جنبش هنر و پیشه (Arts and Crafts) در اواخر قرن نوزدهم در انگلستان شکل گرفت و پاسخی به صنعتی شدن و تولید انبوه بود که کیفیت و زیبایی هنرهای دستی را کاهش داده بود. این جنبش به رهبری افرادی همچون ویلیام موریس، به دنبال احیای صنایع دستی و توجه به کیفیت، طراحی و خلاقیت در تولیدات بود. اعضای جنبش بر این باور بودند که تولید صنعتی منجر به از دست رفتن زیبایی و معنای هنری در اشیای روزمره شده است.
جنبش هنر و پیشه خواستار بازگشت به ارزشهای سنتی و دستساز در تولید بود. این رویکرد در طراحی مبلمان، معماری، منسوجات، سرامیک و دیگر هنرهای دستی تجلی یافت. همچنین تأکید ویژهای بر استفاده از مواد طبیعی، الگوهای الهامگرفته از طبیعت و هماهنگی میان فرم و عملکرد وجود داشت. این جنبش تأثیر زیادی بر طراحی مدرن داشت و به شکلگیری جنبشهای بعدی مانند آرت نوو و مدرنیسم کمک کرد.