پیرو صحبت های دوستان عزیز
ببینید به نظر من تعریف مهاجرت برای هرکسی متفاوت هستش. به نظرم کلا ,2 دسته آدم داریم تو بحث مهاجرت
۱- آدمی که میخواد فرار کنه فقط از ایران و با سطح زبان عموما B1-A2 واقعی و بعدش اگر یه زندگی نرمال یا حتی متوسط رو به پایین هم داشته باشه مثلا با حقوق حتی بین ۲ تا ۳ هزارتا براش مهم نیست و زندگیش رو میکنه و میره جلو و خیلی دیگه به خودش شاید زحمت زبان خوندن یا مطالب دیگری رو خوندن رو نده اصلا پس میگه ولش کن ما که رسیدیم و هستیم و زندگی میکنیم شاید با همسرش باهم کار کنن بتونن دو تایی ۲-۳ هزارتا خالص کار کنن و از دید خودشون بچرخه زندگی و همه چیز خوب پیش بره شاید کار همیشه در سطح همون تکنسین - کارگر فنی - مونتاژ کار - تعمیرکار - اپراتوری بمونه که ابدا و اصلا بد نیست و در مقایسه با ایران شاید ۱۰۰۰۰ پله جلوتر باشه. شغل هایی مثل
Montage Mitarbeiter
Montage Helfer
Produktionshelfer
Fertigungstechnikr
Instandhalter
Reparatur
Fräser
Anlageführer
Maschinenbediener
۲- افرادی هستند که با سطح زبان بهتری میان مثلا B1-B2 میان - سابقه کاری خوبی دارن و قبلا شاید تو شرکت های مختلفی مسئولیت حتی تیم کوچیک هم داشتن و رود توانایی هاشون کار میکردن قالبا به عنوان کارشناس وارد میشن یا تکنسین مثل شغل های نظیر
Inbetriebnahme
Servicetechniker - Maschinenbautechniker
Maschinenbauingenieur
Konstrukteur
Projektleiter
Qualitätsmanagement
Qualitätssicherung
Produktionsleiter
این دسته از افراد شاید یه قدم رفته باشن عقب و شاید حتی ۲ قدم نسبت به شغلی که قبلاً داشتن. پتانسیل خودشون رو میدونن
و میدونن که میتونن از این موقعیتی که دارن کار میکنن میتونن ۲-۳ پله به مرور زمان بین ۳ تا ۷ سال پیشرفت کنن برن جلو و تلاش میکنن
و برای زبان - سواد خودشون و .... وقت میزان چون میدونن ظرفیت بسیار. بالایی دارن و میتونن خیلی بیشتر از چیزی که شایسته و لایق شون هستش باشن.
خب برای هر دو دسته این افراد مسیر پیشرفت مشخصه کاملا :
۱- سطح زبان
۲- توانایی ارتباط گیری
۳- دانش و سواد فنی
۴- تجربه کاری
۵- برنامه ریزی
یکی هست با خرید شاید یه ماشین معمولی اوکی باشه یکی دیگه خودش رو لایق بیشتر میدونه و طبیعتاً یه عامل کلیدی هستش به اسم وقت !
شما اگر روزی ۱ تا ۲ ساعت در صورت امکان
یا حتی آخر هفته ۳-۴ ساعت وقت بزارید برای پیشرفت خودتون ۱۰۰ درصد آدمی خواهید شد که موفق تر و ثروتمند و بزرگ تر هستش.
پس بستگی به انتخاب آدم ها داره
دو تا حالت هم داره
۱- یا الان زحمتش رو بکش - سختی و زجرش رو بکش و به لول بالاتر برسون خودت رو و یه بیس قوی برای خودت و خانواده ات درست کن که بعداً عذاب نکشی چون از بازنشستگی خبری نیست به اون صورت
۲- یا قانع باش و راحت زندگی کن الان و بعدا سر پیری به زمین و زمان غر غر کن که چرا اینطوری چرا اینطوری
من با وجود سختی هر روز بعد از کار میرم ۲-۳ ساعت کتاب خونه و زبان و درس و مطلب میخونم چونه میدونم راهی و چاره ای جز این نیست که خودمو بکشم بالا تر اگر دنبال حقوق رنج بالا و عالی هستم و موقعیت شغلی بهتر و اینکه نمیخوام تا ابد که موقعیت کارشناسی یا تکنسینی داشته باشم.
این به نظرم ۹۰ درصد راه شمارو رو تعیین میکنه.
ببخشید طولانی شد