Մի օր վերջնականապես դադարում ես պայքարել ու բաց ես թողնում ՆՐԱՆ ու ամեն ինչ… Մի օր էլ չես ներում ու չես անտեսում նրա սխալները, դադարում ես արդարացումներ փնտրել, աչքերդ լայն ես բացում ու տեսնում վերջապես թե՝ ում էիր այսքան ժամանակ փայփայել սրտումդ։ Մի օր վերջապես մի կողմ ես դնում անցյալի լավ հուշերը, որ անդադար պտտվում էին մտքումդ ու հասկանում ես, որ բաց ես թողել, որ էլ կապված չեք,որ առաջ եք անցել, որ մոռացել եք իրար։ Մի օր հասկանում ես, որ անիմաստ հույսեր ես կապել, անիմաստ ես տանջել ինքդ քեզ ու հոգնեցրել ՆՐԱՆ՝ քո չափից շատ սիրով ու հոգատարությամբ։
Մի օր դադարում ես ակնարկել նրան՝ սիրո ու ուշադրության համար, դադարում ես խանդել, դադարում ես խոսել զգացածիդ մասին, նայել աչքերի մեջ, հիանալ, սիրել, նվիրվել…
վերջապես հասկանում ես նրա հոգու դատարկության ու քո սրտի առատության տարբերությունը ու բաց ես թողնում վերջապես։
