سادگورو

تو باید ماهیت واقعی خودت را بشناسی....

ساد گورو

@awareness_diamonds

تعهد از درون میآید نه از بیرون.

قدردانی از نعمتهای سیاره زمین

#سادگورو

@eshgh_u_zendegi

عادت خوب و بد وجود ندارد. عمل باید آگاهانه باشد.

شاید تو اهمیت زیادی به تولد، زندگی و مرگ خودت بدهی،
اما برای مادر زمین این فقط یک فرآیند بازیافت است.


#سادگورو

یوگا چیست؟

#سادگورو

@Eshgh_u_zendegi

پاکسازی درونی

#سادگورو

@Eshgh_u_zendegi

بهشت و جهنم


کسانی که به واسطه خودشان جهنم را ساخته اند همیشه در آرزوی رفتن به بهشت هستند. هنگامی که زندگی مانند جهنم به نظر می رسد، امیدواریم وقتی به بهشت می رویم، همه چیز فوق العاده باشد. حال، در بهشت چه خبر است؟ طبق عقاید هندوها، غذا در بهشت بسیار خوب است. اگر اهل غذا خوردن هستید، باید به بهشت هندو بروید. نالا، سرآشپز اعظم، خودش برای شما آشپزی میکند و هر چقدر غذا بخورید مهم نیست. رگها همیشه پر از غذا خواهند بود. اگر به قسمت دیگری بروید، خانم های سفید پوش معلق در اطراف ابرها پیوسته برایتان چنگ می نوازند. اگر چنین فضایی را دوست دارید، باید به آنجا بروید؛ و در بخش،های دیگر با دختران باکره مواجه خواهید شد. اگر این همان چیزی است که به دنبال آن هستید، باید به آنجا بروید؛ اما چگونه میتوان به بهشت رفت؟
این ماجرا در آلاباما اتفاق افتاد. در مدرسهٔ یکشنبه، معلم با جدیت تمام در حال آموزش بود، اما حضار هم سن شما نبودند؛ کودکانی خردسال بودند. معلم با همه توان درس می داد و بچه ها حیرت زده نشسته بودند. ناگهان، به منظور اثرگذاری بیشتر مکثی کرد و پرسید: «برای رفتن به بهشت چه باید کرد؟» ماری کوچولو که در نیمکت جلو نشسته بود، ایستاد و گفت: «اگر هر یکشنبه صبح کف کلیسا را تمیز کنم، به بهشت خواهم رفت». معلم پاسخ داد: «مطمئناً» دختربچه دیگری گفت: «اگر پول توجیبی ام را با دوست کم برخوردارم تقسیم کنم، به بهشت میروم» معلم گفت: «درست است!» پسر دیگری گفت: «اگر به افراد نیازمند کمک کنم، به بهشت میروم.» معلم گفت: «درست است» تامی کوچولو که در نیمکت عقب نشسته بود، ایستاد و گفت: «اول باید بمیرید». این یک پیش نیاز است. اگر میخواهید به بهشت بروید اول باید بمیرید.
هنگامی که بمیرید، بسته به فرهنگتان؛ شما را می سوزانند، دفن یا به پرندگان و حیوانات عرضه می کنند.
انسان اساساً به دنبال بهشت است؛ زیرا به دنبال خوشبختی است؛ بنابراین، در اصل، انسان در تجربه های خود به دنبال خوشبختی است؛ از نظر جسمی، ذهنی و عاطفی، او میخواهد که روند زندگی و محیط اطرافش دلچسب باشد. اگر این اتفاق رخ دهد، آیا آرزوهای ما محقق میشوند؟ خير، فقط در صورتی که بیاموزید خوشحال باشید، می توانید ابعاد مختلف زندگی را کشف کنید. اگر در حالات مختلف ناراحت باشید، تمام زندگی شما در جست و جوی شادی از بین خواهد رفت. انسانها کل زندگی خود را برای رسیدن به چیزی به نام شادی تلف میکنند. در واقع، حتی شادی هم نیست؛ از آن نیز دست کشیده اند. امروزه آنها فقط آرامش ذهنی می خواهند. این بالاترین هدف در زندگی آنهاست.
مردم سعی میکنند زندگی خود را در اینجا به بالاترین حد ممکن برسانند. این امر در مرحله اولیه با اشتیاق و آز اتفاق می افتد؛ اما هنگامی که افراد ناامید و متوجه این موضوع میشوند که امکانات بیشتر به هیچ وجه مدت زندگی را افزایش نمی دهد، بر آن میشوند تا در این مسیر مهم گزین هایی را جایگزین کنند. از این رو، در همین دنیا از نوشیدن مشروبات الکلی مست می شوند و مواد مخدر مصرف می کنند. ما مسئله را از منظر اخلاقی مد نظر قرار نمی دهیم. بلکه از نظر نوع آسیبی که به هوش و آگاهی انسان وارد می کند، آن را مورد توجه قرار می دهیم. البته که سلامتی دغدغه ماست، اما اگر کسی بدش نمی آید که چند سال زودتر بمیرد، من مشکلی ندارم؛ اما آسیبی که این مواد شیمیایی به انسان وارد میکنند مشکل آفرین است.
هنگامی که ۹۰ درصد از جمعیت انسانی به این مسائل روی می آورند، نسل بعدی که تولید میشود کیفیت بسیار پایین تری از آنچه اکنون وجود دارد، خواهند داشت. این جنایت علیه بشریت است زیرا کل جریان زندگی به گونه ای است که باید بهتر و بهتر شود.
هنگامی که آسیب واقعی اتفاق بیفتد، در آن مقطع، تلاش برای تغییر مثبت کارساز نخواهد بود. شما نمیتوانید کسی را آگاه کنید که مواد شیمیایی مصرف می کند. اگر سعی کنید به فردی اندرز دهید که به الکل یا مواد مخدر اعتیاد دارد یا به کسی که به طور مداوم داروهای تجویزی مصرف می کند، متوجه خواهید شد که من چه میگویم. شما نمیتوانید فرد را متحول کنید؛ زیرا این ماهیت مواد شیمیایی است این مواد احساس سلامتی، آرامش، شادی، خلسه یا هرچیز دیگری را در فرد ایجاد می کنند. از آنجایی که احساسات خوب را به طور مصنوعی در فرد افزایش می دهد، هیچ راهی برای خروج از آن وجود ندارد.


سادگورو
مرگ موهبتی الهی
ص 284 و 285 و 286

🆔 @Khodshenasivo
🆑 عرفان و خودشناسی

دنیا، بی‌کرانگیِ عبارت نمی‌دانم را درک نمی‌کند.

کسانی که این عبارت را با باورها و گمان‌های خود عوض کرده‌اند، امکان بزرگی را از خود دریغ کرده‌اند؛ امکان دانستن.

آنها فراموش می‌کنند که «نمی‌دانم» درگاهی است به سوی جستجو کردن و دانستن.

#سادگورو
@shekohobidariroh

Every moment of your life, you perform an action – physically, mentally, emotionally, and energy-wise. Each action creates a certain memory.” ‘That is Karma.’
♡ Sadhguru


تو در هر لحظه از زندگیت، عملی انجام می‌دهی -فیزیکی، ذهنی، احساسی و انرژیکی.

هر عمل یک حافظه خاص را ایجاد می‌کند.
کارما همین است.


#سادگورو

از عبارت دوستت دارم سوء استفاده نکنید

#سادگورو

@Eshgh_u_zendegi

#سادگورو
#ویدیو

دعا
مراقبه
@nazeraramesh15

تعامل جنسی

سادگورو

@eshgh_u_zendegi

‌ماهیت اساسی غم و اندوه


در دنیای امروز، غلبه بر اندوه خود پس از مرگ یکی از عزیزان تبدیل به معضلی بزرگ شده است؛ اما باید درک کنید که غم شما به دلیل مرگ دیگران نیست. مرگ یک انسان برای شما اهمیتی ندارد. روزانه هزاران نفر می میرند. چرا در دنیا، حتی در شهر خودتان، این تعداد آدم میمیرند، این همه مردم در تشییع جنازه شرکت می کنند، تعداد زیادی در سوگ و ماتم هستند و با این حال این اتفاقات شما را تحت تأثیر قرار نمی دهد. خلایی درون شما ایجاد نمیکند. همچنان در همان شهر حضور دارید. مسئله این است که مرگ فردی خاص خلایی در زندگی شما ایجاد میکند. در اصل، شما غمگین میشوید زیرا کسی که از بسیاری جهات بخشی از زندگی شما بوده، رفته است؛ بنابراین بخشی از زندگیتان خالی شده است و شما قادر به مدیریت آن خلا نیستید. به تعبیری؛ عده ای از شما مشغول بازی بودید و اکنون ناگهان یک نفر انصراف داده است. به همین دلیل در بازی وقفه ای به وجود آمده است و شما قادر به مدیریت آن نیستید.
مشکل شما این است که این مرگ خاص شما را ناتمام میگذارد. زندگی تان را حول یک نفر ساخته اید، در ذهنتان برنامه ریزی کرده اید؛ با این شخص ازدواج میکنم، صاحب دو فرزند میشویم، به بچه هایمان میگویم چنین کنند و چنان کنند و غیره؛ اما این شخص از زندگی شما ناپدید میشود و ناگهان تمام آن رؤیاها از بین میرود. نمیدانید با خودتان چه بکنید. سرخورده هستید. ناامید هستید، به این معنی که تصورات تان از بین رفته است. زمانی که تصوراتتان از بین میرود، مایا از بین میرود. این لحظه زمان دستیابی به واقعیت است. متأسفانه، اکثر مردم این پیشامد را به فرایندی بسیار دردناک و مخرب در درون خود تبدیل می کنند.
غم و اندوه فقط به عدم کمال شما مربوط میشود. نقل این کلام بسیار ظالمانه است؛ اما حقیقت دارد که اکثر افراد در صورت از دست دادن تمام سرمایه یا دارایی خود بیشتر عذاب میکشند تا اینکه همسر، والدین یا فرزند خود را از دست بدهند. ممکن است بی رحمانه به نظر برسد؛ اما واقعیت همین است. به همین دلیل این احتمال وجود دارد که غم و اندوه حتی بدون مرگ کسی بر انسان عارض شود. ممکن است افراد تنها به این دلیل که موفق نیستند غمگین شوند. ممکن است افراد غمگین شوند؛ زیرا نمیتوانند به آنچه میخواهند برسند. اگر خانه شان بسوزد، احتمالاً غمگین میشوند.
اگر ماشین شان گم شود، ممکن است غمگین شوند. اگر خرس عروسکی کودکی خراب شود، ممکن است غمگین شود. ممکن است کودک بیشتر از آنکه دلتنگ والدینش شود، دلتنگ آن خرس عروسکی شود. ممکن است خیلی بیشتر از اینکه برای مرگ پدر بزرگش غصه بخورد برای مرگ سگش ناراحت شود. من شاهد این اتفاق بودم و مردم متعجب شده بودند؛ اما خیلی انسانی است. ارتباط پسر با سگ عمیقتر از ارتباطش با پدربزرگ است. چه باید کرد؟
شما باید بررسی کنید که چرا در صورت از دست دادن عزیزی احساس نقصان می کنید. این زندگی به صورت کامل به وجود آمده است. اگر زندگی را آن طور که هست بشناسید، امکان هیچگونه کاستی وجود ندارد. این زندگی کامل است. اگر زندگی ناقص باشد، به این معنی است که خالق کار خود را درست انجام نداده است. نه این طور نیست، کار خالق بسیار عالی است؛ بسیار بهتر از آن چیزی که اغلب مردم تصور میکنند. بسیار کار خارق العاده ای است. اگر زندگی را به همان شکلی که هست تجربه کنید، هیچ چیزی درونتان خلا ایجاد نمیکند؛ زیرا این زندگی کامل است. آن وقت این حفره را با حرفه یا خودرو یا خانه یا خانواده خود یا چیز دیگری پر نمیکنید.
این زندگی میتواند با بسیاری از چیزها تعامل داشته باشد، ارتباط برقرار کند، با آنها همراه شود و تمام این موارد را در بر بگیرد؛ اما باز هم به خودی خود، این زندگی کامل است همان گونه که هست. اگر این تجربه و وضعیتی است که شما در آن قرار دارید، چه شغل خود را از دست بدهید، چه دارایی یا کسی که برای تان عزیز است، غمگین نخواهید شد.


سادگورو
مرگ موهبتی الهی
ص 289 و 290 و 291

🆔 @Khodshenasivo
🆑 عرفان و خودشناسی

زندگی در لحظه

@nazeraramesh15

@nazeraramesh15

متاسفانه جامعه امروز درک بسیار محدودی از معنای سلامتی دارد. دانش پزشکی، به شکلی که امروز می شناسیم، با سرعت بسیار بالایی پیشرفت کرده است. با این وجود احتمالا بشر هرگز در گذشته، با ناراحتی های جسمی که امروزه با آنها دست و پنجه نرم می کند، مواجه نشده است. ما توانسته ایم بر عفونت ها و بیماری های واگیردار غلبه کنیم اما بیماری هایی که بشر در درون خود دست به تولید آنها میزند، بسیار شایع تر می شوند.
اجازه دهید بین بیماری های عفونی و مزمن تمایز قائل شویم. بیماری های عفونی تحت تاثیر حمله یک عامل بیرونی بوجود می آیند، به همین دلیل است که پزشکی مدرن (جدید) برای آنها؛ دست به ساخت داروهای شیمیایی بسیاری زده است. مواد شیمیایی که برای از بین بردن این مهاجم ها مصرف میکنید به سیستم بدنی خود شما نیز آسیب می زنند، اما از آن جا که بشر امروزی به دلیل تراکم جمعیتی بسیار بالا، نزدیکی بسیاری با این مهاجمین دارد، برای کنترل شیوع این بیماری ها، چاره ایی جز استفاده از این داروهای شمیایی وجود ندارد، درست مثل اینکه محصولات زراعی خود را سمپاشی کنیم. میدانیم که این سموم برای سلامتی مضراند. در عین حال قادر به متوقف ساختن آن نیستیم زیرا هنوز روشهای طبیعی و موثر لازم برای کنترل آفات را در اختیار نداریم.


سادگورو
ذهن، بدن، سرطان
ص 199 و 200