این دو پوستر که توسط انجمن صنفی معلمان به مناسبت ۸ مارس، روز جهانی زن، منتشر شدهاند، یک نکته به شدت قابل تأمل دارند؛ سخنران مدعو کسی نیست جز #فاطمه_صادقی_خلخالی، دختر صادق خلخالی، جلاد خونآشام انقلاب.
این مسئله بیتردید پرسشهای جدی و خشمآلودی را در میان ما معلمان برانگیخته است. پرسش اصلی این است که آقایان محمود بهشتی لنگرودی، محمدتقی فلاحی، و محمد حبیبی چگونه و با چه منطقی از فردی با چنین پیشینه ننگین و وجهه تاریک برای سخنرانی دعوت کردهاند؟ نام خلخالی، زخمهایی عمیق بر پیکر ایران بر جای گذاشته؛ از کردستان تا تهران، از قتل انسانها تا نابودی حیوانات، و حتی تخریب آثار باستانی این سرزمین به خاطر جنایتهای وحشیانه و بیمارگونهاش. حال، دختر این جلاد که نهتنها هیچگاه از عملکرد پدرش برائت نجسته، بلکه در مواردی از او دفاع نیز کرده، با چه حقی به عنوان سخنران از سوی معلمان دعوت میشود؟
از این گذشته، در جلسهای که برگزار شد، بهجای پاسخ به پرسشهای ما، فاطمه صادقی اقدام به توهین به معلمان کرد. بدتر از آن، رویا حشمتی نیز با گستاخی به این اهانتها پیوست و به جمع حاضران بیاحترامی کرد. این برخوردهای زننده، که بیش از هر چیز نمایانگر بیحرمتی و خودبزرگبینی این افراد است، سؤالهای بیشتری را ایجاد میکند. چرا انجمن صنفی معلمان به چنین اشخاصی با چنین سوابق و رفتارهای بیشرمانه تریبون میدهد؟ اساساً پشت این دعوت چه نیت و چه دیدگاه ننگینی وجود دارد؟ آیا فعالان به اصطلاح صنفی ما، واقعاً نماینده معلماناند یا تریبون مدافعان گذشتههای سیاه؟
با توجه با اینکه در میان زنان فعال صنفی بسیاری هستند که شایستگی و صلاحیت لازم برای سخنرانی و نمایندگی صدای معلمان را دارند. واقعاً چرا باید چنین فردی با آن گذشته و پیوندهای ننگین انتخاب شود؟ جای تعجب است که در همین زمان، بیش از ۱۰ معلم زن پیامهای تبریک و همبستگی خود با زنان جهان را به مناسبت روز جهانی زن رسانهای کردند، اما عجیبتر اینکه این پیامها در کانالهای کانون صنفی و شورای هماهنگی هیچگونه پوششی داده نشد. این سؤال پیش میآید که چرا صدای واقعی معلمان زن نادیده گرفته میشود و بهجای آن، افرادی با گذشته و مواضع بحثبرانگیز تریبون دریافت میکنند؟ این عدم انعکاس صدای معلمان زن در رسانههای صنفی چه توجیهی دارد و چه چیزی در پس این سکوت وجود دارد؟
➖➖➖
@PN_KFP