رباط‌سنگِ ما

قیمت امروز گل زعفران در بازار تربت:
۱۴۰۳/۸/۱

هر کیلو با توجه به کیفیّت آن حدوداً ۱،۱۵۰،۰۰۰ تومان در حال معامله می باشد.(هر من گل ۳،۴۰۰،۰۰۰ تومان)

@robatsang

#تبلیغات
#پست_موقت

🔆مژده به همشهریان عزیطپز🔆

شرکت پیک معتمد تربت حیدریه افتتاح شد

🚌🚌🚌🚌🚌🚌

همه روزه به صورت رفت و برگشت به شهرستان های مشهد، تربت جام، بیرجند، زابل، زاهدان در خدمت همشهریان عزیز


جهت رفاه حال همشهریان محترم تهیه بلیط به صورت اینترنتی نیز فراهم گردیده است

➖➖➖➖➖➖➖

برای خرید بلیط اینترنتی به سایت 724 به نشانی
Www.safar724.com

🟰🟰🟰🟰🟰🟰🟰

و یا جهت تهیه بلیط به صورت حضوری به نشانی:
ترمینال مسافربری شرکت مسافربری شماره ۲ پیک معتمد ( آرتین سفر) مراجعه نمایید.

میرزابیگی

09155319518
05152415710

@robatsang

چند عکس پرتره نسبتاً قدیمی توسط دوست عزیز آقای مسعود احمدزاده به دست ما رسیده که مربوط به سنین کودکی و نوجوانی چند همشهری است.

این عکسها رو در قالب یک فتوکلیپ کوتاه تقدیم نگاهتان می کنیم👆
@robatsang

#تقویم_تاریخ

چهار سال پیش همچین روزی پست زیر از طریق کانال رباط‌سنگ‌ما منتشر شد:👇

☎️
@robatsang

چند شماره تلفن ضروری شهر:


بخشداری  53223377

شهرداری  رباط سنگ  53223637

پاسگاه نیروی انتظامی  53223442

درمانگاه پایین  53223440

درمانگاه دکتر غفاری  53223700

دندانپزشکی ارمغان سلامت  53223011

داروخانه  53223017

آتش نشانی  125

پست بانک ایران 53223067

بانک ملت  53223288

بانک کشاورزی  53223540

آموزش و پرورش  53223102

اداره برق  53223322

اداره گاز  53223704

اداره آب و فاضلاب  53223812

مرکز مخابرات 53223333

جهاد کشاورزی  53223430

بسیج  53223300

دفتر پیشخوان  53223478

دفتر پست  53223600

کمیته امداد  53223450

شرکت حمل‌ونقل 53223334

خانه بهداشت  53223708

رستوران  53223330

نانوایی سنگک 53223096

نانوایی رمضانی چهارراه 53223800

شرکت تعاونی  53223280


.
.
@robatsang

✍️
@robatsang
#بازنشر
#بازی_محلی

از سِوَرهَ سِوَرهَ چه می دانید؟

سوَرهَ سوَرهَ(سواره سواره)نام یکی دیگه از بازیهای بومی و قدیمی منطقه ماست که متأسفانه مثل اکثر این بازیها به دست فراموشی سپرده شده.   این بازی پرتحرک و شاد معمولاً بعد از غروب آفتاب و شب هنگام انجام می شد.  برای اجرای این بازی ابتدا بازیکنان به دو گروه تقسیم می شدند.روش تقسیم شدن بازیکنان هم در نوع خودش جالب بود،ابتدا دو نفر به عنوان سردسته یا اُستا انتخاب می شدند و سپس بازیکنان دو به دو در حالی که دست درگردن هم داشتند برای خود اسمهای مستعاری انتخاب می کردند (مثلاً  برف و بارون)و بعد به سراغ اُستاها می رفتند و با گفتن جمله ی : اُستا بابا حَلهِ حَلهِ ،برف رو میخوای یا بارون؟ از آنها می خواستند که یکی را انتخاب کنند.اُستاها هم یک اسم رو انتخاب می کردند و به این ترتیب بازیکنان به دو گروه تقسیم می شدند

بعد از تقسیم با انجام قرعه کشی(ترّه یا خُشکه)یک تیم به عنوان سواره و یک تیم به عنوان پیاده بازی را شروع می‌کردند.
بازی از مکانی که اندکی با خانه‌های روستا فاصله داشت آغاز می شد.به این مکان "مَلّهِ" (maleh) گفته می شد.
بازیکنان تیم سواره ازبین بازیکنان تیم پیاده برای خود یک نفر را انتخاب کرده، سوار بر پشت او شده و با هم قرار می گذاشتند تا درب خانه ی یکی از اهالی بروند.

وقتی به جلوی خانه مورد نظر می رسیدند در تاریکی شب در خانه را می زدند و از صاحب خانه می پرسیدند
سَوَره سِوَره ؟ یا پییَده سِوَره؟ (سواره سواره؟ یا پیاده سواره؟) اگر صاحبخانه که معمولاً در تاریکی تشخیص نمی‌داد چه کسی سواره و چه کسی پیاده است مثلاَ می گفت، سواره پیاده ،جای نفر سواره و پیاده عوض می شد و تا محل شروع بازی(مَلّه) برمی گشتند و اگر صاحبخانه می گفت سواره سواره، پیاده بخت برگشته باید تا سرِ مَلّه دوباره برمی گشت و سواری می داد!! و این بازی به همین شکل ادامه پیدا می کرد.

و امّا وجه اشتراک اکثر بازیهای بومی و محلی که در قدیم انجام می‌شد،هیجان ،شادی و تحرّک بالای آنها بود.مواردی که امروزه بیشتر از همیشه نبودشان احساس می‌شود.

پ‌ن:
اطّلاعات این بازی را همولایتی عزیز آقای ضیایی از عبدآباد برای ما ارسال کرده بودند🙏

@robatsang

#بازنشر
#پائیزی

رباط‌سنگ-تلخ آب کلانه آقا‌حسین
مهرماه۱۴۰۰

@robatsang

❄️
#آب‌وهوا

خنکای پائیز در راه است...

هوای گرم فعلی در منطقه ماندگار نخواهد بود.
انتظار می‌رود از اواسط هفته جاری(سه‌شنبه)با کاهش حدود ۱۰ درجه‌ایی دما، روزهای سرد پائیزی از راه برسند.

@robatsang

#اطلاع_رسانی

📣 قابل توجه شهروندان محترم....

پایگاه سلامت رباط‌سنگ(خانه بهداشت)از مکان قبلی خود ،کنار شرکت برق به مرکز بهداشت رباط‌سنگ(درمانگاه پائین کنار بانک کشاورزی)منتقل شد.
ازین پس شهروندان عزیز جهت دریافت خدمات به مکان جدید مراجعه نمایند.

@robatsang

#سالگرد
۱۴۰۳/۷/۲۵

✨کانال رباط سنگِ ما نه ساله شد✨

▫️حضور بیش از ۱۳۰۰ عضو واقعی از روستاها و شهرهای مختلف(با وجود فیلتر شدن تلگرام)
▫️احساس صمیمیت،همراهی و اعتماد اعضا نسبت به کانال
▫️مردمی بودن و عدم وابستگی
▫️تولید محتوای داخلی و پرهیز از کپی برداری و فوروارد مطالب
▫️اجتناب از انتشار مطالب متفرقه و نامربوط(به خواست اعضا)
▫️جمع‌آوری و ذخیره صدها عکس قدیمی و باارزش
▫️تلاش برای احیای آداب و رسوم گذشته در کنار زنده نگه داشتن گویش زیبای محلی
▫️اطلاع‌رسانی موثق و سریع و تبدیل شدن به رسانه‌ایی محلی و مورد اعتماد

بخشی از دست‌آورد‌ها و افتخارات این کانال است که تنها در سایه حمایت و همراهی شما بزرگواران امکان پذیر شده است.

و اینک در آستانه دهمین سال فعالیت کانال:

حضور سبز یکایک شما عزیزان را ارج می‌نهیم و برای ادامه این مسیر،دست همراهیتان را به گرمی می‌فشاریم.
اعتبار هر رسانه،مخاطبین آن است،همچنان همراه ما باشید به گرمی و مهر.

🌸🌼🌺🌼🌸

#رسوم_فراموش_شده
#گاهنامه
#قسمت_سوم

باید دنبال شادی گشت،غم خودش ما را پیدا می‌کند!

جمله فوق منتسب به فردریش نیچه است،البته کاری به گوینده‌اش نداریم ،مهم این است که گذشته‌گان و قدیمی‌ها کاملا این موضوع رو درک کرده و اجرا می‌کردند.
بزرگان ما شاد زیستن را بلد بودند ،به بهانه‌های مختلف دورهم جمع می‌شدند و شادی ، هیجان و دل‌خوشی می‌ساختند.

شاهد این مدعی مراسم و جشنهایی است که در طول سال به بهانه‌های مختلف برگزار می‌شد.
از جشنهای بزرگی مثل چهارشنبه‌سوری و نوروز و سیزده‌بدر تا جشنهای فراموش شده‌ایی مثل جشن سده، مهرگان یا مراسم محلی‌تری مانند همین کاکل درو که در منطقه ما مرسوم بوده و طی آن به بهانه بلندتر بودن یک دسته گندم،شادی می‌آفریدند و جشن می‌گرفتند!

در ادامه این نوشتار به یکی دیگر از آئین‌های زیبای فراموش‌شده می‌پردازیم.

      این قسمت: "پروار‌ کُشی"

کشاورزی و دامپروری دو بخش مهم زندگی روستایی است،از گذشته روستا محل تولید بوده ،خانواده‌های روستایی تقریبا تمام مایحتاج خود را تولید و اضافه آنرا به شهرها صادر می‌کردند.

معمولا در ابتدای سال که بره‌ّها چرایی و از میش‌ها جدا می‌شدند(رِگا)بسته به جمعیت و بضاعت خانواده یک یا دو یا سه برهّ‌ی سرحال‌تر را به عنوان پروار(پِلوَری)نشان می‌کردند تا در فصل پائیز(مهرگو)آنها را ذبح و گوشت مصرفی زمستان را ذخیره کنند.

البته ذبح گوسفند پرواری مراسم خاصی داشت که به آن در گویش محلی "پِلوار‌کوشی" می‌گفتند.
زمانی که بره‌های پرواری کاملا فربه و چاق می‌شدند همزمان با شروع فصل سرما،همه‌ی اقوام و گاهی همسایه‌ها را خبر می‌کردند که امشب پلوار‌کوشی داریم...
قبل از غروب آفتاب مرد خانواده بره‌ها را ذبح می‌کرد،با حضور مهمانها سفره‌ایی بزرگ پهن می‌شد و مردها چاقوها را تیز و دور سفره نشسته و لاشه‌های گوسفند را بی‌استخوان و ریز می‌کردند.

خانمها هم جگرهای گوسفند را برای شام مهمانها می‌پختند.جگر پخته شده، همراه نان‌های محلی که با روغن پخت جگرها آغشته می‌شد غذایی دلپذیر و کم‌نظیر بود.

همزمان گوشتهای ریز شده هم در ظرف چدنی مخصوصی که به آن دیگ‌رِگی می‌گفتند با روغن خود گوشت و کمی آب و نمک می‌پخت و قورمه می‌شد.

صاحب‌خانه سخاوت‌مندانه مقداری از قورمه‌ها را بین مهمانها تقسیم کرده و ما‌بقی را همراه روغنش در شکمبه‌های تمیز شده گوسفند می‌ریخت و برای مصرف زمستان در جایی سرد و تاریک و امن آویزان می‌کرد.البته گاهی کودکان شیطنت می‌کردند و زودتر از موعد شکمبه‌ها را سوراخ و به قورمه‌ها دسبرد می‌زدند!

متاسفانه این رسم زیبا و کریمانه تا حدود زیادی به فراموشی سپرده شده است.


✍️سعید رضایی
رباط‌سنگ‌ِ ما
@robatsang

#ارسالی_شما
#خاطره‌انگیز

تصاویری جالب و زیرخاکی از مشهد قدیم مربوط به اوایل دهه پنجاه تقدیم نگاه مهربان همراهان گرامی خصوصا بزرگترهای نازنین.

سپاس از آقای احمدزاده بابت ارسال آن🙏

@robatsang

#سوژه

به شکوفه‌ نشستن درخت آلو در بیستمین روز پائیز
رباط‌سنگ-مهرماه ۱۴۰۳

@robatsang

#صدای_شهروند
#پیگیری

در‌ پی انتشار مطلب خاموشی چراغهای پل کنارگذر رباط‌سنگ در کانال ،با پیگیری‌های مکرر همشهری عزیز آقای حمید محمدپور و مساعدت و همراهی ادارات راه و شرکت برق خوشبختانه مشکل خاموشی این نقطه برطرف شد.

چهارشنبه-۱۸ مهرماه
@robatsang