#iqtibos
Ba’zida haqiqat, to’g’ri yo’l yoki rivojlanish achchiq, mashaqqatli, yoqimsiz, og’riqli bo’ladi. Sababi, u to’g’ri manzilga qarab ketayapti.
Ba’zida rivojlanish uchun qaysidir avlod mashaqqat chekishga majbur. Kimdir bu yukni ko’taradi, shu oila, shu avlod rivojlanadi.
Ba’zida o’zing yoqtirmagan, xohlamagan yo’lda yurishga majbursan. Chunki seni maqsad va rejalaring bor. Atrofingdagilar seni tushunmasligi mumkin. Tushunganlarida sen ancha oldinda bo’lasan.
Ba’zida ozgina g’ururga qarshi borasan, qadr-qimmating yerga uriladi. Hozirgi darajangdan ancha pastga tushishga majbur bo’lasan.
Ba’zida hammasi uchun chidaysan. Boshqa chorang yo’q. Senga har xil ayblovlar qo’yishadi. Sen hissiz, qalbi yo’q insondek tuyulasan. Unutma, ular seni pastroqqa tushishingni, ular bilan teng darajada butun umr qolib ketishingni istashadi. Ozgina sabr qil, sendan talab qilgan narsalarini 100-1000 barobar qaytara oladigan kun yaqin.
Ba’zida kimdir ustingdan kuladi, masxara qiladi. Sen ham kul va unut. Ular seni miyangni qaysidir qismini band qilishgayam arzimaydi. Ularning joyi miyangning axlat qutisida.
Unutma, sen majbursan. Sen qilmasang, senda keyingilar seni vazifalaringni qilishga majbur bo’ladi. Sen hammani rozi qilishga urunma, lekin eng yaqinlaringni har tomondan rozi qilishga kuching yetadigan joygacha borishga majbursan. Chunki sen otasan,onasan, akasan, ukasan, opasan, singilsan.
Dovudbek Tursunov