Robia al-Adaviya (713/714 — 801) — zohidlikning ilk vakilasi. Qashshoq arab oilasida tugʻilib, choʻri qilib sotilgan. Keyinchalik xudojoʻyligi va zohidlarga xos turmush tarziga ixlos bilan rioya etgani sababli ozodlikka chiqarilgan. Bir necha yil sahroda yolgʻizlikda kun kechirgan, keyin Basrada yashagan. Robia al-Adaviya. Allohni sevishdan boshqa jamiki narsalarni rad etish tarafdori boʻlgan. Allohdan hech bir tama — manfaat koʻzlamay, uni mutlaq sevish — inson maʼnaviy hayotining mohiyati ekanini zohidlardan birinchi boʻlib taʼkidlagan. Uning gʻoyalari keyingi avlod sufiylari orasida keng tarqalib, Bistomiy, Xalloj, Ibn Farid, Ibn Arabiy va boshqa sufiylar taʼlimotining asosini tashkil etgan. Robia al-Adviya taqvodorlik, Allohni sevish namunasi deb bilinib, avliyo sifatida ulugʻlanadi.
Ba'zi afsonalarga ko'ra, u o'z erkinligini qo'lga kiritdi, chunki uning xo'jayini boshi ustida porlayotgan mo''jizaviy nurdan hayratda edi. U o'z hayotini Alloh bilan bevosita aloqada bo'lishga bag'ishladi.
"Ey Alloh, agar senga do'zaxdan qo'rqib ibodat qilsam, meni do'zaxda kuydir, agar senga jannatdan umidvor bo'lsam, meni jannatdan chetla, agar senga o'zing uchun ibodat qilsam, abadiy go'zalligingni ayama" - deb duo qildi Robia al- Adaviya.