▫️«هفته به هفته»های «تئاترکده»؛
🎭از سفته‌های هنری تا سوپرایز با کدملی!
👇👇👇
✔️واقعاً بعضی وقت‌ها باید یک جوالدوز به خودمان بزنیم. همه‌ش که نمی‌شود مسئولین مسئولین کنیم و منتقد باشیم. ستون این هفته #تئاترکده این‌بار این مسأله را هم مدنظر قرار داده که بالاخره هنرمندان عزیز ما هم گل بی‌خاری نیستند، فقط خار مسئولین قطعاً از هنرمندان بیشتر است، همین!
🔹سوپرایز هفته
دبیرخانه جشنواره تئاتر استانی خراسان رضوی تصمیم گرفته بود طی مراسمی با حضور پیشکسوتان استان، نتایج آثار راه‌یافته به این جشنواره را اعلام کند و لابد توقع داشت تمام کارگردانان با یک هیجان خاصی در مراسم حاضر شوند که ببیند اسم‌شان اعلام می‌شود یا نه [حسی که هرساله قبل از اعلام اسامی وجود دارد] اما دوستان‌مان احتمالاً فکر اینجایش را نکرده بودند که وقتی از ۳روز قبل با کارگردانان پذیرفته شده تماس می‌گیرند و کدملی‌شان را برای استعلام‌های حراستی می‌پرسند، طبیعتاً کارگردانانی که کدملی نداده‌اند، کارشان پذیرفته نشده و نیازی ندیدند در مراسم حاضر شوند. برای همین نه اعلام آثار برگزیده هیجانی داشت، نه رد شدن آثار پذیرفته‌نشده!
🔸تبعیض هفته
رئیس انجمن نمایش طی یک استوری از مسئولین شهر به خاطر کم‌توجهی به تئاتر دفاع مقدس گلایه کرد، این گلایه زمانی اتفاق افتاد که درخواست کارگردان نمایش «شراره» مبنی بر اختصاص استند تبلیغات شهری [با پیگیری کریم جشنی] در حال انجام بود و از فردایش این اکران‌ها به صورت گسترده در مشهد انجام شد. سوال اینجاست؛ اگر شهرداری به آثار روی صحنه تئاتر، فضای تبلیغاتی می‌دهد چرا فقط کاری که دستیارش کارمند شهرداری است می‌تواند از این فضا استفاده کند؟ یا اگر آقای جشنی به عنوان رئیس انجمن نمایش توان گرفتن چنین فضایی را دارد، چرا فقط برای کاری که خودش در آن نقش دارد این کار را می‌کند؟
🔹مردود هفته
واقعیت این است که ماجرای جشنواره بین‌المللی تئاتر در قزاقستان شاید برای گروه اجرایی تمام شده باشد، اما برای ما هنوز پر از سوژه است. آخرین سوژه اینکه دوستی که مدعی بود پیش از «الکترا» مهم‌ترین جشنواره‌های تئاتری دنیا را فتح کرده و جوایزش هم [در جعبه ماهیتابه] نگهداری می‌کند، کارش در جشنواره استانی خودمان رد شد. یعنی چی؟ یعنی ۲حالت بیشتر ندارد؛ یا جشنواره خارجی‌اش از این پولی‌ها و جوایزش فتوشاپی بوده و سطح جشنواره‌شان از استانی ما هم پایین‌تر بوده، یا میرنیکزاد و آقاجانی فهمیدند که هندی‌ها مثل ماهیت زندگی و هنرشان، به یک کار تخیلی اجازه اجرا در جشنواره‌شان را داده‌اند!
🔸قرارداد هفته
جمعی از هنرمندان تئاتر مشهد با یک پروژه تلویزیونی قرارداد بسته و جلوی دوربین رفته‌اند [یا از عوامل پشت‌صحنه هستند]، خیلی هم خوب. منتهی باخبر شدیم شکل قرارداد هنرمندان با این گروه، شکل عجیبی داشته و گروه تولیدی از بازیگران و هنرمندان طرف قراردادش برای حُسن انجام کار، سفته دریافت کرده است! یعنی اینکه مثلاً بازیگر، فلان میلیون تومان سفته داده که نکند قرارداد را که بست فرار کند. بعد که بازی‌اش جلوی دوربین تمام شد، سفته را پس گرفته و به خانه‌شان می‌رود! آخرین باری که این اتفاق در یک قرارداد افتاد، قرارداد گچ‌کاری یک پروژه ساختمانی در محدوده خیابان طبرسی بود، وگرنه در هنر مشهد که چنین چیزی سابقه نداشته است.
🔹پیشکسوت هفته
در هفته‌ای که گذشت «روزنامه خراسان» [نه اداره ارشاد و انجمن نمایش] مراسم بزرگداشتی برای «داود کیانیان» پیشکسوت مشهدی و هنرمند ارزنده تئاتر کشور برگزار کرد. فارغ از اینکه وظیفه برگزاری چنین مراسمی بر عهده روزنامه خراسان نیست، اما بد نیست جدا از مسئولین، گلایه‌ای هم از هنرمندان تئاتر شهرمان داشته باشیم؛ چند نفر از چند نسل تئاتر مشهد در این مراسم حاضر شدند؟ هنرمندان تئاتر ما کجا بودند؟ از پیشکسوتان چطور؟ چند نفرشان برای بزرگداشت این مرد شریف در مراسم حاضر شدند؟ مدام که نمی‌شود از مسئولین توقع داشت. خود خانواده تئاتر برای بزرگداشت هنرمندی که به گردن هنر استان و کشور حق دارد، حاضر نشدند تا سالن همایش بیایند. حیف...
🔻🔺🔻🔺
از تئاتر مشهد باخبر باشید...
@theaterkade
