَ الضَّالِّينَ ). قَالَ هَذَا لِعَبْدِى وَلِعَبْدِى مَا سَأَلَ ». (رواه مسلم)
ترجمه: ابو هریره – رضی الله عنه – می‌گوید: همانا من از رسول الله – صلی الله علیه وسلم- شنیدم که می‌گفت: «الله تعالی فرموده است: من نماز را میان خودم و بنده‌ام به دو نیم، تقسیم نموده‌ام و به در خواست بنده‌ام پاسخ مثبت می‌دهم. پس هنگامی که بنده « الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ» بگوید، الله می‌گوید: بنده‌ام مرا ستایش کرد. و وقتی که بنده « الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ» بگوید، الله می‌گوید: بنده‌ام مرا ثناء گفت. و هنگامی که بنده «مَالِكِ يَوْمِ الدِّينِ» بگوید، الله می‌گوید: بنده‌ام عظمت مرا بیان کرد – و یک بار می‌گوید: بنده‌ام اختیارش را به من سپرد – و هنگامی که بنده «إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ» بگوید، الله می‌گوید: این (ارتباط) میان من و بنده‌ام است (ارتباط عبودیت و بندگی) و بنده‌ام هر چه بخواهد، به او می‌دهم. و وقتی که «اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ صِرَاطَ الَّذِينَ أَنْعَمْتَ عَلَيْهِمْ غَيْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَيْهِمْ وَلاَ الضَّالِّينَ» بگوید، الله تعالی می‌گوید:‌ این خواسته‌ی بنده‌ام را بر آورده نمودم و سوال بنده‌ام را پاسخ مثبت دادم».
بیان آداب شاهی: «إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ»؛ یعنی پروردگارا! تنها تو را می‌پرستیم و تنها از تو استعانت می‌جوییم؛ به عبارت دیگر: بار الها! همه‌ی عبادات بدنی، مالی، قولی، فعلی را تنها برای تو انجام می‌دهیم و در همه‌ی حاجات و حالات (خوشی و ناخوشی) و اماکن (جو و بَرّ و بحر) تنها از تو بدون هیچ‌گونه واسطه‌ای استعانت و کمک می‌جوییم؛ زیرا واسطه برای کسی قرار گرفته می‌شود که دور باشد و به طور مستقیم نشنود و پاسخ ندهد؛ اما الله تعالی چنان ذاتی است که هر چیزی را بدون واسطه می‌شنود و دانا به هر چیزی است و به بنده‌اش پاسخ می‌دهد، چنانچه در سوره‌ی بقره آمده است:‌ وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ فَلْيَسْتَجِيبُوا لِي وَلْيُؤْمِنُوا بِي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ (186)
ترجمه: و زمانیکه بندگان من، درباره‌ی تو از من بپرسند، (بگو) یقیناً من نزدیکم و دعای دعا کننده را هنگامی که مرا (به دعا) بخواند، اجابت می‌کنم. پس باید اجابت دعاها و حاجات‌شان را از من بخواهند و به من ایمان آورند، باشد که راه یابند. (186)
در سبب نزول آیه آمده است: وَسَأَلَ جَمَاعَة النَّبِيّ صَلَّى اللَّه عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَقَرِيب رَبّنَا فَنُنَاجِيه أَمْ بَعِيد فَنُنَادِيه فَنَزَلَ {وَإِذَا سَأَلَك عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيب} (جلالين)
👇

قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ (1) الَّذِينَ هُمْ فِي صَلَاتِهِمْ خَاشِعُونَ (2) وَالَّذِينَ هُمْ عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُونَ (3) وَالَّذِينَ هُمْ لِلزَّكَاةِ فَاعِلُونَ (4) وَالَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ (5) إِلَّا عَلَى أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ (6) فَمَنِ ابْتَغَى وَرَاءَ ذَلِكَ فَأُولَئِكَ هُمُ الْعَادُونَ (7) وَالَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ (8) وَالَّذِينَ هُمْ عَلَى صَلَوَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ (9) أُولَئِكَ هُمُ الْوَارِثُونَ (10) الَّذِينَ يَرِثُونَ الْفِرْدَوْسَ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (11)
عن ابن عمر رضي الله عنهما : أنَّ رَسُول الله - صلى الله عليه وسلم - ، قَالَ : «أُمِرْتُ أنْ أُقَاتِلَ النَّاسَ حَتَّى يَشْهَدُوا أنْ لاَ إلهَ إلاَّ الله ، وَأنَّ مُحَمَّداً رَسُول الله ، وَيُقيمُوا الصَّلاةَ ، وَيُؤتُوا الزَّكَاةَ ، فَإِذَا فَعَلُوا ذلِكَ عَصَمُوا مِنِّي دِمَاءهُمْ وَأمْوَالَهُمْ إلاَّ بحَقِّ الإسْلاَمِ ، وَحِسَابُهُمْ عَلَى الله تَعَالَى». مُتَّفَقٌ عَلَيهِ.

🔰شیخ القرآن مولانا محمد عثمان _ حفظه الله تعالی_‌ در خطبه‌های نماز جمعه‌ی این هفته (27 مهر 1403) مسجد جامع شهر کوهک از توابع سراوان، ضمن تلاوت آیات 1 إلی 11 سوره‌ی مومنون، به مسایل ذیل پرداختند:

🔹(موضوع سوره‌ی حج)
آیات اولیه‌ی سوره‌ی مومنون تلاوت گردید. سوره‌ی مومنون از نظر ترتیب قرآن عظیم الشأن، بعد از سوره‌ی حج واقع شده است. در سوره‌ی حج، بیان نفی شرک فی التصرف و نفی شرک فعلی است و نیز یکی از ارکان اساسی دین اسلام که حج می‌باشد، بیان گردیده است. سوره‌ی حج از سوره‌های مدنی است. الله تعالی در این سوره‌، به سیدنا ابراهیم - علیه الصلاة والسلام – می‌فرماید: وَأَذِّنْ فِي النَّاسِ بِالْحَجِّ يَأْتُوكَ رِجَالًا وَعَلَى كُلِّ ضَامِرٍ يَأْتِينَ مِنْ كُلِّ فَجٍّ عَمِيقٍ (27)
ترجمه: (ای ابراهیم) و مردم را دعوت عمومی به حج کن تا پیاده و سواره بر مرکب‌های لاغر از هر راه دور (به سوی خانه‌ی خدا) بیایند. (27)

🔹(همه‌ی عبادات؛ بویژه قربانی تنها و خالصانه برای تعظیم و خوشنودی الله تعالی صورت گیرند)
نیز در سوره‌ی حج آمده است که قربانی را تنها برای الله تعالی ذبح کنید و تعظیم الله تعالی را با ریختن خون، در سرزمین منی انجام دهید، چنانچه الله تعالی در سوره‌ی حج می‌فرماید: لَنْ يَنَالَ اللَّهَ لُحُومُهَا وَلَا دِمَاؤُهَا وَلَكِنْ يَنَالُهُ التَّقْوَى مِنْكُمْ كَذَلِكَ سَخَّرَهَا لَكُمْ لِتُكَبِّرُوا اللَّهَ عَلَى مَا هَدَاكُمْ وَبَشِّرِ الْمُحْسِنِينَ (37).
ترجمه: گوشت و خون آنها هرگز به الله تعالی نمی‌رسد و لیکن پرهیزگاری شما به او می‌رسد. بدین‌گونه آنها را برای شما رام کرد تا الله تعالی را به پاس آنکه شما را راه نمود، به بزرگی الله یاد کنید و نیکوکاران را مژده ده (37).
مفهوم آیه: گوشت و خون آنها هرگز به الله تعالی نمی‌رسند و لیکن نیت تعظیم و نیت عبادتی که شما برای خوشنودی و تقرب جستن به الله تعالی با کلمات بسم الله والله اکبر انجام می‌دهید، به بارگاه الله تعالی می‌رسد.
این عمل (قربانی) در روز عید، بزرگترین عبادت به درگاه الله تعالی شمرده می‌شود. لذا برای الله تعالی در این عبادت شریکی قرار ندهید؛ زیرا مشرکان، حیوانات را به نزد بت‌شان که منات بود، ذبح می‌کردند و خون آنها را برای تعظیم آن بت می‌ریختند. الله تعالی فرمود: بت و هر آنچه غیرِ الله تعالی است، این شایستگی را ندارد که برای تعظیم آن خون ریخته شود، بلکه این عبادت مالی، باید خالصانه برای الله تعالی انجام گیرد. ریختن خون به عنوان تعظیم تنها برای الله تعالی است؛ برابر است که قربانی باشد یا نذری؛ مثلاً: شما حیوانی را نذر می‌کنید که؛ بار الها! من این حیوان را تنها برای خشنودی تو نذر کردم، پس این را قبول بفرما. در نهایت، خون این حیوان ریخته می‌شود و گوشت آن و آنچه که مورد استفاده است، مورد استفاده قرار می‌گیرد؛ ولی تنها چیزی که به نزد الله تعالی، ارزش و اعتبار دارد و فردای قیامت، در میزان حسنه‌ی اعمال قرار می‌گیرد، اعتقاد و ایمان و یقین و نیت هست. لذا نذر و قربانی تنها باید برای خوشنودی و تعظیم الله تعالی انجام شود و برای هیچ مخلوقی نذر و قربانی جایز نیست؛ اگر شخصی غیر الله را با الله تعالی در این عبادت و سایر عبادات برابر کند، بزرگترین گناه و شرک محسوب می‌شود، از این رو، مسلمانان باید از این نوع گناه پرهیز کنند.
اگر مهمانی به خانه‌ی‌تان می‌آید و گوسفندی را ذبح می‌کنید یا برای مراسم عروسی حیوانی را ذبح می‌کنید، جایز است؛ زیرا هدف و نیت پذیرایی است و منظور تعظیم نیست؛ ولی اگر شخصی برای تعظیم و خشنودی غیر خدا، خون حیوانی را بریزد، این عبادت آن غیر الله محسوب می‌شود، و عبادت برای غیر الله شرک است؛ زیرا عبادت تنها و خاص برای الله تعالی است.
👇

🎥 #فایل_تصویری سخنان شیخ القرآن مولانا محمد عثمان در مراسم نماز جمعه اهل سنت خاش
📅 تاریخ : 20 مهر 1403
💾 کیفیت پایین

🆔 https://t.me/alkhalillonline

در سوره‌ی نیز أنعام آمده است:‌ قُلْ إِنَّ صَلَاتِي وَنُسُكِي وَمَحْيَايَ وَمَمَاتِي لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ (162) لَا شَرِيكَ لَهُ وَبِذَلِكَ أُمِرْتُ وَأَنَا أَوَّلُ الْمُسْلِمِينَ (163)
ترجمه: بگو: یقیناً دعا و نماز من و عبادت های من (حج یا قربانی) و زندگانی من و مرگ من، همه، تنها برای خدا، پروردگار جهانیان است (162) که او را شریکی نیست، و بر این (کار) دستور یافته‌ام و من نخستین مسلمانم (163)
این زندگی و درس و ادب پیامبر _ صلی الله علیه وسلم_  است، ما امت پیامبر، نیز باید اینگونه نسبت به الله تعالی ادب داشته باشیم و در حوزه‌ی استحفاظیه‌ی الله تعالی ورود نکنیم، همانگونه که پیامبر _‌ صلی الله علیه وسلم_ ورود پیدا نمی‌کرد؛ یعنی نمی‌فرمود:‌ من مالک یا خالق یا متصرف فی الآمور هستم؛ زیرا این حوزه خاص برای الله تعالی است.
از این رو، ما گواهی به عبدیت و رسالت پیامبر می‌دهیم، چنانچه در شهادتین می‌خوانیم: «‌أشهد أن لا إله إلّا الله وحده لا شریک له و أشهد أن محمداً عبده و رسوله».
از روز اول که ما شهادتین را می‌خوانیم، به ما این ادب آموخته شده است که در حوزه‌ی استحفاظیه‌ی الله تعالی، ورود پیدا نکنیم، به عبارت دیگر بندگان را نباید در امور خاصه‌ی باری تعالی شریک و سهیم کرد.

☘️☘️☘️☘️
به کانال پایگاه اطلاع رسانی مولانا محمدعثمان بپیوندید:
🆔 http://t.me/alkhalillonline

ترجمه: از حضرت عائشه روایت است که فرمود: از من پرسیده شد که رسول الله _‌صلی الله علیه وسلم_‌ در خانه‌اش چه می‌کرد؟ گفت: مانند سایر انسان‌ها، انسانی بود؛ لباسش را جمع می‌کرد و تکان می‌داد و شیر گوسفندش را خودش می‌دوشید و به خویش خدمت می‌کرد (یعنی کارهای شخصی‌اش را خودش انجام می‌داد)
2_‌ همکاری کردن با همسرانش در امور منزل: عن الأَسْوَدِ بن يَزيدَ ، قَالَ : سُئِلَتْ عائشةُ رضي الله عنها مَا كَانَ النَّبيُّ - صلى الله عليه وسلم - يَصْنَعُ فِي بَيْتِهِ ؟ قالت : كَانَ يَكُون في مِهْنَةِ أهْلِهِ - يعني : خِدمَة أهلِه - فإذا حَضَرَتِ الصَّلاَةُ ، خَرَجَ إِلَى الصَّلاَةِ. رواه البخاري .
ترجمه:‌ از اسود بن یزید _ رضی الله عنه _‌ روایت است که گفت از عائشه _ رضی الله عنه _‌ سوال کرده شد که پیامبر - صلى الله عليه وسلم – در خانه‌اش چه می‌کرد؟ گفت:‌ ایشان به کار خانه‌ی خویش مشغول بودند و چون هنگام نماز می‌رسید، به نماز بر می‌آمدند».
3_ زمانیکه پیامبر در مجتمع حضور پیدا می‌کرد، سلام می‌دادند، چنانچه صحابه می‌گویند: ما هیچ گاه نتوانستیم به پیامبر سلام بدهیم؛ زیرا همیشه وی ابتداء به سلام می‌کردند.
4_‌ هر کسی وی را مهمان می‌کرد، دعوت او را می‌پذیرفت و این در حالی بود که اصلاً به دعوت کننده نگاه نمی‌کرد که سرمایه دار است یا فقیر یا حاکم است یا نامدار یا ...
5_ یکی  دیگر از سنت‌های وی خواندن نماز تهجد بود که وی در قیام اللیل، به قدری می‌ایستاد که پاهای وی ورم می کردند، چنانچه در حدیث آمده است:‌
عن عائشة رَضي الله عنها : أنَّ النَّبيّ - صلى الله عليه وسلم - كَانَ يقُومُ مِنَ اللَّيلِ حَتَّى تَتَفَطَّرَ قَدَمَاهُ فَقُلْتُ لَهُ : لِمَ تَصنَعُ هَذَا يَا رسولَ الله ، وَقدْ غَفَرَ الله لَكَ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِكَ وَمَا تَأَخَّرَ ؟ قَالَ : «أَفَلا أُحِبُّ أنْ أكُونَ عَبْداً شَكُوراً» مُتَّفَقٌ عَلَيهِ.
ترجمه: از عائشه _ رضی الله عنه_ روایت است که نبی اکرم  - صلى الله عليه وسلم – شبها به قدری به نماز می‌ایستاد که پاهای ایشان ورم می‌کردند، پس به ایشان گفتم: چرا اینقدر خودت را به زحمت می‌انداری، حال آنکه الله تعالی گناهان اول و آخرت را بخشیده است؟ پیامبر  - صلى الله عليه وسلم – فرمود: آیا دوست نداشته باشم که بنده‌ی شکر گزاری باشم»؟
6_ بنگرید به مناجات و اظهار عجز پیامبر _ صلی الله علیه وسلم _‌ به درگاه الله تعالی: عن عائشة رَضِيَ اللهُ عنها، قالت : افْتَقَدْتُ النَّبيَّ - صلى الله عليه وسلم - ، ذَاتَ لَيْلَةٍ ، فَتَحَسَّسْتُ ، فإذا هُوَ راكِعٌ - أَوْ سَاجِدٌ - يقولُ : «سُبْحَانَكَ وَبِحَمْدِكَ ، لاَ إلهَ إِلاَّ أنت» وفي روايةٍ : فَوَقَعَتْ يَدِي عَلَى بَطْنِ قَدَمَيْهِ ، وَهُوَ في المَسْجِدِ وَهُمَا مَنْصُوبَتَانِ ، وَهُوَ يَقُولُ : «اللَّهُمَّ إنِّي أَعُوذُ بِرِضَاكَ مِنْ سَخَطِكَ ، وَبِمعَافَاتِكَ مِنْ عُقُوبَتِكَ، وأعُوذُ بِكَ مِنْكَ، لاَ أُحْصِي ثَنَاءً عَلَيْكَ أنْتَ كَمَا أَثْنَيْتَ عَلَى نَفْسِكَ». رواه مسلم.
ترجمه: از عائشه _ رضی الله عنه _ روایت است که شبی پیامبر _ صلی الله علیه وسلم_‌ را گم کردم، بعد ایشان را جستجو نمودم و دیدم که رکوع یا سجده نموده و می‌فرمود:‌ سبحانك ... یعنی پاکی و حمد وثنای تو را بیان می‌کنم، هیچ معبود بر حقی، لایق پرستش جز تو نیست. و در روایتی آمده که: دستم کف پایشان را لمس کرد، در حالیکه ایشان در مسجد بودند و پاهای‌شان ایستاده بود و می‌فرمود: اللهم إنی أعوذ ... بار الها! من از خشمت به رضای تو و از عذابت به عافیت و بخششت و از خشم تو به خودت پناه می‌جویم و ثنایت را چنانچه خود بر خویشتن ثناء گفته‌ای شمارش نتوانم».
نیز پیامبر _‌ صلی الله علیه وسلم_‌ در مناجاتش می فرمودند: «ما عبدناک حق عبادتک»؛ یعنی ما آن طور که شاید و باید نتوانستیم و نمی‌توانیم حق عبادتت را به جا آوریم. پیامبر _‌ صلی الله علیه وسلم_ در اینجا منت نمی‌گذارد، بلکه به درگاه ایزد منان اظهار عجز و ناتوانی می‌کند. همین قدر از دست ما بر می‌آید که بگوییم: «الحمد لله»؛ یعنی بار الها! همه‌ی تعریفات تنها برای تو هست، «التحیات لله»؛ یعنی تمام تحیّه و تعظیم خاص برای تو هست، «إن الحکم إلا لله»؛ یعنی حکم و فرمان فقط برای تو هست. «إنا لله»؛ یعنی وجود و هستی ما برای تو هست، به عبارت دیگر خلقاً، مِلکاً، تصرفاً و از هر نظر برای تو هستیم.
پیامبر _‌ صلی الله علیه وسلم_  اقرار می کند که پروردگارا! من بنده‌ی تو هستم، معنای بنده این است که در اختیار و قدرت او هیچ چیزی وجود ندارد.
👇

در نتیجه، دعا کردن، بسیار تاثیر گذار است، و الله تعالی دعای هیچ مومنی را ضایع نمی‌گرداند، بلکه به درگاهش قبول می‌فرماید، چنانچه در آیه‌ی 143 سوره‌ی بقره آمده است: وَمَا كَانَ اللَّهُ لِيُضِيعَ إِيمَانَكُمْ ... یعنی الله تعالی، عبادت و نماز و دعای‌تان را ضایع نمی‌گرداند.

🔹(بیان وظایف یک حاکم اسلامی و مردم)
الله تعالی در آیه‌ی 41 سوره‌ی حج، به طور پیشگویی می‌فرماید: زمانیکه شما جهاد کنید، شما را فاتح و غالب می‌گردانم و حاکمیت روی زمین را به شما می‌دهم. وقتی که به شما حاکمیت و خلافت ارضی دادم، مؤظفید که امور چهارگانه‌ای که در این آیه‌ی 41 بیان شد، عمل کنید:
‌1_‌  أَقَامُوا الصَّلَاةَ؛ یعنی نماز را برپا کنند؛ یعنی اولین وظیفه بر یک حاکم اسلامی، اقامه‌ی نماز است؛ زیرا نماز چنان عملی است که در انجام جمیع طاعات، مانند: جهاد فی سبیل الله، انفاق فی سبیل الله و ... کمک می‌کند؛ ولی اگر اقامه‌ی نماز نباشد، مسلمان موفق به انجام سایر ارکان و احکام اسلامی نمی‌شود. لذا در رأس همه‌ی ارکان و امور دین، اقامه‌ی نماز است.
2_‌  وَآتَوُا الزَّكَاةَ؛ یعنی زکات را بپردازند؛ یعنی دومین وظیفه، پرداخت زکات و انفاق مال است. مال‌های‌تان را کنز نکنید. مالی که زکات آن پرداخت نشود، در اصطلاح قرآن به آن کنز گفته می‌شود، چنانچه در سوره‌ی توبه آمده است:‌ وَالَّذِينَ يَكْنِزُونَ الذَّهَبَ وَالْفِضَّةَ وَلَا يُنْفِقُونَهَا فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَبَشِّرْهُمْ بِعَذَابٍ أَلِيمٍ (34) يَوْمَ يُحْمَى عَلَيْهَا فِي نَارِ جَهَنَّمَ فَتُكْوَى بِهَا جِبَاهُهُمْ وَجُنُوبُهُمْ وَظُهُورُهُمْ هَذَا مَا كَنَزْتُمْ لِأَنْفُسِكُمْ فَذُوقُوا مَا كُنْتُمْ تَكْنِزُونَ (35)
ترجمه: و کسانی که زر و سیم می‌اندوزند و آن را در راه الله تعالی انفاق نمی‌کنند، پس آنان را به عذابی دردناک مژده ده (34) روزی که آن (زر و سیم) در آتش دوزخ داغ کرده ‌شوند و با آن پیشانیها و پهلوها و پشت‌های آنان را داغ کنند (و گویند) این است آنچه برای خویشتن اندوختید، پس (سزای) آنچه را که می اندوختید، بچشید (35)
علت داغ نمودن اعضای سه‌گانه‌، که در آیه ذکر شده‌اند، این است که وقتی شخصی از او طلب پرداخت زکات را می‌کند، در مرحله‌ی اول پیشانی و صورتش را ترش و عبوس می‌گرداند. به همین خاطر، پیشانی و صورتش را با آتش جهنم داغ می‌کنند. در مرحله‌ی دوم، پهلویش را از عامل می‌گرداند، از این رو، پهلوهایش را داغ می کنند. و در مرحله‌ی سوم، پشتش را به عامل می گرداند. اینجاست که پشتش را نیز با آتش جهنم داغ می‌کنند.
پرداخت زکات از مزایای زیادی برخوردار است:
1_ موجب پاکی مال می‌گردد. 2_ موجب رشد و ترقی مال می‌گردد. چنانچه در سوره‌ی بقره آمده است: يَمْحَقُ اللَّهُ الرِّبَا وَيُرْبِي الصَّدَقَاتِ وَاللَّهُ لَا يُحِبُّ كُلَّ كَفَّارٍ أَثِيمٍ (276)
ترجمه: الله تعالی (مال بدست آمده از) ربا را نابود می‌سازد و صدقات (فرضی و نفلی) را می‌افزاید و الله تعالی هیچ ناسپاس گنهکاری را دوست ندارد. (276)
3_ الله تعالی مالی را که زکاتش پرداخت شود، از آفت و بلاء حفاظت می‌کند.
4_ الله تعالی در آخرت چند برابر اجر می‌دهد.
5_ الله تعالی در دنیا نیز نقداً چند برابر می‌کند.
‌3_‌ وَأَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ؛ یعنی به کارهای معروف و پسندیده امر کنند؛ یعنی در انجام این وظیفه، در مرحله‌ی اول، حکام اسلامی و در مرحله‌ی دوم جمیع مسلمانان جهان مخاطب‌اند.
بزرگترین معروف، توحید الله تعالی است. یکدیگر را به یکتاپرستی الله تعالی امر کنید. جمیع عبادات به طور خالصانه و مستقیماً برای الله تعالی صورت گیرند.
فرد دوم معروف، اطاعت از رسول الله _‌ صلی الله علیه وسلم_ است. چنانچه در سوره‌ی نساء آمده است:‌ وَمَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَالرَّسُولَ فَأُولَئِكَ مَعَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مِنَ النَّبِيِّينَ وَالصِّدِّيقِينَ وَالشُّهَدَاءِ وَالصَّالِحِينَ وَحَسُنَ أُولَئِكَ رَفِيقًا (69)
ترجمه: و هر که خدا و پیامبر را فرمان برد، پس اینان با کسانی خواهند بود که خداوند نعمتشان داده: از پیامبران و صدیقان و شهیدان و صالحان، و اینان نیک رفیقانی هستند (69)
اطاعت از الله تعالی، این است که به یکتایی پرستش گردد. و اطاعت از رسول الله _ صلی الله علیه وسلم_ این است که از جمیع افعال و اقوال وی پیروی کنیم.

🔹(بیان برخی از سنت‌های پیامبر _ صلی الله علیه وسلم_ )
یکی از سنت‌های زیبای پیامبر _ صلی الله علیه وسلم_ تواضع و فروتنی است. چنانچه در احادیث و اقوال ذیل آمده است:
1_‌ دوشیدن شیر گوسفند: عَنْ عَائِشَةَ قَالَتْ سُئِلْتُ مَا كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَعْمَلُ فِي بَيْتِهِ قَالَتْ كَانَ بَشَرًا مِنْ الْبَشَرِ يَفْلِي ثَوْبَهُ وَيَحْلُبُ شَاتَهُ وَيَخْدُمُ نَفْسَهُ. (رواه أحمد فی مسنده:‌ 26194)
👇

الَّذِينَ إِنْ مَكَّنَّاهُمْ فِي الْأَرْضِ أَقَامُوا الصَّلَاةَ وَآتَوُا الزَّكَاةَ وَأَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَنَهَوْا عَنِ الْمُنْكَرِ وَلِلَّهِ عَاقِبَةُ الْأُمُورِ (41)

🔰شیخ القرآن مولانا محمد عثمان _ حفظه الله تعالی_‌ در خطبه‌های نماز جمعه‌ی این هفته (20 مهر 1403) مسجد جامع الخلیل خاش، ضمن تلاوت آیه‌ی 41،  «سوره‌ی حج»، به مسایل ذیل پرداختند:

🔹(جهاد و علت مشروعیت آن)
سوره‌ي حج، يكي از سوره‌های مدنی است، و از سوره هایی است که احکام مهم دین اسلام، در آن بیان شده است و یکی از آن احکامات مهم دین اسلام، جهاد فی سبیل الله است. چنانچه آمده است:‌ أُذِنَ لِلَّذِينَ يُقَاتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظُلِمُوا وَإِنَّ اللَّهَ عَلَى نَصْرِهِمْ لَقَدِيرٌ (39)
الله تعالی، در این آیه می‌فرماید:‌ زمانیکه شما مورد ظلم و ستم دشمنان دین اسلام قرار گرفتید، می توانید با آنها جهاد کنید.
بر اساس آیه‌ی فوق، یکی از علت‌های جهاد، دفع ظلم است. اولین فرد ظلم، شرک است. چنانچه در سوره ی لقمان آمده است: إِنَّ الشِّرْكَ لَظُلْمٌ عَظِيمٌ (13)
ترجمه: یقیناً شرک ظلم بزرگی است (13)
زیرا مشرک، عبادت را که تنها حق الله تعالی است، را به غیر الله می‌دهد.
الله تعالی به پیامبرش فرمود: مشرکین عصر شما که یهود و نصاری و مشرکین عرب هستند، عبادت را که تنها حق الله تعالی است را به غیر الله می دهند؛ بنابراین این حق را دارید که با آنها بجنگید.
فرد دوم ظلم، ظلم به خلق الله است؛ یعنی به قدری بر مخلوقات الهی ظلم می‌کنند، که نهایت بی رحمی را برآنان روا می دارند. کما اینکه امروزه در غزه و لبنان مشاهده می‌کنید. صهیونیست اشغالگر بر افراد ضعیف، مانند: کودکان، پیر مردها، پیر زنان و افراد غیر مسلح و ...هیچ‌گونه ترحمی ‌نمی‌کنند.
امروزه آمریکا و یارانش، با صهیونیست غاصب، علیه عده‌ای کوچکی از مسلمانان در فلسطین و لبنان هم دست شده‌اند و از هیچ کمک تسلیحاتی و نظامی و غیره به صهیونیست، دریغ نمی‌ورزند. بنابراین، ای امت مسلم! شما نیز علیه کفر و باطل متحد شوید و آن را از روی زمین محو کنید و هرگز گمان نکیند که تعداد نفرات و امکانات جنگی‌تان اندک است، زیرا نصرت الهی به همراه شماست، چنانچه الله تعالی در ادامه‌ی آیه‌ی 41، سوره‌ی حج می‌فرماید: وَإِنَّ اللَّهَ عَلَى نَصْرِهِمْ لَقَدِيرٌ: یعنی الله تعالی به صورت تاکید در تاکید می‌فرماید: یقینا الله تعالی قادر است که شما امت قلیل و تهی دست را بر ابرقدرت‌ها و مستکبران زمان غالب گرداند. کما اینکه امروزه می‌شنوید که صهیونیست‌ها از نظر اقتصادی و نظامی مدام شکست خورده‌اند، تا جایی که به مدت یک سال و اندی است که هیچ گونه دست آوردی نداشته‌اند.
لازم به ذکر است که صهیونیست‌‌ ها از اهل فلسطین نیستند؛ بلکه از گوشه گوشه‌ی دنیا به این سرزمین آمده‌اند تا از آب و هوا آن بهره‌مند گردند و نیز سنگری برای مستکبران باشند، ان شاء الله، به خفت و ذلت و خواری سرزمین فلسطین را ترک کرده و فرار می‌کنند و روزی فرا می‌رسد که سرزمین فلسطین و قدس آزاد شده و به دست مسلمانان قرار گیرد.
بسیار تاسف آور است که کشورهای اسلامی سکوت اختیار کرده‌اند و از خود هیچ گونه عملی علیه صهیونیست نشان نمی‌دهند، ای کاش! همه‌ی آنها علیه صهیونیست هم صدا شده و امکانات جنگی‌شان را بکار می‌گرفتند و در این میدان ایران تک صداست.

🔹(دعا و تاثیر آن)
ما از خطباء امت مسلمه، تقاضا داریم که در این ایام، برای مسلمانان مظلوم جهان و بویژه فلسطین و لبنان دعا کنند؛ زیرا گاهی اوقات کار برد و تاثیر دعا از اسلحه بیشتر و قوی‌تر است. چنانچه پیامبر اسلام در میدان بدر دعا کردند و الله تعالی فرمود: فَاسْتَجَابَ لَكُمْ أَنِّي مُمِدُّكُمْ بِأَلْفٍ مِنَ الْمَلَائِكَةِ مُرْدِفِينَ (9) سوره‌ی انفال. یعنی: ای محمد مصطفی نگران نباش؛ زیرا من دعایت را اجابت کردم، و من در مقابل لشکر هزار نفری ابوجهل، لشکر هزار نفری ملائکه را به طور ردیف وار از آسمان نازل می‌کنم. چنانچه صحابه می‌گفتند: زمانیکه کافری جلوی ما ظاهر می‌شد، پیش از آنکه دست ما به او برسد، نقش بر زمین می‌شد، نیز در همین سوره می‌فرماید: فَلَمْ تَقْتُلُوهُمْ وَلَكِنَّ اللَّهَ قَتَلَهُمْ وَمَا رَمَيْتَ إِذْ رَمَيْتَ وَلَكِنَّ اللَّهَ رَمَى وَلِيُبْلِيَ الْمُؤْمِنِينَ مِنْهُ بَلَاءً حَسَنًا إِنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ (17)
ترجمه: پس شما آنها را نکشتید، بلکه خدا آنان را کشت و تو (چون ریگ به سوی آنان افکندی) نیفکندی، بلکه خدا افکند و تا مومنان را به آزمونی نیکو از جانب خویش بیازماید. یقیناً الله تعالی شنوای داناست (17)
👇

🎙 #فایل_صوتی سخنان شیخ القرآن مولانا محمد عثمان در مراسم نماز جمعه اهل سنت خاش
📆تاریخ : 20 مهر 1403

🆔 https://t.me/alkhalillonline

🔹(تصمیم شورای امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران مبنی بر حمله به صهیونیست اشغالگر، حق شرعی و قانونی است)
ما تصمیم شورای امنیت ملی جهموری اسلامی ایران را بر حمله به صهیونیست غاصب، حق شرعی و حق قانونی می‌دانیم و از آن حمایت می‌کنیم؛ زیرا صهیونیست اشغالگر به کشور ایران تجاوز مرزی کرد و اسماعیل هنیه را در مرکز ایران؛ یعنی تهران کشت. و نیز به کشور لبنان تجاوز مرزی کرد و سید حسن نصرالله را کشت.
ما امید واریم که الله تعالی به سایر کشورهای اسلامی این شهامت و شجاعت و غیرت دینی را دهد تا اینکه این غده‌‌ی سرطانی را که قصد دارد، همه‌ی مسلمانان را به ذلت و خواری بکشاند و خودش را همه کاره‌ی خاورمیانه و جهان اسلام کند، از صفحه‌ی دنیا به طور کامل محو بکنند.
اکنون وقت آن رسیده است که کشور پاکستان از ارتش قوی‌ایی که در اختیار دارد و نیز کشور ترکیه از ارتشش و سایر کشورهای اسلامی از دیگر امکانات جنگی که در اختیار دارند، برای از بین بردن و جمع نمودن بساط صهیونیست اشغالگر استفاده کنند و همان‌گونه که جمهوری اسلامی ایران به میدان عمل آمد، آنان نیز به میدان بیایند. چرا از آمریکا می‌ترسید، اگر شما با یکدیگر متحد شوید و دست به دست یکدیگر دهید، نه تنها صهیونیست غاصب نابود می‌شود؛ بلکه آمریکا در برابر شما به زانو می‌افتد، همان‌گونه که صحابه کرام _ رضی الله عنهم _‌ در مقابل مستکبران زمانشان ایستادند؛ و این در حالی بود که تعداد نفرات و امکانات جنگی دشمنان دین اسلام، نسبت به آنان بسیار زیاد بود و نیز مسلمانان در فقر و ناداری به سر می‌بردند؛ ولی در پایان امر صحابه پیروز و غالب شدند و خلیفه‌ی روی زمین شدند. چنانچه در آیات ذیل آمده است:
الَّذِينَ إِنْ مَكَّنَّاهُمْ فِي الْأَرْضِ أَقَامُوا الصَّلَاةَ وَآتَوُا الزَّكَاةَ وَأَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَنَهَوْا عَنِ الْمُنْكَرِ وَلِلَّهِ عَاقِبَةُ الْأُمُورِ (41) سورة الحج.
ترجمه: کسانی که اگر ایشان را در زمین قدرت و تمکین دهیم، نماز را برپا دارند و زکات و زکات را دهند و به کار پسندیده فرمان دهند و از کار ناپسندیده باز دارند و خدای راست فرجام همه‌ی کارها (41)
وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِي الْأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَلَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمُ الَّذِي ارْتَضَى لَهُمْ وَلَيُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْنًا يَعْبُدُونَنِي لَا يُشْرِكُونَ بِي شَيْئًا وَمَنْ كَفَرَ بَعْدَ ذَلِكَ فَأُولَئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ (55) سورة النور.
ترجمه: الله تعالی آن کسان از شما را که ایمان آوردند و کارهای شایسته کردند، وعده داده که یقیناً آنان را در زمین خلیفه سازد چنانکه کسانی را که پیش از ایشان بودند، خلیفه کرد، و دینشان را که برایشان پسندیده است، استوار سازد و بیم‌شان را به ایمنی تبدیل کند، در حالی که مرا پرستند و چیزی را با من شریک نسازند؛ و هر که پس از آن کفر ورزد، آنانند که فاسقان‌اند (55)

☘️☘️☘️☘️
به کانال پایگاه اطلاع رسانی مولانا محمدعثمان بپیوندید:
🆔 http://t.me/alkhalillonline

3_  عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ عَنْ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: «الْمُسْلِمُ مَنْ سَلِمَ النَّاسُ مِنْ لِسَانِهِ وَيَدِهِ وَالْمُؤْمِنُ مَنْ آمَنَهُ النَّاسُ عَلَى دِمَائِهِمْ وَأَمْوَالِهِمْ». (رواه أحمد فی مسنده: 8931)
ترجمه: از ابوهریرة _ رضی الله عنه _ روایت است که نبی اکرم _ صلی الله علیه وسلم _‌ فرمود: «مسلمان (راستین و واقعی)کسی است که سایر مسلمانان از دست و زبان او در امان باشند و مومن (راستین و واقعی) کسی است که سایر مردم او را بر جان‌ها و مال‌هایشان امین قرار دهند».
4_ عن ابن عمر رضي الله عنهما ، قال : كُنَّا نَتَحَدَّثُ عَنْ حَجَّةِ الوَدَاعِ ، والنَّبيُّ - صلى الله عليه وسلم - بَيْنَ أظْهُرِنَا ، وَلا نَدْرِي مَا حَجَّةُ الوَدَاعِ حَتَّى حَمِدَ اللهَ رَسُول الله - صلى الله عليه وسلم - وَأثْنَى عَلَيهِ ثُمَّ ذَكَرَ المَسْيحَ الدَّجَّال فَأطْنَبَ في ذِكْرِهِ ، وَقَالَ : «مَا بَعَثَ اللهُ مِنْ نَبيٍّ إلاَّ أنْذَرَهُ أُمَّتَهُ أنْذَرَهُ نُوحٌ وَالنَّبِيُّونَ مِنْ بَعْدِهِ ، وَإِنَّهُ إنْ يَخْرُجْ فِيكُمْ فَما خَفِيَ عَليْكُمْ مِنْ شَأنِه فَلَيْسَ يَخْفَى عَليْكُم ، إنَّ رَبَّكُمْ لَيْسَ بأعْوَرَ وإنَّهُ أعْوَرُ عَيْنِ اليُمْنَى ، كَأنَّ عَيْنَهُ عِنَبَةٌ طَافِيَةٌ . ألا إنَّ الله حَرَّمَ عَلَيْكُمْ دِمَاءكُمْ وَأمْوَالَكُمْ كحُرْمَةِ يَوْمِكُمْ هَذَا ، في بلدكم هذا ، في شَهْرِكُمْ هَذَا ، ألا هَلْ بَلّغْتُ ؟» قالُوا : نَعَمْ ، قَالَ : «اللَّهُمَّ اشْهَدْ» ثلاثاً «وَيْلَكُمْ - أَوْ وَيْحَكُمْ - ، انْظُروا : لا تَرْجعُوا بَعْدِي كُفّاراً يَضْرِبُ بَعْضُكُمْ رِقَابَ بَعْضٍ». رواه البخاري.
ترجمه: از ابن عمر _ رضی الله عنهما_‌ روایت شده است که فرمود: ما در کنار پیامبر _‌ صلی الله علیه وسلم_‌ با همدیگر از حجة الوداع صحبت می کردیم و نمی دانستیم که حجة الوداع چیست؟ تا اینکه رسول الله _‌ صلی الله علیه وسلم_‌ حمد خدا را گفته و بر وی ثناء فرستاد و سپس از مسیح دجال ذکری به میان آورد و در مورد وی سخن را به درازا کشیده و فرمود: الله تعالی هیچ پیامبری را نفرستاد، مگر اینکه امت خود را از او بیم داد. نوح _‌ علیه السلام_ و پیامبرانی که بعد از وی بودند، از او بیم دادند. و اگر او در میان شما آید، و چیزی از امر وی بر شما پوشیده ماند، این امر بر شما پوشیده نمی‌باشد که خدای‌تان یک چشم نیست و چشم راست او کور است که گویی چشمش مانند دانه‌ی انگوری برآمده است، بدانید که الله تعالی، خونها و مالهای شما را بر شما حرام ساخته است مانند حرمت این روز شما در این ماه شما و در این شهر شما، آگاه باشید آیا تبلیغ کردم؟ گفتند:‌بلی. فرمود:‌ بار الها! گواه باش و سه بار این سخن را تکرار نموده، فرمود: وای بر شما، وای بر شما، متوجه باشید که بعد از من، به کفر باز نگردید که برخی گردن برخی دیگر را بزند».
پس یک فرد معتمد و منفذ و سردار موظف است که برای اطرافیان و هم شهری هایش امنیت را فراهم کند و امین جان و مال آنها باشد و نیز بر حاکمیت لازم است که امین جان و آبرو و مال مردم باشد.
به بنده خبر رسیده است که اگر ماموری در جایی به قتل برسد، انتقامش را از زندانی‌ها می‌گیرند، زندانی‌ای که شاید محکوم به اعدام نباشد؛ ولی آن را اعدام می‌کنند؛ و این در حالی است که این کار بر خلاف قانون و اصلی است که الله تعالی در سوره‌های انعام آیه‌ی 164، اسراء آیه‌ی 15، فاطر آیه‌ی 18، زمر آیه‌ی 7 ونجم آیه‌ی 38، بیان فرموده است، چنانچه آمده است: وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى ... (164) سورة الأنعام.
ترجمه: «هیچ بار برداری بار (گناه) دیگری را بر ندارد».

🔹(گروگان گیری، باج‌گیری و ... از نظر شرع حرام است)
عرض سوم بنده: در مورد گروگان گیری است که عمل بسیار زشت و شنیع و حرام است.
فروختن انسان آزاد چه مسلمان باشد یا غیر مسلمان از نظر شرع حرام قطعی است. حتی تعرض به جان و مال و آبروی یک فرد غیر مسلمان در کشور اسلامی حرام است؛ زیرا دین اسلام دارای اصول و قوانین حساب شده است و دینی است که سراپا دارای امنیت است.
اگر شخصی از کسی حقی طلبکار است، باید از مجرای قانونی و اصولی پیگیری کند، مثلا به سردار و سفید ریش آن طائفه یا به علماء مراجعه کند یا برود شکایت کند. 
باج گیری نیز از نظر شرع حرام قطعی است و این نوع رزق و روزی، در همین دنیا آتش و وبال جان او می‌گردد.
👇

چنانچه آمده است: وَلَيَنْصُرَنَّ اللَّهُ مَنْ يَنْصُرُهُ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِيٌّ عَزِيزٌ (40)
تقریری بر صفت دوم: یعنی پرداخت زکات؛
الله تعالی می‌فرماید: زمانیکه به آنها تمکین مالی دهیم که نوع دوم تمکین است، باید زکات اموال‌شان را بپردازند.
الله تعالی در سوره‌ی سبأ می‌فرماید:‌ اگر شما هر چقدر در راه الله تعالی انفاق کنید، من جایگزین آن را به شما میدهم، چنانچه آمده است: وَمَا أَنْفَقْتُمْ مِنْ شَيْءٍ فَهُوَ يُخْلِفُهُ وَهُوَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ (39)
ترجمه: «و هر چه انفاق کنید، پس او عوضش را می‌دهد، و او بهترین روزی دهندگان است».
نیز در حدیث آمده است: عن أَبي هريرة - رضي الله عنه - : أن النَّبيّ - صلى الله عليه وسلم - ، قَالَ : «مَا مِنْ يَوْمٍ يُصْبِحُ العِبَادُ فِيهِ إلاَّ مَلَكانِ يَنْزلاَنِ ، فَيقُولُ أحَدُهُمَا : اللَّهُمَّ أعْطِ مُنْفقاً خَلَفاً ، وَيَقُولُ الآخَرُ : اللَّهُمَّ أعْطِ مُمْسِكاً تلَفاً». مُتَّفَقٌ عَلَيهِ .
ترجمه: ابوهریرة _ رضی الله عنه _‌ روایت می‌کند که نبی اکرم _ صلی الله علیه وسلم_ فرمود:‌ «هر روزی که بندگان، صبح می‌کنند، دو فرشته از آسمان نازل می‌شوند. یکی می گوید:‌ بار الها! به کسی که در راه تو انفاق می‌کند، عوض بده. دیگری می‌گوید:‌ بار الها! به کسی که از انفاق، خود داری می‌کند، ضرر و زیان برسان».
پس بر اساس حدیث فوق، موظفیم که روزانه به وقت صبح، به اندازه‌ی توان‌مان به صندوق مدرسه یا مسجد صدقه‌ای بدهیم تا مصداق دعای خیر فرشته قرار گیریم. 
اگر مردم شهرستان خاش، زکات فرضی اموالشان را پرداخت کنند، نه تنها مدارس خاش، بلکه همه‌ی مدارس استان سیستان و بلوچستان از نظر مالی تامین کرده می‌شوند؛ ولی متاسفانه برخی از سرمایه داران، به دادن مبلغ اندکی اکتفاء می‌کنند و گمان می‌کنند که با این کار، زکات اموالشان را پرداخته‌اند.
از این رو، به علت عدم پرداخت زکات یا صدقات، با مشکلات مالی فراوانی مواجه می‌گردند، مانند:‌ بدهکار شدن، برشکست مالی و ...
بنابراین، بر ما لازم است که اعمال خود را بررسی کنیم که آیا ما به درستی، الله تعالی را پرستش می‌کنیم یا خیر؟ یا در کارهای خود صداقت داریم یا خیر؟ یا بر مسیر حق قدم بر می‌داریم یا خیر؟ و ...؟

🔹(اهمیت امنیت در چهار چوب قرآن و سنت)
عرض دوم بنده: مساله‌ی امنیت است. یکی از امور ضروری برای امت اسلام، داشتن امنیت است. الله تعالی، اهمیت آن را، در آیات فراوانی بیان کرده است:
1_‌  آیات سوره‌ی قریش که الله تعالی می‌فرماید: فَلْيَعْبُدُوا رَبَّ هَذَا الْبَيْتِ (3)؛ یعنی پروردگار این خانه را به یکتایی بپرستید؛ زیرا بر شما احساناتش را ارزانی نموده است؛
احسان اول: الَّذِي أَطْعَمَهُمْ مِنْ جُوعٍ؛ یعنی شما را از گرسنگی نجات داد و سیر گردانید. احسان دوم: وَآمَنَهُمْ مِنْ خَوْفٍ (4)؛ یعنی شما را از ترس و نا امنی به برکت اسلام، امنیت بخشید.
2_ زمانیکه الله تعالی اهل بهشت را، وارد آن می‌کند، به آنها می‌فرماید:‌ ادْخُلُوهَا بِسَلَامٍ آمِنِينَ (46) سورة الحجر.
ترجمه: (به آنان گفته شود) به سلامتی و ایمنی در آنها درآیید (46)
و آیات دیگر قرآن عظیم الشان ...
بنابراین، همه‌ی انسان‌ها موظف‌اند که برای برقراری امنیت، از هیچ‌گونه تلاشی دریغ نورزند، مثلاً:‌ حاکم در حوزه‌ی حکومتش، علماء در حوزه‌ی خودشان که موضوع امنیت و اهمیت آن را برای مردم بیان کنند، همین‌گونه سایر مردم، اعمّ از معتمدان، سرداران، منفذین، تحصیل کنندگان و ... باید در حوزه‌ی خودشان برای برقراری امنیت تلاش کنند. تا جایی که هم مردم و هم ماموران امنیتی در امنیت کامل به سر ببرند و هیچ کدام از طرفین به ناحق کشته نشوند؛ زیرا از دیدگاه دین اسلام، هر گونه تعرضی به جان و مال و آبروی یک مسلمان حرام است. چنانچه در احادیث ذیل آمده است:‌ 
1_‌ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَمْرٍو - رضى الله عنهما - عَنِ النَّبِىِّ - صلى الله عليه وسلم - قَالَ: «الْمُسْلِمُ مَنْ سَلِمَ الْمُسْلِمُونَ مِنْ لِسَانِهِ وَيَدِهِ». (صحیح البخاری / 10)
ترجمه:‌ از عبدالله بن عمرو (رضی الله عنهما) روایت است که نبی اکرم (صلی الله علیه وسلم) فرمود:‌ «مسلمان (راستین و واقعی)کسی است که سایر مسلمانان از دست و زبان او در امان باشند».
2_‌ عن أَبي هريرة - رضي الله عنه - : أنَّ رسُولَ الله - صلى الله عليه وسلم - قَالَ : «كُلُّ المُسْلِمِ عَلَى المُسْلِمِ حَرَامٌ : دَمُهُ وَعِرْضُهُ وَمَالُهُ». (رواه مسلم / 2564)
ترجمه: از ابوهریره (رضی الله عنه) روایت شده است که پیامبر (صلی الله علیه وسلم) فرمودند: «تمام حقوق یک فرد مسلمان بر مسلمان دیگر حرام است: خونش، مالش و آبرویش».
👇

أُذِنَ لِلَّذِينَ يُقَاتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظُلِمُوا وَإِنَّ اللَّهَ عَلَى نَصْرِهِمْ لَقَدِيرٌ (39) الَّذِينَ أُخْرِجُوا مِنْ دِيَارِهِمْ بِغَيْرِ حَقٍّ إِلَّا أَنْ يَقُولُوا رَبُّنَا اللَّهُ وَلَوْلَا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَهُدِّمَتْ صَوَامِعُ وَبِيَعٌ وَصَلَوَاتٌ وَمَسَاجِدُ يُذْكَرُ فِيهَا اسْمُ اللَّهِ كَثِيرًا وَلَيَنْصُرَنَّ اللَّهُ مَنْ يَنْصُرُهُ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِيٌّ عَزِيزٌ (40) الَّذِينَ إِنْ مَكَّنَّاهُمْ فِي الْأَرْضِ أَقَامُوا الصَّلَاةَ وَآتَوُا الزَّكَاةَ وَأَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَنَهَوْا عَنِ الْمُنْكَرِ وَلِلَّهِ عَاقِبَةُ الْأُمُورِ (41) سوره الحج.

🔰شیخ القرآن مولانا محمد عثمان _ حفظه الله تعالی_‌ در خطبه‌های نماز جمعه‌ی این هفته (13 مهر 1403) مسجد جامع الخلیل خاش، ضمن تلاوت آیات 39 إلی 41 «سوره‌ی حج»، به مسایل ذیل پرداختند:

🔹(کثرت علماء در عصر حاضر، لطف و فضل الهی است)
الحمد لله، در عصر حاضر، علماء جهت نشر دین و نشر کتاب و سنت از هیچ‌گونه سعی و تلاشی دریغ نمی‌ورزند. اما بنگرید به پنجاه سال پیش، که تاریکی و ظلمت دینی، در میان مردم و بویژه مردم استان سیستان و بلوچستان بسیار زیاد بود، تا جایی که برای ادای مسایل مهم و ضروری، مانند: برگزاری نماز جنازه، بستن عقد و ... پیدا کردن یک عالم بسیار دشوار بود، حتی گاهی اوقات، یک روز طول می‌کشید، تا اینکه مردم عالمی برای ادای مسایل مهم دینی‌شان پیدا می‌کردند. و مراکز و مدارسی جهت آموزش مسایل دین به مردان و زنان وجود نداشت. از این رو، بسیاری از علماء، برای فراگیری علم از ایران به سرزمین هندوستان و پاکستان بدون بضاعت و هزینه‌ی مالی سفر کردند، و از اساتید برجسته‌ی آن زمان، مانند: مولانا عبدالغنی جاجروی و مولانا غلام الله خان و مولانا عبدالله درخواستی و مفتی محمد شفیع و مفتی محمود و سایر محدثین و مفسرین کسب فیض نمودند. و اکنون همان تعلیم و تعلّمی که در مراکز دینی، مانند: دیوبند و دهلی و پاکستان بوده و هست، در همه‌ی شهرهای استان سیستان و بلوچستان نیز وجود دارد. و نیز در حال حاضر جمع کثیری از علماء در تشییع جنازه‌ها، مجالس ختم، مراسم عقد و ... یافته می‌شوند.

🔹(صفات و وظایف حاکم اسلامی) 
الله تعالی در سوره‌ی حج می‌فرماید: الَّذِينَ إِنْ مَكَّنَّاهُمْ فِي الْأَرْضِ أَقَامُوا الصَّلَاةَ وَآتَوُا الزَّكَاةَ وَأَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَنَهَوْا عَنِ الْمُنْكَرِ وَلِلَّهِ عَاقِبَةُ الْأُمُورِ (41)؛ یعنی کسانی را که به آنها به طور انعام، حکومت و قدرت و خلافت ارضی بدهم، باید این صفات در آنها وجود داشته باشند:‌
1_‌  أَقَامُوا الصَّلَاةَ؛ یعنی نماز را برپا کنند. 2_‌  وَآتَوُا الزَّكَاةَ؛ یعنی زکات را بپردازند. 3_‌ وَأَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ؛ یعنی به کارهای معروف و پسندیده امر کنند که کارهای معروف بسیار فراوان‌اند که مهم‌ترین آن‌ها عبارتند از: اقامه‌ی نماز، پرداخت زکات، روزه‌ی رمضان، حج بیت الله، جهاد فی سبیل الله، چنانچه در مورد جهاد فی سبیل الله در حدیث آمده است: عن أَبي هريرة - رضي الله عنه - ، قَالَ : سُئِلَ رسول الله - صلى الله عليه وسلم - : أيُّ العَمل أفْضَلُ ؟ قَالَ : «إيمَانٌ بِاللهِ وَرَسُولِهِ» قيلَ : ثُمَّ مَاذَا ؟ قَالَ : «الجهادُ في سَبيلِ اللهِ» قِيلَ : ثُمَّ مَاذَا ؟ قَالَ : «حَجٌّ مَبْرُورٌ». متفقٌ عَلَيْهِ .
ترجمه: ابوهریرة _ رضی الله عنه _ می‌گوید: از پیامبر _ صلی الله علیه وسلم_ پرسیده شد: کدام عمل بهتر است؟ فرمود: «ایمان به الله تعالی و رسولش. گفته شد: باز کدام؟ فرمود: جهاد فی سبیل الله. گفته شد:‌ باز کدام؟ فرمود: حج مقبول».
همان‌گونه که مشاهده می‌کنید، رسول الله _ صلی الله علیه وسلم_ بعد از ایمان، بر اساس شرایط آن زمان، فرمود: «افضل‌ترین عمل جهاد فی سبیل الله است».
4_‌ وَنَهَوْا عَنِ الْمُنْكَرِ؛ یعنی دیگران را از منکرات و کارهای ناشایسته باز دارند.
اولین کسانی که این صفات باید در آن‌ها وجود داشته باشند، حکام و رهبران کشور های اسلامی‌اند و در مرحله‌ی بعدی، برای رعایا عمل به این صفات لازم است. 
لازم به ذکر است: اولین مصداق این آیه که الله تعالی، درباره‌ی آنها پیشگویی کرد، خلفای راشدین هستند. این اولین آیه بود که بعد از هجرت بر رسول الله نازل شد: الَّذِينَ أُخْرِجُوا مِنْ دِيَارِهِمْ بِغَيْرِ حَقٍّ إِلَّا أَنْ يَقُولُوا رَبُّنَا الله؛ یعنی الله تعالی، به طور پیشگویی می‌فرماید: مظلومان کسانی‌ هستند که مشرکان و کفار مکه، آنها را به ناحق؛ یعنی محض به خاطر اینکه می‌گویند: «پروردگار و معبود حقیقی ما تنها الله تعالی است»، از وطن‌‌شان بیرون می‌کنند. در ادامه به آنها فرمود: مظلومیت شما پایدار نمی‌ماند؛ بلکه روزی فرا می‌رسد که شما حاکمان این زمین قرار می‌گیرید؛ زیرا کسی که دین الله تعالی را کمک کند، نصرتش شامل حال او می‌شود.
👇

🎥 #فایل_تصویری سخنان شیخ القرآن مولانا محمد عثمان در مراسم نماز جمعه اهل سنت خاش
📅 تاریخ : 13 مهر 1403
💾 کیفیت پایین

🆔 https://t.me/alkhalillonline

🎙 #فایل_صوتی سخنان شیخ القرآن مولانا محمد عثمان در مراسم نماز جمعه اهل سنت خاش
📆تاریخ : 13 مهر 1403

🆔 https://t.me/alkhalillonline

نیز در زمینه‌ی اقتصادی باید از هیچ‌گونه تلاشی دریغ نکرده شود و ارتباط با جهان برقرار شود؛ زیرا اولین شرط توسعه یک سرزمین، ارتباط با همه‌ی جهان است؛ چون در این صورت است که فرزندان ما می‌توانند به دانشگاه‌های سراسر دنیا بروند و از علومی که به نزد آنها است، استفاده کنند و نیز می توان از پیشرفته‌های مالی که در
دنیا وجود دارند، استفاده کرد و با همه‌ی جهان داد و ستد کرد. بدین‌گونه مردم سرزمین ایران، مانند سایر مردم دنیا از نعمت‌های مادی و معنوی بر خوردار می‌گردند.
مولانا در پایان افزودند: از شورای تامین استان سیستان و بلوچستان و شهرستان خاش، بویژه فرماندار  محترم، دستگاه قضایی، نیروهای انتظامی و ... سپاسگزاریم که جهت امنیت و رفاه مردم از هیچ‌گونه تلاشی دریغ نمی‌ورزند.

☘️☘️☘️☘️
به کانال پایگاه اطلاع رسانی مولانا محمدعثمان بپیوندید:
🆔 http://t.me/alkhalillonline

قَالَ « إِذَا قُمْتَ إِلَى الصَّلاَةِ فَكَبِّرْ ثُمَّ اقْرَأْ مَا تَيَسَّرَ مَعَكَ مِنَ الْقُرْآنِ ثُمَّ ارْكَعْ حَتَّى تَطْمَئِنَّ رَاكِعًا ثُمَّ ارْفَعْ حَتَّى تَعْتَدِلَ قَائِمًا ثُمَّ اسْجُدْ حَتَّى تَطْمَئِنَّ سَاجِدًا ثُمَّ ارْفَعْ حَتَّى تَطْمَئِنَّ جَالِسًا ثُمَّ افْعَلْ ذَلِكَ فِى صَلاَتِكَ كُلِّهَا ». (رواه البخاری، باب وجوب القراءة للإمام والمأموم في الصلوات كلها في الحضر والسفر ومايجهر فيها وما يخافت)
ترجمه: از ابوهریرة _ رضی الله عنه _‌ روایت است که رسول الله _ صلی الله علیه وسلم_ وارد مسجد شد. بعد از ایشان، شخصی دیگری آمد و شروع به خواندن نماز کرد، پس از اتمام نماز، به آنحضرت _ صلی الله علیه وسلم_ سلام کرد. رسول الله _ صلی الله علیه وسلم_ پس از پاسخ سلام، به او فرمود: «برو نماز بخوان؛ زیرا تو نماز نخواندی»، او رفت و همانطور که نماز خوانده بود، نماز خواند. بعد آمد و سلام کرد، آنحضرت _ صلی الله علیه وسلم_ دوباره فرمود: «برو نماز بخوان؛ زیرا تو نماز نخواندی»، بار سوم نیز چنین کرد، آنگاه گفت:‌ سوگند به ذاتی که تو را به حق فرستاده است، من بهتر از این، نمی‌دانم، به من یاد بده. رسول اکرم  _ صلی الله علیه وسلم_ فرمود: «هر گاه که خواستی، نماز بخوانی، نخست، تکبیر بگو، بعد آنچه از قرآن برایت میسر است، بخوان. سپس  با  آرامش کامل، رکوع کن و پس از برداشتن سر از رکوع، راست بایست و اندکی مکث کن. سرانجام، با آرامش کامل، سجده کن. پس از برداشتن سر از سجده، اندکی بنشین. و همین شیوه را در تمام نمازهایت، رعایت کن».

🔹(سازمان ملل و سخنرانی محمود عباس رئیس دولت فلسطین)
عرض دوم بنده این است: همان‌گونه که شما مستحضرید و رسانه ها را دنبال می‌کنید: در زمانی قرار داریم که جلسه‌ی سازمان ملل بر قرار شده است و محمود عباس رئیس دولت فلسطین اشغالی، در آن جلسه به سخنرانی پرداخت و تقریباً یازده مادّه‌‌ی مفید و پر معنا را مطرح کرد و مظلومیت مردم فلسطین را به گوش جهانیان رساند، وی فرمود: ای ملت‌های جهان! ما متجاوز و اشغالگر نیستیم، پس شما مؤظف هستید که جلوی متجاوز و اشغالگر را بگیرید. چرا در مقابل ظلم‌های فراوانی که صهیونیست اشغالگر بر مسلمانان فلسطین می‌کند، سکوت اختیار کرده و فقط نظاره‌گر هستید و جلوی ظالم را نمی‌گیرید؛ و این در حالی است که شما ادعای انسان دوستی را دارید. تنها با محکوم کردن توسط زبان کاری ساخته نیست؛ بلکه باید ابر قدرت‌های دنیا که ادعای بشر دوستی را دارند، جلوی این ظالم را بگیرند.

🔹(بخشی از سخنرانی ریاست محترم دکتر مسعود پزشکیان)
رئیس جمهور ما نیز آقای دکتر مسعود پزشکیان، در کنفرانس بیان کردند که اگر صهیونیست اشغالگر اسلحه را به زمین بگذارد، ما نیز اسلحه را به زمین می‌گذاریم، وی از مردم فلسطین دفاع کردند و مظلومیت اهل فلسطین و غزه را در سازمان ملل بیان نمودند.

🔹(تشکر و قدر دانی از ریاست محترم، جهت استخدام برخی از نخبگان اهل سنت در کابینه‌ی دولت چهار دهم)
مولانا در ادامه افزودند: از رئیس جمهور ایران دکتر مسعود پزشکیان سپاس‌گزاریم که برخی از نخبگان اهل سنت را در کابینه‌ی خود وارد کرده و در کردستان استانداری تعیین کرده است و نیز معاونانی برای وزراء تعیین کرده است و دو فرد از نخبگان بلوچ را بنام‌های بلوچ زهی و شیهکی از استان سیستان و بلوچستان در کابینه‌ی خود بکار گرفته است و انتظار ما نیز همین است که از مجموعه‌ی نخبگان استان پهناور سیستان وبلوچستان که در همه‌ی صحنه‌های سیاسی حضور پر رنگ داشته‌اند، در اداره‌ی کشور ایران سهیم و شریک باشند.
ما امید واریم که هیچ‌گونه تبعیض وتفاوتی در همه‌ی امور، میان مسلمانان اهل سنت و اهل تشیع وجود نداشته باشد تا اینکه دشمنان نتوانند به هیچ‌ شکل ممکنی بهره‌گیری کنند و اذهان را مخدوش و مغشوش کنند؛ بلکه همه در کنار یکدیگر و دست به دست، به خدمت و رفاه و توسعه‌ی کشورشان بپردازند. در همه ی زمینه‌ها محرومیت زدایی شود، بویژه در زمینه‌ی علمی و فرهنگی و آموزشی که باید اسباب پیشرفته‌ی لازم روز را در اختیار داشته باشیم. الحمد لله، الله تعالی نعمت فکری و عقلی و زیرکی را به مردم ایران ارزانی نموده است که همه‌ی این‌ نعمت‌های وهبی الله تعالی هستند، لازم به ذکر است: نعمت‌هایی که الله تعالی به انسان‌ها داده است، بر دو قسم‌اند: 1_‌ وهبی؛ یعنی نعمت‌هایی هستند که انسان در آنها هیچ‌گونه دخل و نقشی ندارد، مانند: دادن حافظه‌ی قوی، قدرت تشخیص درست و ... 2_‌ کسبی؛ یعنی نعمت‌هایی هستند که انسان با سعی و تلاش بدست می‌آورد.
👇

در ادامه الله تعالی به بیان اوصاف مهاجران، بویژه مهاجران زمان پیامبر _ صلی الله علیه وسلم _‌ می‌پردازد، مهاجرانی که به همراه پیامبر _ صلی الله علیه وسلم _‌ هجرت کردند که اولین همراه ویژه‌ی پیامبر _ صلی الله علیه وسلم _‌ در هجرت از مکه به مدینه، ابوبکر صدیق _‌ رضی الله عنه بود، و بالتّبع فاروق اعظم، عثمان ذی النورین و علی مرتضی _‌ رضی الله عنهم _‌ از مصادیق این آیه‌ی مبارکه هستند. چنانچه مفسران قرآن، مانند: قرطبی و نسفی و خازن و شاه ولی الله محدث دهلوی _ رحمه الله علیهم _‌ می‌فرمایند: همه‌ی این کارها، صفات ویژه‌ی خلفاء اربعه هستند.
قرآن عظیم الشان در اینجا به امت پیامبر، این درس را می‌آموزد: تا مادامیکه متّصف به چنین صفاتی باشند، همیشه غالب و پیروز می‌گردند و دشمان آنها مغلوب و ذلیل می‌گردند.
بنگرید به سرزمین فلسطین که به مدت یک سال و اندی، قدرت های غربی و بویژه آمریکا و صهیونیست، بوسیله‌ی پیشرفته‌ترین امکانات جنگی، با مسلمانان فلسطین که تعدادشان نسبت به آنان خیلی اندک است، جنگیده‌اند؛ ولی هیچ‌گونه پیروزی و دست آوردی را نتوانسته‌اند، به ارمغان آورند. حتی امروزه تحلیل‌گران اعلام می‌کنند که صهیونیست غاصب در مقابل مسلمانان فلسطین شکست خورد، و ان شاء الله در پایان امر، مسلمانان پیروز می‌شوند و صهیونیست‌های اشغالگر ذلیل و نابود می‌گردند.

🔹(بیان اصول غلبه و پیروزی مسلمانان در مقابل دشمنان دین اسلام)
شرط غلبه و پیروزی این است که حاکم مسلمان و برحق، دارای صفاتی باشد که قرآن آنها را بیان کرده است:
1_‌ ایمانی داشته باشد که بر منهاج قرآن باشد. 2_ عملی که نیز بر اساس قرآن باشد. چنانچه قرآن می‌فرماید: الَّذِينَ إِنْ مَكَّنَّاهُمْ فِي الْأَرْضِ أَقَامُوا الصَّلَاةَ وَآتَوُا الزَّكَاةَ وَأَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَنَهَوْا عَنِ الْمُنْكَرِ وَلِلَّهِ عَاقِبَةُ الْأُمُورِ (41) ؛ یعنی کسانی را که به آنها به طور انعام، حکومت و قدرت دهیم، باید این صفات در آنها وجود داشته باشند:‌
1_‌ أَقَامُوا الصَّلَاةَ؛ یعنی نماز را برپا کنند. 2_‌ وَآتَوُا الزَّكَاةَ؛ یعنی زکات را بپردازند. 3_‌ وَأَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ؛ یعنی به کارهای معروف و پسندیده امر کنند. 4_‌ وَنَهَوْا عَنِ الْمُنْكَرِ؛ یعنی دیگران را از منکرات و کارهای ناشایسته باز دارند.
عمل بر این صفات، در مرحله‌ی اول برای حاکم مسلمان و در مرحله‌ی دوم برای رعایا لازم هست.
تقریری بر موضوع نماز:
نماز عبادت بدنی محض و خاص برای همگی مسلمانان مرد و زن، بزرگ و کوچک است. چنانچه در حدیث آمده است: عن عمرو بن شعيب ، عن أبيه ، عن جدهِ - رضي الله عنه - قَالَ : قَالَ رَسُول الله - صلى الله عليه وسلم - : «مُرُوا أوْلادَكُمْ بِالصَّلاةِ وَهُمْ أبْنَاءُ سَبْعِ سِنينَ ، وَاضْرِبُوهُمْ عَلَيْهَا ، وَهُمْ أبْنَاءُ عَشْرٍ ، وَفَرِّقُوا بَيْنَهُمْ في المضَاجِعِ» حديث حسن رواه أَبُو داود بإسناد حسن .
ترجمه: از عمرو بن شعیب از پدرش و از جدش _ رضی الله عنه _‌ روایت است که رسول الله _ صلی الله علیه وسلم_ فرمود: «فرزندان خود را در هفت سالگی به نماز امر نموده و بر ترک نماز در ده سالگی، آنها را بزنید و خواب‌گاه‌شان را از یکدیگر جدا کنید».
نمازی مورد پسند الله تعالی است که با کیفیت باشد و آن بدین‌گونه است:
1_ وضوی یک فرد مسلمان باید مانند وضوی رسول الله _ صلی الله علیه وسلم _‌ باشد 2_ کیفیت نمازش به مانند کیفیت نماز پیامبر _ صلی الله علیه وسلم_ باشد، چنانچه در حدیث آمده است: «صلوا كما رأيتموني أصلي». (رواه البخاری، كتاب الأدب، باب رحمة الناس والبهائم)
ترجمه: رسول الله _ صلی الله علیه وسلم _‌ می‌فرماید: «نماز بخوانید همان‌گونه که من را می‌بینید، نماز می‌خوانم».
3_ رعایت تعدیل ارکان در نماز واجب است، چنانچه در این حدیث به آن اشاره شده است: عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- دَخَلَ الْمَسْجِدَ فَدَخَلَ رَجُلٌ فَصَلَّى ثُمَّ جَاءَ فَسَلَّمَ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- فَرَدَّ رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- السَّلاَمَ قَالَ « ارْجِعْ فَصَلِّ فَإِنَّكَ لَمْ تُصَلِّ ». فَرَجَعَ الرَّجُلُ فَصَلَّى كَمَا كَانَ صَلَّى ثُمَّ جَاءَ إِلَى النَّبِىِّ -صلى الله عليه وسلم- فَسَلَّمَ عَلَيْهِ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- « وَعَلَيْكَ السَّلاَمُ ». ثُمَّ قَالَ « ارْجِعْ فَصَلِّ فَإِنَّكَ لَمْ تُصَلِّ ». حَتَّى فَعَلَ ذَلِكَ ثَلاَثَ مَرَّاتٍ فَقَالَ الرَّجُلُ وَالَّذِى بَعَثَكَ بِالْحَقِّ مَا أُحْسِنُ غَيْرَ هَذَا عَلِّمْنِى.
👇

أُذِنَ لِلَّذِينَ يُقَاتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظُلِمُوا وَإِنَّ اللَّهَ عَلَى نَصْرِهِمْ لَقَدِيرٌ (39) الَّذِينَ أُخْرِجُوا مِنْ دِيَارِهِمْ بِغَيْرِ حَقٍّ إِلَّا أَنْ يَقُولُوا رَبُّنَا اللَّهُ وَلَوْلَا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَهُدِّمَتْ صَوَامِعُ وَبِيَعٌ وَصَلَوَاتٌ وَمَسَاجِدُ يُذْكَرُ فِيهَا اسْمُ اللَّهِ كَثِيرًا وَلَيَنْصُرَنَّ اللَّهُ مَنْ يَنْصُرُهُ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِيٌّ عَزِيزٌ (40) الَّذِينَ إِنْ مَكَّنَّاهُمْ فِي الْأَرْضِ أَقَامُوا الصَّلَاةَ وَآتَوُا الزَّكَاةَ وَأَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَنَهَوْا عَنِ الْمُنْكَرِ وَلِلَّهِ عَاقِبَةُ الْأُمُورِ (41) سوره الحج.

🔰شیخ القرآن مولانا محمد عثمان _ حفظه الله تعالی_‌ در خطبه‌های نماز جمعه‌ی این هفته (6 مهر 1403) مسجد جامع الخلیل خاش، ضمن تلاوت آیات 39 إلی 41 «سوره‌ی حج»، به مسایل ذیل پرداختند:

🔹(جهاد کردن با ظالمان و دشمنان دین)
مولانا محمد عثمان _‌ حفظه الله تعالی _‌ فرمودند: الله تعالی در آیات 39 إلی 41 سوره‌ی حج، حکم جهاد با دشمنان دین را داده است، بدین شرح که می‌فرماید: کسانی که مورد ظلم و ستم کفار قرار گرفتند، به آنها اجازه جهاد داده شده است، لذا هرگاه مسلمانان مورد ظلم ظالمان قرار گرفتند، می‌توانند برای رفع ظلم با ظالمان به جهاد بپردازند و در ادامه آمده است: به زیاد بودن امکانات جنگی و کثرت نفرات آنها نگاه نکنید، زیرا الله تعالی قادر است که شما را بر آنان غالب و پیروز گرداند، چنانچه می‌فرماید: وَإِنَّ اللَّهَ عَلَى نَصْرِهِمْ لَقَدِيرٌ (39)
ترجمه: و یقیناً الله تعالی بر نصرت دادن ایشان البته تواناست (39)

🔹(بیان مظلومیت)
الله تعالی در ادامه، به توضیح موضوع مظلومیت می‌پردازد: الَّذِينَ أُخْرِجُوا مِنْ دِيَارِهِمْ بِغَيْرِ حَقٍّ إِلَّا أَنْ يَقُولُوا رَبُّنَا اللَّهُ؛ یعنی مظلومان کسانی‌ بودند که مشرکان و کفار مکه، آنها را به ناحق؛ یعنی محض به خاطر اینکه گفتند: «پروردگار و معبود ما تنها الله تعالی است»، از وطن‌‌شان بیرون کردند.

🔹(سنّت الهی مبنی بر غالب شدن اهل حق و شکست اهل باطل)
سنت و نظام الله تعالی در طول تاریخ بشریت، همیشه بدین‌گونه بوده است که شرّ ظالمان را بوسیله‌ی اهل حق و توحید دفع کرده است و اهل حق و توحید همیشه در مقابل اهل باطل و شرک و کفر ایستادگی کرده‌اند، همانگونه که امروزه، مسلمانان فلسطین در مقابل صهیونیست غاصب ایستاده اند. لازم به ذکر است، همان‌گونه که سنت الهی در گذشته، مبنی بر شکست ظالمان بوده است، امروزه نیز صهیونیست اشغالگر و امثال ایشان با شکست‌های زمین‌گیر مواجه می‌گردند و مسلمانان با استقلال کامل به زندگی‌شان إن شاء الله ادامه‌ می‌دهند.
در ادامه‌ی آیات آمده است: وَلَوْلَا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَهُدِّمَتْ صَوَامِعُ وَبِيَعٌ وَصَلَوَاتٌ وَمَسَاجِدُ يُذْكَرُ فِيهَا اسْمُ اللَّهِ كَثِيرًا؛ یعنی اگر الله تعالی بوسیله‌ی اهل حق و توحید ظالمان و اهل باطل را دفع نمی‌کرد، عبادت‌گاه‌ها و کلیساهای نصاری و معبد خانه‌های یهود و مساجد مسلمانان که در آنها به کثرت ذکر و یاد الله تعالی کرده می‌شود، منهدم می‌شدند. به عبارت دیگر  اگر کفار و ظالمان، معابد اهل کتابی که پیش از اسلام بودند، را خراب می‌کردند و نمی‌گذاشتد در آنها پرستش الله تعالی شود، الله تعالی اجازه‌ی جهاد را به آنها داده است. و نیز در این امت، همواره ظالمان  و دشمان دین در سعی و تلاش‌اند که مساجد مسلمانان را خراب کنند، همانگونه که امروزه، صهیونیست‌های ظالم با وجودیکه خودشان را اهل کتاب می‌دانند، چندین مسجد را در سرزمین فلسطین خراب کردند.
هر گروه و ملّتی که به این حد از ظلم برسند که به مساجد دست درازی کنند، الله تعالی می‌فرماید: مسلمانان موظف‌اند که در مقابل چنین ظالمانی بایستند و شرّ آن‌ها را بر طرف کنند و مانع چنین فعل زشت و شنیعی بشوند.
در ادامه‌ی آیه آمده است:‌ وَلَيَنْصُرَنَّ اللَّهُ مَنْ يَنْصُرُهُ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِيٌّ عَزِيزٌ (40)؛ یعنی الله تعالی سوگند یاد می‌کند:‌ کسی که دین او را کمک کند، نصرتش شامل حال او می‌شود. زیرا الله تعالی بسیار قوی و بس غالب است.

🔹(وعده‌ی نصرت از سوی الله تعالی به مجاهد و انفاق کننده‌ی فی سبیل الله)
بنابراین، ای امت خاتم النبیین! هر شخصی که به جهاد برود و یا مالش را در راه الله تعالی انفاق کند، وعده‌ی الهی است که او را نصرت کند. پس مجاهد، از قدرت قدرت‌مندان هیچ‌گونه ترس و هراس نداشته باشد، گرچه قدرتش با آنها مساوی نباشد و همین گونه ثروتمند، از خرج کردن مال نترسد که در صورت انفاق فقیر و نادار می‌گردد؛ زیرا الله تعالی وعده داده است که چند برابر به او می‌دهد و نصرتش را شامل حال او می‌کند.
👇