مدرسه

معرفی درسگفتارهای علی‌نجات غلامی و راهنمای استفاده از آنها

عزیزان علاقه‌مند به فلسفه و سنت پدیدارشناسی می‌توانند از درسگفتارهای علی‌نجات غلامی با عناوین و با ترتیب زیر استفاده بفرمایند. می‌توانید برای نام‌نویسی و استفاده از فایلها به صورت آفلاین و انلاین در دوره یا دوره‌های مد نظر پیغام بگذارید. @Alinejatgholami23

(جلسات نمونه را برای گوش دادن می‌توانید از دوره‌ی ماکس شلر در این آدرس بیابید/ اینجا کیک بفرمایید).
این دوره‌ها بدواً در سه بخش تنظیم شده‌اند:
1) دوره‌های مربوط به تاریخ فلسفه
2) دوره‌های موضوعی حول چیستی فلسفه
3) دوره‌های پدیدارشناسی

1- دوره‌های تاریخ فلسفه
1) دوره‌ی مقدماتی تاریخ فلسفه بخش اول در نه جلسه (تکمیل شده) از آغاز تا رنسانس (مبلغ چهارصد هزار تومان)
2) دوره‌ی مقدماتی تاریخ فلسفه در هشت جلسه (تکمیل شده) از رنسانس تا معاصر (مبلغ چهارصد هزار تومان)
3) دوره‌ی کلیات اندیشه ارسطو در نه جلسه (تکمیل شده) (مبلغ پانصد هزار تومان)
4) دوره‌ی پیشاسقراطیان تاکنون ده جلسه (ادامه دارد) (مبلع هشتصد هزار تومان)
5) دوره‌ی تاریخ فلسفه‌ی معاصر در دوازده جلسه (تاکنون چهار جلسه انجام شده است) (مبلغ هشتصد هزار تومان)
6) دوره‌ی فلسفه چیست (درحال آغاز) در ده الی دوازده جلسه (مبلغ یک میلیون تومان)

2- دوره‌های موضوعی حول چیستی فلسفه
1) دوره‌ی بنیادهای نهیلیسم در شش جلسه ( تکمیل‌شده) (مبلغ چهارصد هزار تومان)
2) دوره‌ی بنیادهای اندیشه‌ی نیچه: فرهنگ، علم و فلسفه (تکمیل شده) در دوازده جلسه (مبلغ هشتصد هزار تومان)
3) دوره‌ی نیچه و هوسرل: سمینار نزاع بر سر حقیقت (تکمیل‌شده) در چهار جلسه (هزینه چهارصد هزار تومان)
دوره‌های پدیدارشناسی:
1) دوره‌ی کلیات پدیدارشناسی در ده جلسه (تکمیل‌شده) رایگان و دونشین محور
2) دوره‌ی ترجمه و شرح متن «درآمدی بر پدیدارشناسی» از رابرت ساکالوفسکی، رایگان و دونیشن‌محور
3) دوره‌ی ترجمه و شرح کتاب «اندیشه‌ی هوسرل» از دان زهاوی (بخش اول در دوازده جلسه) (مبلغ هشتصد هزار تومان)
4) دوره‌ی روش‌های تحقیق پدیدارشناسانه (بخش اول روش‌های توصیفی در پانزده جلسه تکمیل شده) (مبلغ یک میلیون تومان) (بخش دوم از یک الی دو ماه آتی آغاز خواهد شد)
5) دوره‌ی عشق در اندیشه‌ی ‌ماکس شلر: آشنایی با کلیت متافیزیک شلر (در دوازده جلسه تاکنون هشت جلسه) (مبلغ هفتصد هزار تومان)
علاوه بر اینها می‌توانید در دو گروه زیر هم نام‌نویسی بفرمایید:
1) میز فیلم مدرسه: فصل اول بررسی ده فیلم مربوط به روشنگری (مبلغ هر فیلم صد هزارتومان است)
2) دوره‌ی آموزش ترجمه و درک مطلب متون فلسفی در بیست و چهار جلسه نظری و عملی (مبلغ یک و نیم میلیون تومان است)
درباره‌ی ترتیب مطالعه‌ی این درسگفتارها:
طبیعتاً شروع هر دوره‌‌ای در بدو امر سلیقه‌ای و بستگی به علاقه‌ی مخاطبان به موضوع یا مبحث مربوطه دارد. اما به‌طور کلی دوره‌هایی مثل تاریخ فلسفه مقدماتی و بنیادهای نهیلیسم تا حدودی تقدم دارند.

درباب این مسئله‌ی مهاجران افغان
تنها حرف درستی که شنیدم و می‌توانست محور یک تحلیل واقعی باشد از زبان یک کارگر افغانستانی بود که گفت «مرا گرفتند و با اتوبوسی ما را بردند بفرستند افغانستان کمی خارج از تهران اتوبوس نگه داشت و گفت هر کس پنج میلیون دارد بدهد می‌تواند برگردد. ما هم پنج میلیون جور کردید و برگشتیم».
این اصل واقعیت است بقیه حرفها افسانه است و افسون. پروبلماتیک کردن مسئله‌ی مهاجران افغانستانی فقط سنخی نان‌دانی جدید است. یک فضاسازی برای تلکه‌ی این بدبخت‌ها.
این روزها دیگر حتی برجسته کردن حقوق بشر و آزادی و این چیزها هم از سوی شبکه‌های فرانشنال بی‌مایه فتیر است، چه برسد به چنین مباحثی مثل مهاجرین از سوی شبکه‌های نشنال و مباحث قانون و جرم و این مقوله‌ها آنهم از زبان این مقولاتِ خارجِ کانتی.
علی‌نجات غلامی

این دوره از شنبه آغاز خواهد شد و دیگر آخرین فرصت ثبت نام است.

https://t.me/+mOO9AkTsyhtiZGM0

جهت نام‌نویسی به این گروه بپیوندید

مدرسه pinned «اطلاعیه: گروه ویژه تشکیل شد. عزیزانی که پیام دادند لطفاً دوباره پیام بدهند که کسی از قلم نیافتد. در این گروه برنامه‌هایی برای متن‌خوانی‌های حرفه‌ای و دروس پیشرفته‌ی پدیدارشناسی دارم و بنابراین کسانی که مقدمات و دوره‌های قبل را طی کرده‌اند و با کلیت نگاه من…»

اطلاعیه:
گروه ویژه تشکیل شد. عزیزانی که پیام دادند لطفاً دوباره پیام بدهند که کسی از قلم نیافتد. در این گروه برنامه‌هایی برای متن‌خوانی‌های حرفه‌ای و دروس پیشرفته‌ی پدیدارشناسی دارم و بنابراین کسانی که مقدمات و دوره‌های قبل را طی کرده‌اند و با کلیت نگاه من آشنایند و من هم آنها را می‌شناسم و در کلاس‌ها بوده‌اند لطفاً پیام بدهند. حتماً کسانی پیام بدهند که علاقه‌ی جدی به پدیدارشناسی دارند و قصد دارند در این حوزه مستمر کار کنند و ادامه بدهند. بدیهی است که این مباحث بسیار عمقی و فنی است و نیازمند ممارست و پشتکار و علاقه بالاست.
این گروه چند قانون دارد:
1) سکوت در این گروه جایز نیست نمی‌توان چراغ خاموش بود در ساعات معین باید همه حضور داشته باشند. مگر حالا دلیلی باشد که باید اعلام کنند که چرا نمی‌توانند در آن ساعت حاضر باشند.
2) گروه در روزهای خاصی فعال است و حضور و مشارکت در مباحث اجباری است. کسانی که خاموش باشند از گروه اخراج خواهند شد.
3) مباحث جدلی کاملاً ممنوع است فضا کاملاً یک کلاس درس رسمی است و احترام متقابل لازم است.
4) درخصوص هزینه نیز مشارکتی و با مشورت تصمیمی می‌گیریم که بر همه آسان باشد نگران این موضوع نباشید.
علی‌نجات غلامی

پاورقی 1: دیگر تهدید برای فلسفه که هوسرل از آن آگاه بود پوزیتیویسم منطقیِ حلقه‌ی وین بود که مانیفست مشهور آن در 1929 منتشر شده بود. هوسرل این را سنخی ناعقلانی‌انگاری در نظر نمی‌گرفت و حتی آن را یک «خاکریز» جهد شده علیه آن می‌دید؛ اما او به سختی می‌توانست با آن همدلی کند: او در نامه‌ای به اینگاردن (Briefe an Roman Ingarden,p. 93) می‌نویسد که علیه «شکاکیت‌انگاری ناعقلانی‌انگار، خاکریز پوزیتیویسم ریاضیاتی مدت مدیدی کمک نخواهد کرد، زیرا مردم نهایتاً کشف خواهند کرد که این یک فلسفه‌ی قلابی است نه یک فلسفه‌ی حقیقی».

«آیا قضیه از این قرار نیست که آنچه ما در اینجا ارائه داده‌ایم به‌واقع تناسب بسیار اندکی با زمانه‌ی ما دارد؛ یعنی اعاده‌ی حیثیت از اصالت عقل، از عصر روشنگری و عقل‌باوری‌ای که خود را در نظریه‌هایی بیگانه با جهان گم کرده است و همراه با نتایج ضروری منحوس‌اش در جست‌وجوی تعلیمی توخالی و تکبری عقلانی است؟ آیا اعتقاد به اینکه علم انسان را فرزانه می‌کند، اینکه علم فراخوانده ‌شده تا انسانیتی اصیل، سوار بر تقدیر و خرسند از خودش بیافریند، به معنی درغلتیدن مجدد به لغزشی مهلک نیست؟ امروزه کیست که هنوز این تصورات را جدی بگیرد؟» (همان، ضمیمه I، ص: 289 f.).
هوسرل متقاعد شده بود که فلسفه‌اش به طور همه‌جانبه با مسائل انسانی به اندازه‌ی اگزیستانسیالیسم مرتبط است و به رنج می‌افتد تا این را در بحران نشان دهد. این امر بدون شک بر توجه او به خود موضوع «بحران» و تأکیدش بر ارزش‌ها و بر جنبه‌های عملیِ وجود و بر «زندگی» و از این رو استقراض واژگان اگزیستانسیالیسم (دازاین، اگزیستنس، اگزیستانسیال و غیره) اثر گذاشته بود. اما برای هوسرل، اگزیستانسیالیسم، هر ارزشی که در بیان مسائل انسان و مشکلات اروپا داشته باشد، دقیقاً مرض‌نشانی [=symptomatic] از بیماری بود و دورترین امر در نسبت با درمانِ مقتضی بود. اگزیستانسیالیسم به عقلانیت‌انگاریِ کهن، بنا به میراث سترون پوزیتیویسم قرن نوزدهمی، صرفاً با سروته کردن ساده‌ی آن، یورش می‌بُرد؛ این «ناعقلانیت‌انگاریِ» صرف و ساده‌ای بود که هوسرل شدیدترین حملات‌اش را متوجه آن می‌کند. (1)
اما اگزیستانسیالیسم نه تنها مرض‌نشانی از مشکلات اروپا بود، بلکه مرض‌نشانی از راه‌حل‌های نومیدانه و غلطی بود که جامعه چونان یک کل آنها را پذیرفته بود. دامنه‌ی حملات هوسرل به «ناعقلانیت‌انگاری» به نحوی بی‌خطایی روشن می‌سازد که او صرفاً یک «جهت» فلسفی را که در بین دانش‌آموختگان مُد روز شده بود مد نظر نداشت. ضدعقلانیت‌انگاری و ضدروشنفکر‌گرایی همه‌جا بود و صرفاً «در خلاء» نبود؛ آنها عناصری صریح از ایدئولوژی و پروپاگاندای نازی بودند. کیفرخواستِ علنیِ هوسرل، بیانی از پیوندی صریح در ذهن‌اش بین ضدعقلانیت‌انگاری فلسفی و ضدعقل‌انگاری سیاسی را عرضه می‌دارد. ارتباط عملی هایدگر با نازی در زمانی در خلال این دوره به‌سادگی در حاق خود نشان می‌داد که این پیوند در ذات‌اش برای هوسرل واقعاً چیست.
این خطوط هم در بحران و هم در «خطابه‌ی وین» در کلی‌ترین اصطلاحات نهان می‌شوند. دلیل این انشاء صرفاً دوراندیشی است؛ صدالبته در همه حال دغدغه‌ی هوسرل یک جدال سیاسی نبود بلکه تشخیص فلسفیِ متین و عاقلانه‌ای از ریشه‌های مشکل بود. شاید صریح‌ترین تذکرات عمومی وی در نامه‌ای سرگشاده به کنگره‌ی پراگ در 1934 باشد که در بالا ذکرش رفت (پی‌نوشت 2). وی در آنجا می‌گوید فلسفه آن «نیرویی است که بین‌المللی‌بودگیِ ساده را به سنخی تازه از بین‌المللی‌بودگی متحول می‌سازد و آن را ابقاء می‌کند، یعنی یک همبستگی از خلال روح استقلال». و در ادامه می‌گوید اما روحِ فلسفه، تسلیم شکاکیت‌انگاری و تخصصی‌سازی شده است:
«به این امر ما باید تأثیر رویدادهای عظیم و مهلکی را بیافزاییم که به کلی جامعه‌ی بین‌الملل را بر هم زده‌اند تا آنجاکه از خلال آنها ایده‌آل عملیِ اروپا، یعنی آن وحدت هماهنگِ زندگیِ ملل با منابع‌اش در روح عقلانی، نامتعیّن شده است.
در حال حاضر ما با خطری عظیم از اضمحلال فلسفه در این معنا روبه روییم و به همراه آن نابودیِ ضروری اروپایی که بر اساس روح حقیقت بنا شده بود» (ص: XLIII).

سقوط در بربریت حسی
سمینار: به زودی

متن زیر بندی از مقدمه دیوید کار بر کتاب بحران علم اروپایی (با ترجمه‌ی علی‌نجات غلامی به فارسی، در حال انتشار) است، این بند بسیار جذاب است و خواستم هم دوستان آن را مطالعه کنند و هم اینکه به زودی سمیناری حول آن ارائه خواهم داد. در این فراز سرخط اصلی تقابل هوسرل با ناعقلانیت‌انگاری و اگزیستانسیالیسم چونان درمانی بیمار برای یک بیماری فرهنگی-سیاسی به خوبی نمایان شده است. این مباحث دلالات بسیاری برای جامعه‌ی هایدگرزده‌ی ما دارد. یک دهه‌ای هست که جریان فردیدیسم که در رأس جریانات فکری هدایتگر ایدئولوژی قدرت بود کاملاً مرده است اما این بدین معنا نیست که در برهوتی که رهای‌مان کرد ضرورتاً راه خانه را هم بلدیم. امروز لحظات پایانی «ماجراجویی‌های سیاسی» جمهوری اسلامی نظر به جنگ‌های روسیه-اکراین و غزه و وضعیت پساژینایی اجتماعی است، ماجراجویی‌ای که بر اساس فلسفه‌ای ضعیف بود و «عصری از رخوت» با دولت منفعل جدید دارد آغاز می‌شود. ما اکنون دو راه بیشتر پیش رو نداریم: یا بازنگری اساسی و یافتن راه فلسفه‌ی قوی یا داون‌گریدِ فرهنگی و رفتن به پله‌های پایین‌تر حیات اجتماعی صرفاً در سطح یک بقای مصرفی اولیه، یعنی یک بربریت حسی. «چشم‌ها و گوش‌ها گواه‌های ضعیف کسانی هستند که جانی بربر دارند» (هراکلیتوس). سرزمین ما، ایران ما، دارد "متافیزیک‌" را از دست می‌دهد، آن دانش بنیادین عقلانی که هدایتگر اصلی حیات فردی لوگوسی و جمعیِ نوموسی در سطح روح [=گایست] است. چیزی بزرگ‌تر از آنی در حال مرگ است که در میدان دید روشنفکرانِ چپ و راست و سرگرم‌های ملی‌گرا یا قومیت‌گرا بگنجد و بتوانند سوگوارش باشند.





متن دیوید کار:

چه چیزی می‌تواند هوسرل را برانگیخته باشد تا چنین رهیافت بدیعی را [در کتاب بحران] در واپسین تلاش‌اش برای ارائه پدیدارشناسی در پیش بگیرد؟ یقیناً بایستی اهمیتی قابل ملاحظه برای آنچه می‌توانیم ملاحظات «بیرونی» بنامیم قائل باشیم. این را همه می‌دانیم که هوسرل همواره از گرایش شاگردان‌اش به رفتن به راه خویش و دست یازیدن به بازنگری‌های اساسی از پدیدارشناسی به جای درگیر شدن با وظیفه‌ی مشترکِ «تحقیقی» انضمامی بر اساس اصولی که از سوی هوسرل طرح شده بود، نومید بود. این وضعیت در اواخر عمر وی بدتر از همیشه بود و در حالیکه شواهد فراوانی وجود دارد که هوسرل به نحو روزافزونی نسبت به خود بازنگری‌کنندگان تلخ‌تر می‌شد، روشن است که خودش را نیز دست کم تا حدودی مسئول این واقعیت می‌دانست که پدیدارشناسی‌اش تأثیری که مطلوب‌اش بود را بر جای نگذاشته است. لذا نحوه‌ای تازه از ارائه‌ی آن ضرورت یافته بود.
به طور خاص، پدیدارشناسی هوسرل، هم در خسوفِ حلقه‌های آکادمیک قرار گرفته بود و هم زیر سایه‌ی اذهان عمومی با فلسفه‌های اگزیستنس هایدگر و یاسپرس. هوسرل کلماتی مهربان در خصوص خود این فلسفه نداشت. اما بحران و خطابه‌ی وین هشیاری روزافزون وی را از کسالتی ژرف در میان دانش‌آموختگانی که اگزیستانسیالیست‌ها مستقیماً با ایشان سخن می‌گفتند نشان می‌دهد. تلخی هوسرل، خاصه علیه شاگرد تحت‌الحمایه‌ی سابق‌اش هایدگر (کسی که مانند دیگران اصطلاح «پدیدارشناسی» را ارج می‌نهاد) مانع از این نمی‌شد که وی درباید که اگزیستانسیالیسم ناشی از نیاز به بیان چیزی واقعی است: یک فقدان عمیقاً احساس‌شده از جهت وجودی انسان در مقام یک کل، معنایی از خلاء ارزش‌های فرهنگی اروپا، احساسی از بحران و گسست، تقاضایی برای اینکه فلسفه مرتبط با زندگی باشد. و این متون سرشار از تصدیقات ضمنی بودند که فلسفه‌ی وی ظاهراً از این نیازها سخنی نمی‌راند. در توصیف خود بحران، وی به «نسل‌های جوان‌تری» اشاره می‌کند که عناد با علم قرون نوزدهم و هجدهم را تأیید می‌کنند. «در نیاز حیاتی ما – به ما چنین گفته می‌شود – که این علم چیزی برای گفتن به ما ندارد» (بحران ص: 6). هوسرلِ متأخر، می‌بیند که این نگرش – یقیناً به اشتباه – بر تأکید خود پدیدارشناسی بر «علم متقن» و روش نیز به کار بسته می‌شود: « این شیوه‌ی نگریستن بدان، آن را اینگونه عیان می‌سازد که توگویی دگربار علاقه‌ای صرفاً نظری، یعنی یک «علم» جدید با تکنیک مشغله‌ای تازه‌ای قرار است تثبیت شود، علمی که یا چونان یک بازی روشنفکرانه با وانمودهای ایده‌آل‌اش و یا چونان یک تکنیک روشنفکرانه‌ی سطح بالا در خدمت علوم پوزیتیو است» (همان، ص: 136). همچنین در خطابه وین می‌نویسد:

مدرسه pinned «دوستانی که پاثابت در عمده‌ی کلاس‌های این چند سال اخیر بوده‌اند به من لطفاً پیغامی خصوصی بدهند. نمی‌توانم یکی یکی بیابم‌تان. قصد دارم گروهی صمیمی از کسانی که می‌شناسم‌شان و درس‌ام را شنیده‌اند، تشکیل بدهم که حالا برنامه‌هایی درسی و خاص در آنجا خواهیم ریخت که…»

دوستانی که پاثابت در عمده‌ی کلاس‌های این چند سال اخیر بوده‌اند به من لطفاً پیغامی خصوصی بدهند. نمی‌توانم یکی یکی بیابم‌تان. قصد دارم گروهی صمیمی از کسانی که می‌شناسم‌شان و درس‌ام را شنیده‌اند، تشکیل بدهم که حالا برنامه‌هایی درسی و خاص در آنجا خواهیم ریخت که سطحی دیگر از فلسفه‌ورزی را تجربه کنیم.
علی‌نجات غلامی

https://t.me/+mOO9AkTsyhtiZGM0

جهت نام‌نویسی به این گروه بپیوندید