ابزار نارحت کننده ای با نام افسار سرزنش یا لگام زن سرکش (Scold's Bridle) که به اختصار قفل زبان هم شناخته میشود برای تنبیه و نوعی تحقیر عمومی زنان در قرون ۱۶ و ۱۷ میلادی استفاده می شد.
این وسیله یک دهانبند با چارچوب آهنی بود که سر را محصور میکرد، لگام دهانبند در دهان قربانی فرو کرده می شد تا زبان را به سمت پائین بفشارد، و این صفحه خار یا تیغکهایی داشت که روی زبان مینشست و موجب میشد فرد کاملاً از صحبت کردن باز بماند و همچنین باعث درد شدید، آسیبهای جسمانی و ترساندن و ارعاب فرد و وادارکردنش به تسلیم و اطاعت میشد.
لگام سرزنش اغلب به درخواست شوهران یا سایر اعضای خانواده بر روی سرِ زنان بسته میشد. این موضوع از صحبت کردن آنان جلوگیری میکرد و منجر به عوارض جانبی ناخوشایند و بسیاری از جمله ترشح بیش از حد بزاق و رخوت دهان میشد. گاهی برای تحقیر بیشتر فرد، زنگولهای نیز برای جلب توجه اطرافیان و رهگذران به این وسیله نصب میشد. سپس قربانی را با یک طناب دور شهر میگرداندند.
قفل زبان نخستین بار در سال ۱۵۶۷ در اسکاتلند ثبت شد و در انگلستان و مستعمرات تا اواخر قرن ۱۷ استفاده شد.
@Shegeftiii