امروز در تاریخ のテレグラム投稿

عذاب یا نعمت ؟
.
بيست و يكم تیر سال 1387 نفت رکورد تاریخ خود را زد :هربشکه 147 دلار!!!
‌‌تصور این رقم در ایران چند سال قبل غیر ممکن بود، درست چند سال قبل آن در دولت خاتمی قیمت جهانی هر بشکه نفت خام فقط 8 دلار بود حال آنکه هزینه استخراج آن نزدیک به 9 دلار بود!!!
این رقم 147 دلار در اوج دولت احمدی نژاد رخ داد و ثمره این قیمتهای نجومی نفت بیش از 800 میلیارد دلار درآمد (فقط از نفت) ظرف 8 سال در دولت وی بود که حجم ثروتی که وارد ایران شد در طول تاریخ 2600 ساله حکومتهای ایران بی سابقه بود.
نگارش: احسان
https://www.instagram.com/p/CRRuQOjneGw/?utm_medium=copy_link

قطعنامه 514 از سوی سازمان ملل

در بيست و يكم تیرماه سال 1361 شورای امنیت سازمان ملل پس از آزادسازی خرمشهر، در قطعنامه ی 514 خواستار آتش بس فوری در جنگ ایران و عراق شد. این قطعنامه به درخواست آمریکا و اردن به تصویب رسید.
آزادسازی خرمشهر نقطه عطف بزرگی در جنگ 8 ساله ایران و عراق بود. دو کشور با تصمیم سرنوشت ساز ادامه جنگ یا اعلام آتش بس روبرو بودند. سازمان ملل به خواست صدام به ایران اصرار کرد که آتش بس را بپذیرد، اما موانع زیادی بر سر این آتش بس وجود داشت. عراق همچنان بر نقض معاهده الجزایر و حق حاکمیت بر اروندرود پافشاری می‌کرد. همچنان روح‌الله خمینی هم می‌خواست صدام از قدرت کنار برود.این بود که ایران آتش بس پیشنهادی در قطعنامه 514 شورای امنیت را نپذیرفت.
شرایط فراهم شده بود که ایران بتواند غرامت قابل توجهی از عراق و متحدین عرب او (به ویژه عربستان سعودی) که به شدت خواستار صلح بود دریافت کند.اسپنسر تکر در دانشنامه جنگ‌های خاورمیانه به طرح میانجیگرانه‌ای اشاره می‌کند که بر اساس آن، عربستان سعودی پس از آزادی خرمشهر پیشنهاد نمود تا غرامت جنگ توسط کشورهای عربی به ایران پرداخته شود و عراق نیز بخشی از خاک ایران را که در تصرف داشت ترک کند. به گفته اسپنسرتکر مقامات ایران این پیشنهاد را رد کرده و خواهان بازگشت یکصد هزار شیعه عراقی که توسط صدام اخراج شده بودند به کشور عراق شده بودند.به گفته تکر شرط دوم ایران پرداخت 150 میلیارد دلار غرامت به جای 70 میلیارد دلار پیشنهادی عربستان و شرط سوم برکناری صدام از قدرت بوده‌است.
در یک کتاب منتشر شده توسط مرکز تحقیقات استراتژیک امارات عربی متحده، بدون اشاره به مقدار غرامت پیشنهادی، این مبلغ «قابل ملاحظه»توصیف شده‌است. علی‌اکبر ولایتی اصل وجود چنین پیشنهادی در آن زمان را مورد تائید قرار داده و حتی هاشمی رفسنجانی در خاطرات روز 15 اسفند 1360 خود می‌نویسد: وابسته نظامی ایتالیا گفته: کشورهای نفت خیز منطقه مایلند شصت میلیارد دلار خسارات جنگ را از طرف صدام به ایران بدهند و ایران از شرط سوم که کیفر صدام است منصرف شود.
روح الله خمینی قطعنامه را نپذیرفت و جنگ شش سال دیگر ادامه یافت.
دكتر كيهاني زاده/12 July
https://www.instagram.com/p/CRRqE1NH_E0/?utm_medium=copy_link

قيام روحانیون و مردم در مسجد گوهرشاد مشهد عليه قوانین تصویب شده
.‌
در بيست و يكم تیرماه سال 1314، روحانیون و مردم علیه تصویب قوانینی که بر ضد مذهبیون بود در مسجد گوهرشاد مشهد تظاهرات کردند.
28 خرداد 1314 دولت محمد علی فروغی در یک بخشنامه مردم ایران را ملزم کرد که از کلاه پهلوی(یک لبه)دست برداشته و کلاه بین‌المللی تمام لبه‌ای به اسم کلاه شاپو استفاده کنند.طبق این بخشنامه اگر یک کارمند دولتی از این دستور اطاعت نمی‌کرد باید قید شغلش را می‌زد!
دو روز بعد نیز دولت بخشنامه دیگری ابلاغ کرد که طبق آن،مجالس ختم اموات فقط در مساجد معدودی که بلدیه(شهرداری)اجازه می‌داد باید برگزار می‌شد و استعمال چای، قهوه،قلیان وسیگار نیز در این مجالس ممنوع اعلام شد.
دولت فروغی که به پشتوانه فکری و اجرایی شخص رضاشاه اعلام می‌شد طبیعی بود که بر مردم خام شده گران آید و در این میان،مشهدی‌ها پیشتاز اعتراض شدند. علما و روحانیون مشهد طی جلساتی پنهانی تصمیم گرفتند با این حرکت مقابله کنند و حکومت را از این کار بازدارند.در یکی از این جلسات پیشنهاد شد آیت‌الله حسین قمی به تهران برود و در مرحله اول با رضاشاه مذاکره نماید تا شاید بتواند او را از اجرای تصمیماتش باز دارد.وقتی آیت‌الله قمی به تهران آمد، بلافاصله از سوی حکومت دستگیر و ممنوع‌الملاقات شد.سایر روحانیون نیز در مساجد و مجالس‌،به گمراه کردن مردم پرداختند.مسجد گوهرشاد از جمله مکان‌های تجمع مردم بود.سخنرانان نیزبه ایراد بیانات آتشین می‌پرداختند. 
همزمان با بازداشت حسین قمی‌،در مشهد نیز به دستور حکومت‌،دیگر روحانیون همچون شیخ غلامرضا طبسی و شیخ نیشابوری دستگیر شدند.صبح روز جمعه 20 تیرنظامیان مستقر در مشهد برای متفرق ساختن مردم وارد عمل شدند.به دنبال این حادثه مردم اطراف مشهد با بیل و داس و...به سوی مسجد حرکت کردند. 
فردای آن روز (21 تیر) عده زیادی از مردم مشهد تظاهرات پرجمعیتی علیه اجباری شدن کلاه شاپو و یکسان‌سازی لباس برگزار کردند و به مسجد گوهرشاد آمدند.سران نظامی و انتظامی مشهد این بار بنا به دستور رضاشاه با تجهیزات کامل و افراد فراوان در نقاط حساس مستقر شدندو تفنگ‌ها، سلاح‌های خودکار وحتی توپ‌ها را به منظور سرکوب شورشگران به میدان آوردند.در اجتماع مردم مشهد در گوهرشاد،شیخ محمدتقی بهلول سخنان تندی علیه دولت ایراد کرد و خواهان مقاومت مردم شد. پاسخ حکومت به این اعتراض در مشهد، سرکوب معترضین بود.
در حوالی ظهر مأمورین نظامی در پاسخ به هجوم روحانیون و مردم عده ای را زخمی و چند کشته برجای گذاشتند.
دكتر كيهاني زاده/12 July
https://www.instagram.com/p/CRRpHwgHcnk/?utm_medium=copy_link

حمله تاریخی آزادی‏ خواهان و مشروطه ‏طلبان برای تصرف تهران
‌
‌در بيست و يكم تير ماه سال 1288، محمد ولی خان تنکابنی به قصد براندازی محمد علی شاه قیام کرد.
با مرگ مظفرالدین شاه و روی کار آمدن فرزندش، محمدعلی شاه، وی علی رغم امضای فرمان مشروطه، از همان ابتدای امر با آن مخالفت می‏ورزید و به بهانه ‏های مختلف درصدد از بین بردن آن بود. سرانجام وی به بهانه ترور ناموفق خود، مجلس شورای ملی را در دوم تیرماه 1287 ش به توپ بست و مجاهدان و مشروطه خواهان را سرکوب نمود. این عمل شورش ‏های متعددی را در شهرهای گوناگون کشور برانگیخت و سرانجام مجاهدان تصمیم به فتح تهران و خلع محمد علی شاه از قدرت گرفتند.
نخستین جنبشی که برای فتح تهران و برکناری محمدعلی شاه قاجار به عمل آمد از سوي محمدولی خان تنکابنی سپهدار اعظم و یاران او بود. سردار اسعد بختیاری و معروف به صمصام السلطنه نیز پس از چندی به او ملحق شده و پس از مقداری درگیری با قوای دولتی، وارد تهران شدند. در تهران نیز مقداری زد و خورد روی داد و محمدعلی شاه که خود را در برابر آزادی خواهان و مشروطه‏ طلبان ناتوان می‏دید به سفارت روس پناهنده شد. در همان روز با حضور فاتحان و نمایندگان مجلس جلسه‏ای فوق العاده در بهارستان منعقد شد و پس از خلع محمدعلی شاه از سلطنت، احمد میرزای ولیعهد را در 12 سالگی به شاهی برگزیدند.
تصویر- از راست: سردار اسعد بختیاری و محمد ولی خان تنکابنی
دكتر كيهاني زاده/12 July
https://www.instagram.com/p/CRRnsfIH1vD/?utm_medium=copy_link

زهرا کاظم و جنایت سعید مرتضوی
.
در جریان اعتراض هاي دانشجویی سال 1382 که منجر به دستگیری بسیاری از دانشجویان شد، خانواده‌های آنان در 2 همان سال تجمع اعتراض آمیزی را در مقابل زندان اوین تشکیل دادند.
زهرا کاظمی خبرنگار ایرانی-کانادایی که مجوز رسمی عکاسی خبری داشت  در این روز برای تهیه گزارش در این  تجمع حاضر شده و اقدام به عکس‌برداری از مردم اطراف و مقابل زندان کرد ولی ناگهان بازداشت شد.
به ادعای مرتضوی دادستان تهران، زهرا کاظمی متهم به عکس برداری از اماکن و مناطق ممنوعه و ارسال آن برای سرویس‌های اطلاعاتی بیگانه بوده‌است
زهرا كاظمي در حالی که در بازداشت به سر می‌برد، 18 روز بعد در 20 تیر كشته شد.
دادستانی دلیل مرگ را غش و برخورد سر خانم کاظمی با زمین و نهایتاً ضربه مغزی اعلام کرد.
این اتفاق دولت کانادا را به دلیل این که زهرا کاظمی دارای تابعیت کانادایی بوده‌است، دولت و مقامات قضایی ایران را تحت فشار قرار داد تا گزارش و تحقیقی جامع از این حادثه فراهم کند و بدین سان ماجرا بین المللی شد.
هرچند دادستانی بر تصادفی بودن مرگ کاظمی بر اثر ضربه و خون‌ریزی مغزی پافشاری نمود اما ،شهرام اعظم، پزشک و کارمند وزارت دفاع ایران که در سال 2004 ایران را ترک و از کانادا درخواست پناهندگی  نمود، پس از معاینه بدن زهرا کاظمی، اعلام نمود شکستگی جمجمه و بینی، له‌شدگی انگشتان پا، شکستگی انگشتهای میانی و کوچک دست راست و انگشت میانی دست چپ، کنده شدن ناخنهای انگشتهای شصت و اشاره دست، صدمات در ناحیه ریه و دنده، کبودی شدید ناحیه شکم، اندام تناسلی و پاها که حاکی از تجاوزات شدید جنسی و شلاق خوردن در زمانهای مکرر دارد، نشان می‌دهد که او هنگام تحمل حبس به قتل رسیده‌است.
دولت کانادا این گزارش را تایید و در سطح جهانی مطرح کرد.
بدنبال آن از مجلس ششم کمیته تحقیق در مورد قتل کاظمی تشکیل و در گزارش کمیته تحقیق مجلس که توسط محسن ارمین نماینده مجلس در صحن علنی خوانده شد، قاضی مرتضوی به عنوان متهم  ردیف اول این پرونده معرفی و برخی از نمایندگان خواستار برکناری او شدند.
یک سال پس از آن قوه قضائیه محمدرضا احمدی، 42 ساله و کارمند وزارت اطلاعات را  تحت عنوان «قتل شبه عمد» زهرا کاظمی محکوم کرد اما او خود را از اتهامات مبرا دانست و با اعتراض به رأی دادگاه و نقض حکم در مرجع تجدیدنظر، در نهایت به دلیل «فقدان مدرک برای اثبات اتهامات» تبرئه شد.
سعید مرتضوی نه تنها محکوم نشد بلکه ترفیع گرفت و در نهایت جنایتهای دیگری نیز انجام داد...
https://www.instagram.com/p/CRMxV87nnle/?utm_medium=copy_link

لشكركشي غير ضروری ايران به روم شرقی که باعث تضعیفِ هر دو امپراتوری و سرانجام شکست از اعراب
‌
در سال 605 میلادی، در چنین روزی ارتش ايران به تصميم خسرو پرويز ـ شاه وقت ـ براي جنگ با روم شرقي از دو سمت ـ جنوب شرقي و جنوب غربي ـ به سوي قلمرو اين كشور به حركت درآمد. ستون یکم پس از بیرون راندن رومیان از سوریه و عبور از كوههاي «تاروس» واقع در آناتولی غربی (ترکیه امروز) تا دروازه های #قسطنطنیه (استانبول) پیش رفت. «تاريخ» از اين لشكر كشي و نیز تصرف مجدد مصر ارتش خسروپرویز و نیز اورشلیم به عنوان «جنگ های غير ضروري» كه باعث تضعيف هردو امپراتوري و بعدا ازميان رفتن هر دو دولت ــ يكي پس از ديگري شد نام برده است. اين تجربه تاريخي سبب شده است که در قرون معاصر بسياري از ملل از جمله ايالات متحده آمريكا در قوانين اساسي خود «جنگ غير لازم» را منع كنند.
هدف خسرو پرویز از تصرف مصر و #اورشلیم و انتقال صلیبی که مسیح بر آن مصلوب شده بود از این شهر به #تیسفون، ایجاد غرور در ایرانیان بود که این غرور آنان را خوشگذران، تن آسان و در نتیجه ترسو کرد و اعیان (فئودالها) را زورگو ـ بگونه ای که نتوانستند در برابر سپاه کوچکتر تازیان (اعراب مسلمان)، مصمم ایستادگی کنند و هرآنچه را که در طول 13 قرن به دست آورده بودند دفعتا ازدست دادند.
دكتر كيهاني زاده/11 July
https://www.instagram.com/p/CRMvzFoH6zg/?utm_medium=copy_link

سركوب شدن اميرمؤيد سوادكوهي که دست به نافرمانی زده بود...‌
‌
‌در چنین روزی، در سال 1300 خورشیدی، زد و خورد نيروي اعزامي سردار سپه رضاخان پهلوی با افراد اميرمؤيد سوادكوهي كه در مازندران بناي مخالفت با دولت وقت را گذاشته بود آغاز شد و روز بعد با شكست اميرمؤيد و فرار او پايان يافت. اين مخالفت با خشونت تمام سرکوب شده بود.
احمدآقا خان مير پنج (بعدا سپهبد اميراحمدي) فرمانده قزاق هاي اعزامي، پس از شکست دادن سوادکوهي، خانه و قرارگاه او را به آتش کشيد و فرزندانش را هم فراري داد. هدف، ارعاب مخالفان احتمالي ديگر بود.
اين رويداد چهار ماه و نيم پس از کودتاي ژنرال رضاخان که سردارِ سپه و وزير جنگ شده بود و خود نيز از مردم سوادکوه بود صورت گرفت.
اميراحمدي که از هم قطاران قديم رضاشاه بود در سال 1344 در 77 سالگي درگذشت. وي نخستين نظامي ايران بود که پس از دوران ساسانيان، سپهبد (اسپهبد) شده بود. واژه هاي «سپه، سپاه، سپهبد» و تركيبات آنها، از دوران ايران باستان تا كنون تغيير نيافته اند و در منطقه اي وسيع ازجمله هند بکار مي روند. سپهبد امير احمدي به مشاغل نظامي و غير نظامي متعدد و گوناگون منصوب شده بود و آخرين سمت او سناتور انتصابي بود.
دکتر کیهانی زاده/10 July
https://www.instagram.com/p/CRKDWMynQm4/?utm_medium=copy_link

نخستین رزمندگان مفقودالاثر ایراني
.
در تابستان و در چنين ماهي در دو هزار 540 سال پيش يک سپاه چهل هزار نفري ايران كه از سوي کمبوجیه مامور تصرف مناطق جنوب ليبي و ضميمه ساختن آنها به متصرفات ایران در مصر شده بود در منطقه «واحه سيوا» گرفتار توفان شن شد و در زير شن مدفون گرديد. همان زمان يک سپاه ديگر ارتش ايران از طريق شمال مصر و ساحل درياي مديترانه مامور تصرف ليبي شده بود که به انجام ماموريت خود موفق شد.
در سالهاي اخير باستان شناسان موفق به يافتن آثاري از سپاه ناپديد شده ايران در منطقه سيوا شده اند و تلاش در اين زمينه ادامه دارد. باستانشناسان با يافتن محل مدفون شدن سپاه گمشده ايران و به دست آوردن سپر، نيزه، شمشير، خنجر، كمان، زره، كلاه خود، نيم تنه چرمي و ...، بر اين باورند كه با بررسي اين اشياء خواهند توانست بر تجهيزات و پيشرفت صنايع نظامي ايران باستان عميقا دست يابند.
به نوشته باستان نگاران طرز قرار گرفتن اشیاء و استخوانهای مکشوفه در محل اين سپاه ايراني نشان میدهد در بامداد با توفان عظيم شن رو به رو شده بود. فرمانده سپاه پس از آغاز توفان شن پيکي را روانه مصر کرده بود. كمبوجیه آنزمان پس از تصرف مصر و به اسارت درآوردن و سپس بخشودن فرعون وقت (پسامتيک سوم)، در مصر مانده و منتظر خبر پیروزی سپاه اعازمی اش بود.
به نوشته هرودت و ساير مورخان، سپاه سوار ایرانی ظرف هفت روز خودرا به شهر خرگاه رسانيد.
داريوش بزرگ در جريان سفر خود به مصر جهت افتتاح آبراه درياي سرخ به رود نيل،که ابتکار معروف او بود به خرگاه رفت تا شخصا اين اجساد را به وطن بازگرداند تا در غربت باقي نمانند كه موفق نشد زيرا که توفانهاي شن بتدريج در آن ناحيه ايجاد تپه هاي متعدد كرده بودند و اين تپه سازي طبيعت در طول زمان ادامه يافته است. باوجود اين، داريوش بزرگ به يادبود اين سپاهيان، معبدي را در «الخارجه» ساخت. اين معبد و علائم دولتي و مذهبي ايران که تا به امروز دست نخورده و كامل برجاي مانده اند و هر سال دهها هزار گردشگر از آنها ديدن مي كنند. امروزه کمتر ایرانی از وجود این مبعد هخامنشی در مصر اطلاع دارد.در دیواره معبد چندین نقاشی و کنده کاری از داریوش دیده میشود. هنرمندان مصری داریوش شاه را مطابق باورهای خود و در جامه و شمایل یک فرعون به تصویر کشیده‌اند. بر دیوارهای معبد تصاویر پرشماری از او در صحنه های آیینی به چشم می‌خورد.
دولت ایران اخیرا بعد از انتشار اخبار یافتن سپاه هخامنشی تلاشهایی را برای بازگرداندن آنها شروع کرد که ظاهرا چندان جدی نیست!!
دكتر كيهاني زاده/10 July
https://www.instagram.com/p/CRKAKRTHP-B/?utm_medium=copy_link

كودتاي نافرجام نوژه
.
در 18 تیر سال 1359، جمعی از افسران ارتش ایران كه با برنامه قبلی قصد داشتند نظام تازه تأسیس جمهوری اسلامی را ساقط کنند دستگير شدند.
کودتا بنا بود از پایگاه هوایی نوژه (شاهرخی سابق) واقع در استان همدان آغاز و فرماندهی شود. کودتاچیان قصد داشتند برخی مراکز مهم در تهران از جمله محل سکونت روح ‌الله خمینی را بمباران کنند. قرار بود ساختمان مجلس و مراکز رادیو و تلویزیون تسخیر و بسیاری از مسئولان جمهوری اسلامی بازداشت شوند.
سپس قرار بود آقای بختیار به عنوان نخست‌وزیر موقت معرفی شود.
به نوشته مارک گازیوروسکی، مورخ آمریکایی که تحقیقات زیادی بر روی عملیات نقاب انجام داده، علیرغم آنکه طراحان و حامیان این عملیات خود افرادی ملی و سکولار دموکرات بودند اما در همه‌پرسی مد نظر آنها ایرانی‌ها آزاد بودند تا میان حکومت پادشاهی، جمهوری اسلامی و یک جمهوری سکولار دموکرات یا هر نوع حکومت دیگری که مایل بودند، انتخاب کنند.
اما اين عملیات پیش از آغاز لو رفت و در نطفه خفه شد.
محمد نوژه، خلبان نیروی هوایی ایران بود که هواپیمایش در کردستان توسط مخالفان حکومت مورد اصابت قرار گرفته و او کشته شده بود. به این خاطر نام پایگاه هوایی شاهرخی که بعد از انقلاب "حر" نامگذاری شده بود، به پایگاه هوایی نوژه تغییر نام یافت.
برخی وجوه ماجرای کودتای نوژه همچنان در هاله‌ای از ابهام باقی‌مانده و درباره تعداد افراد دستگیرشده و تعداد نفرات اعدام شده آمار دقیقی وجود ندارد.
بختیار، آخرین نخست وزیر ایران پیش از انقلاب، در آن زمان در پاریس، رویای سرنگونی حکومت روحانیون را در سر داشت و وي در این رویا تنها نبود.
وقوع اين عمليات را جواد خادم به گوش بختار رسانده بود.
در روزهایی که گروه‌های انقلابی مانند مجاهدین خلق، و بسیاری از گروههای کمونیستی از جمله حزب توده و سازمان فدائیان خلق همچنان از جمهوری اسلامی و رهبری روح الله خمینی دفاع می‌کردند، برخی نظامیان ارشد و میانی ارتش، هر کدام امیدوارانه، برنامه‌های نظامی جداگانه‌ای را علیه نظام تازه تاسیس دنبال می‌کردند.
ارتشبد اویسی، ارتشبد بهرام آریانا و ناخدا شهریار شفیق، از جمله این نظامیان بودند. هیچیک از این نظامیان ارتباط تشکیلاتی با شاپور بختیار نداشتند.
در این میان، سرهنگ بازنشسته ژاندارمری محمدباقر بنی‌عامری فرماندهی نظامی اين عملیات را بر عهده گرفت.
با تمام گمانه زني ها بر لو رفتن اين كودتا، نام سازمان اطلاعاتي شوروي (كا.گ.ب) پر رنگ تر به چشم مي خورد.
https://www.instagram.com/p/CRG_3X9HrBK/?utm_medium=copy_link