Hozirgi ba’zi oʻquvchilar: “Ustoz maktabni yoki universitetni darslariga ulgurmayapman” deyishlarini eshitsam, “human capacity” - inson sifatida oʻzlarini cheklab qoʻyishlaridan rosa xafa boʻlaman😒.
Eng yomon koʻrganim esa “Motivatsiyam yoq”. Sen, bor bobo-buvijoningni yuzidagi ajinlarga qara, ota-onagni yuziga tikil, ularni davrida “motivatsiya” degan terminni oʻzi yoq edi, lekin shu kungacha nimaga erishishgan boʻlsa, oʻzlarining mehnatlari bilan erishgan🙂.
Alhamdulillah, Allah kuch-quvvat beraman desa, beraverarkan albatta chin dildan xohlansa😇.
Oxirgi 2 kun juda ham aqliy, ham jismoniy qiyin boʻldi. Shaharning markazidagi oliygohga qatnash, u yerdagi kichik imtihonlar, mock imtihonimiz, kanalimizdagi online darslarimiz, offline oʻquvchilar, va hk🙃.
Ba’zida oʻzim ham “care-free” dars qilib oʻtirishlarni rosa sogʻinaman🥲. IELTSda 1-marta topshirganimda ustozim va oila a’zolarimni 8.0 olib xursand qilolmaganim uchun, 1 oy xonamdan chiqmasdan tayyorlanganlarim, oyimning ovqatni tayyorlab, dasturxonda tuzab berishlari, men hech bir ish qilmay, kun uzogʻi dars qilishim. Ehhh, oʻsha paytlar…
Hozir ba’zi oʻquvchilarimda shunga oʻxshash ishtiyoqni koʻrsam, charchoq ham qanday esdan chiqib ketadi, bilmayman☺️.
Bizning ota-bobomiz “discipline” qoʻyishni kutib vaqt oʻtkazmagan, ularga ijtimoiy tarmoqdagi chala motivatorlar motivatsiya berishmagan.
Sen qilolaman deb ishonsang, Allah ham butun koinotni sen shu ishingni oʻxshatishing uchun toʻgʻrilab qoʻyarkan😊.