[ لآژِوردی ]

یه بارم یه از بچه کوچولویی پرسیدم چند سالته؟
گفت پنج
گفتم سال دیگه چند سالت میشه؟
گفت نمیدونم هنوز بهم نگفتن 😁

@lazhevrdi

زنان جذب چه ویژگی‌هایی در مردان می‌شوند؟

پژوهش جدیدی که توسط گروهی از محققان اروپایی انجام شده، نشان می‌دهد که امروزه شخصیت نقشی اساسی در انتخاب شریک زندگی دارد.
دهه‌ها پیش، بسیاری از زوج‌ها به‌طور سنتی به این درک رسیده بودند که مردان باید نقش تأمین‌کننده مالی و زنان نقش مسئولیت‌های خانه و خانواده را بر عهده بگیرند.

اما در سال‌های اخیر، رویکردی متعادل‌تر به روابط زناشویی رایج شده است.
نتایج تحقیق: مهربانی مهم‌ترین ویژگی برای انتخاب شریک

این تحقیق که در مجله روان‌شناسی تکاملی (Evolutionary Psychology) منتشر شده و شامل بررسی ۱۴۸ زوج دگرجنس‌گرا بود، نشان داد که ویژگی‌هایی مانند مهربانی، کنترل خشم و هوش تأثیر زیادی بر جذب اولیه و رضایت از رابطه داشتند.

در میان این ویژگی‌ها، مهربانی به‌عنوان مهم‌ترین عامل برای انتخاب شریک مطرح شد.

نویسندگان تحقیق توضیح دادند: «افراد در انتخاب شریک زندگی معیارهای مختلفی دارند، اما هم مردان و هم زنان بیشترین ارزش را برای همدلی در شریک خود قائل هستند. به‌طور ویژه، آنها ترجیح می‌دهند با افرادی که مهربان و فهمیده هستند، ارتباط برقرار کنند.»

مهربانی و هوش: پیوندی قوی در روابط

این پژوهش نشان داد که زنان دلیل پیچیده‌تری برای ارزش‌گذاری مهربانی در مردان دارند.

آنها هوش را در مردان بیشتر از آنچه مردان در زنان به آن توجه می‌کنند، ارزشمند می‌دانند.

همچنین زنان مردان مهربان را هوشمندتر تلقی می‌کنند، در حالی که مردان عصبانی را کمتر باهوش می‌دانند و این موضوع به کاهش رضایت دوطرف از رابطه منجر می‌شود.

پیش از انجام تحقیق، پژوهشگران پیش‌بینی کرده بودند که ممکن است، زنان میان انتخاب زوج مهربان و هوشمند در دوراهی و شک بمانند.

آنها معتقد بودند که فرایند انتخاب شریک زندگی می‌تواند به‌عنوان نوعی انتخاب دشوار بین انتخاب از میان یکی از دو ویژگی دو ویژگی مهم یعنی همدلی و توانایی (competence) باشد.

با این حال، نتایج تحقیق نشان داد که این دو ویژگی می‌توانند در کنار یکدیگر قرار گیرند و به‌عنوان یک ساختار متعادل در ارزش‌گذاری شریک زندگی مطرح شوند.


چرا مهربانی و هوش دست به دست هم می‌دهند؟

با اینکه به تحقیقات بیشتری نیاز است، پژوهشی در سال ۲۰۱۹ که در مجله Intelligence منتشر شد، نشان داد که بین رفتارهای همدلانه (prosocial) و توانایی‌های شناختی رابطه مثبتی وجود دارد.

به عبارت دیگر، افرادی که به احساسات دیگران توجه دارند، به‌عنوان افرادی باهوش هم از شوی شریک احتمالی زندگی تلقی می‌شود.

بنابراین، بر اساس این تحقیق جدید، زنان مجبور نیستند بین مهربانی و هوش در شریک زندگی خود یکی را انتخاب کنند. و همچنین این پیام مهم برای مردان وجود دارد: تأکید بر مهربانی می‌تواند تأثیری مثبت‌تر و عمیق‌تر از نمایش اعتماد به‌نفس بیش از حد یا ظاهری خونسرد داشته باشد.

ترجمه:وبسایت یک پزشک

@lazhevrdi

مریض امروز به خاطر وزن بالا از دکتر گیاهی قرص زردچوبه گرفته و خورده بود که لاغر بشه.
این رو همراهاش میگفتند چون خودش از دیشب که تشنج کرده هنوز به هوش نیومده!
.
قرص‌های لاغریِ گیاهی، گیاهی نیستند
دیگه خودتون می دونید!

*Echinops Kurdicus*

@lazhevrdi

من هم پیش از مادر شدن مثل همه‌ی شما نمی‌دانستم دو مرحله‌ی از شیر گرفتن و از پوشک گرفتن کودک چه غول‌های شاخ‌داری‌اند در تعیین کیفیت ادامه‌ی زندگی!
تا روزی که دکتر ن. توی آن اتاق جدیِ طوسی رنگ روی برگه‌‌ی مشخصاتم چیزهایی نوشت و به عنوان سوال آخر پرسید که یادت هست چطور از پوشک گرفتنت؟

امشب با پسرم نشسته بودیم پای دکان دیجی‌کالا و دنبال قصری می‌گشتیم.
قصری اگر نمیدانید چیست باید بگویم همان لگن مخصوص اجابت مزاج کودکانی‌ست که قرار است از پوشک گرفته شوند.
حالا چرا نام چنین چیزی باید قصری‌ باشد را دیگر نمیدانم.

برای پسرم تنها طرح‌ و شکل‌ قصری‌ها اهمیت دارد. من اما همچنان که پسرک مدل‌ها را با ذوق تماشا می‌کند، میروم سراغ نظرات پدر و مادرهای دیگر از قصری‌ها.

پسرم خواهان یک قصری با طرح ماشین شده. الحق هم که چیز بامزه‌‌ای است. می‌گوید: یعنی پی‌پی‌ها میرن توی کاپوتش مامان؟ جیشا کجا میرن؟ پسرک در این سن یک ماشین‌باز قهار است!
ذکر واژگانی مثل آئودی، لکسوس، فورد، جی‌کلاس، لامبورگینی با ذکر مدل، آف‌رود، ایکس ۷ و… در خانه‌ی ما آنقدر عادی‌ست که در خانه‌ی شما ذکر آب و نان مثلا!

قیمت آن قصری اما زیادی گران است.
۲ میلیون و صد و هفتاد هزار تومانِ بی‌زبان! از نظرم قیمت نامعقولی‌ست برای میزبانی از جیش و پی‌پی‌های پسرم تنها برای چند هفته‌.

به همین خاطر دکمه‌ی بدجنسی مادرانگی‌ام را فعال میکنم و با ابراز تاسفی ساختگی می‌گویم: عه مامان! اینو موجود نداره. و چون می‌خواهم مطمئن شوم که معنی موجود بودن یا نبودن را فهمیده، پشت‌بندش می‌گویم: یعنی نمی‌تونیم بخریمش. و صفحه را می‌بندم.

طفلکم قبول می‌کند و در نهایت یک قصری زرد با طرح مینیون انتخاب میکند که لااقل قیمتش از طرحش معقول‌تر است برای من!

این روزها دو واژه‌ی جیش و پی‌پی مثل رود روانِ کلمه‌های روزمره‌ی دیگر جریان دارد در خانه‌ی ما. الان در مرحله‌ی قصه‌گویی و آماده‌سازی ذهنی هستیم البته.

هربار مجبورم برای پی‌پی‌های بدبو قصه‌های شاد و رنگی بسازم و با خوشحالی رهسپار خانه‌شان کنم تا به سلامت برسند پیش مامان و باباهایشان. بی‌که خم به ابرو بیاورم یا بینی‌ام را اندکی بالا بکشم!

انگار نه انگار که روزی برای برندهای بزرگ، قصه‌های بزرگ می‌نوشتم و یکی از محتوا نویس‌های همین دیجی‌کالایی بوده‌ام که حالا از بین قصه‌های دیگرنویسِ برندهایش، قصری مینیونی سفارش داده‌ام!

کاملا بهتان حق میدهم که خواندن این نوشته را ادامه ندهید عزیزانم! من هم پیش از مادر شدن، مثل همه‌ی شما آن دختر افاده‌ای و نانازی بودم که به ماتحتش میگفت دنبالم نیا که بو میدهی!

تمام افاده‌ی نازنینم اما در اولین پروسه‌ی تعویض پوشک، آروغ گیری و در نهایت بالا آوردن شیر روانِ لزج شده در معده‌ی آن موجود دوپای ۵۱ سانتی از بین رفت عزیزان!

به هرحال مادر شدن عاملیت تازه‌ای به شما خواهد داد! آنچه که بوده‌ای ذره‌ای اهمیت نخواهد داشت!

تنها گاهی مثل حال و احوال این روزهای من، فقط می‌توانید به تجربه‌های ارزشمند قبلی‌تان اتکا کنید و امیدوار باشید که هنوز هم بهترین قصه‌گو‌ برنده است!



#نرگس_راد
@lazhevrdi

ویژ‌گی‌های شرکای عاطفی‌ای که به لحاظ هیجانی بالغ و پخته هستند:

حتی اگر با شما مخالف باشند، می‌توانند دیدگاه و احساسات شما را بفهمند.
واقف است که شما نمی‌توانید تمام نیاز‌های آنها را ارضا کنید (غول چراغ جادو نیستید.

از شما انتظار ندارند که ذهنشان را بخوانید یا خود به خود فکر و احساسش را بدانید (ذهن خوانی یا فرافکنی نمی‌کند).
فضایی ایجاد می‌کنند که ابراز وجود کنید و ارتباط بر قرار کنید (نمی‌ترسید که داد بزنند یا برون‌ریزی کنند).
به جای تحقیر و‌سرزنش، تلاش می‌کنند به کمک رابطه رشد کنند و از تعارضات آن یاد بگیرند.

با ناکامی یا ناامیدی کنار می‌آیند و بدون احساس گناه و شرم دادن به شما، اجازه‌ی نه گفتن می‌دهند.

@lazhevrdi

از آرایشگاه داشتم میومدم بیرون
یکیشون اومد گفت فشیال نمیخوای گفتم نه
گفت چرا؟ حیف این صورت نیست پوستش خرابه
بعد گفت ابروهاتم میکرو میخواد هم خالیه هم قرینه نیست
واقعا حیف این صورت
زن حیف کدوم صورت تو که با همش مشکل داری :)))))

》چیکا《

@lazhevrdi

فلانی مغز خر خورده است

یکی از اعتقادات زنان این بود که خوراندن مغز خر به شوهر، آنها را مطیع و منقاد می‌کند.

فال‌بینی دستور خورانیدنِ مغز خر به شوهر زنی می‌دهد. زن کله‌ی خری را به دست آورد و موهایش را زدوده و برای پختن آماده می‌کند تا به جای کله‌ی گوساله به خورد شوهر بدهد.

زن کله را کنار حوض پاکیزه کرده و در قاب چینی بر روی سنگ دورِ حوض قرار داد که در این بین شوهرش رسید و از کله پرسید. زن جواب داد:
"از منقار کلاغ افتاده است."
شوهر قانع شده به اتاق رفت.

همسایه‌ای که در آن خانه بود و با زن در انجام آن مشارکت داشت خود را به زن رسانید و گفت:

"زحمت به خود نده، زیرا کسی که نگوید کلاغ چهار سیری چگونه کله‌ی چهارمنی را می‌تواند به منقار بکشد، و چگونه کله‌ی با این وزن از ارتفاعی دور در قاب چینی افتاده و آن را نشکسته، مغز خر نخورده الاغ است!"

[قند و نمک، ص ۶۴۷]

@lazhevrdi

پژوهشای زیادی زیرو رو کردم، متوجه شدم:

رمز موفقیت؟!
+استمراره

رمز رابطه خوب؟!
+حرف زدنه

رمز سلامت روان؟!
+ ورزش و خواب کافیه


💬mohamad.vzs
@lazhevrdi

با مردی ازدواج کن که میخواد همسر و پدر باشه نه مردی که فقط میخواد زن و بچه داشته باشه

با مردی ازدواج کن که میخواد همسر خوبی باشه نه بچه‌ی خوب مامان و باباش

با مردی ازدواج کن که دنبال حمایت شریک عاطفیه توی زندگی نه مالکیت

با مردی ازدواج کن که می خواد زندگی بسازه و مسئولیت پذیره نه اونی که میخواد فقط زندگی کنه

و‌ در نهایت یادت باشه تو می تونی همسرت رو انتخاب کنی اما بچه‌ت نقشی در انتخاب باباش نداره پس پدر خوبی براش انتخاب کن

@lazhevrdi

هفته پیش یه کمپانی داروسازی تو امریکا نتیجه تست داروی ضد سرطان ریه اش موفقیت امیزشده و بعد از 20 سال، طی چند روز سهام کمپانی از 3 رسیده به 30 دلار و ارزش کلش چند میلیارد دلار شده. صاحب این شرکت که سال 2020 از سرطان سینه جون سالم بدر برده یه مهاجر زن ایرانی به اسم مکی زنگنه هست

Shana_Kite

@lazhevrdi

آیا برای شروع کسب و کار دیر شده؟!

ری کراک – مؤسس مک‌دونالدز (53 سالگی)

هارلند ساندرز (کلنل ساندرز) – مؤسس KFC (62 سالگی)
آمانسیو اورتگا – مؤسس زارا (39 سالگی، موفقیت بزرگش در 60 سالگی)
هنری فورد – مؤسس فورد موتور (40 سالگی، موفقیت در سن 60)

چارلز فلینت – مؤسس IBM (61 سالگی)

گوردون مور – مؤسس اینتل (58 سالگی)

آریانا هافینگتون – مؤسس هافینگتون پست (55 سالگی)

رابرت نویس – مؤسس اینتل (41 سالگی، موفقیت اصلی در 50)

جک کافرتی – مؤسس Blockbuster (51 سالگی)

دونالد فیشر – مؤسس گپ (40 سالگی، موفقیت در 55 سالگی)

لوئیس شوارتزبرگ – مؤسس کلیف بار (52 سالگی)

پائولا دین – سرآشپز و نویسنده موفق (42 سالگی، موفقیت در 60)

آنیتا رادیک – مؤسس بادی شاپ (42 سالگی)
سام والتون – مؤسس والمارت (44 سالگی، موفقیت بزرگ در 50)

ورنر فن براون – مهندس موشک‌های ناسا (بعد از 50 سالگی)
مارتا استوارت – برندینگ در رسانه (50 سالگی)

فرد اسمیت – مؤسس FedEx (45 سالگی)

تیم وسترگرن – مؤسس Pandora (50 سالگی)
هال استریتمن – مؤسس Express Scripts (55 سالگی)

@lazhevrdi

دوستی ازم پرسید؛ چطور روی سلامت روان خودم کار کنم!؟
+ گفتم راه که زیاده ولی، از این 9 تا اصل غافل نشو.

گفتم:
1) عضله "نه" گفتنت رو تقویت کن.
نه گفتن به اطرافیان چیز بدی نیست، اینکه کاری رو‌ انجام بدی و بعد خود‌خوری کنی که چرا قبولش کردی بده

2) مرغ همسایه غازه، ولی از دور...
چیزی که ما از زندگی بقیه‌ی آدم‌ها می‌بینیم، چیزیه که خود افراد اجازه میدن و انتخاب می‌کنن که ما ببینیم، نه همه واقعیت. پس ظاهر زندگی دیگران رو با باطن زندگی خودت مقایسه نکن که اون روز که متوجه بشی مرغ همسایه غاز نیست! حسرت رفیق تو خواهد بود.


3)یه فکری به حال پرونده‌های بازت بکن!
طبق اصل زایگارنیک؛ مغز آدمی کارهای نصفه نیمه رو بیشتر یادش میمونه، چرا که سعی میکنه با فکر کردن به اونها یه راه حلی براشون پیدا کنه. پس پرونده‌های نیمه باز، برات نشتی توجه میارن و با چوب گذاشتن لای چرخ زندگی سلامت روانت رو به چالش میکشن.


4) مرزهای شخصی خودت رو بشناس، تمرین کن و بشناسون.
مرز داشتن یه جور محافظت از خوده. پس واسه آدم‌ها مرز بذار؛ مرز صمیمیت، مرز گفتار، مرز رفتار و مرز تماس فیزیکی. خودت این مرزها رو تعیین کن و همیشه هم یک قدم عقب‌تر بایست.

5) طبیعت، تنفس، تماس فیزیکی.
با طبیعت رفیق شو، اون بلده تو رو از خودت بکشه بیرون. به تنفست دقت کن و زیاد نفس عمیق بکش، کمک می‌کنه سیستم سمپاتیک رو ببری پایین و پاراسمپاتیک رو بیاری بالا و آدم‌های نزدیک زندگیت در آغوش بکش که سلامت روان اون آرامش بعد از بغله...


6) یه وقت‌هایی تصور کن بچه‌ی خودتی و با خودت مثل یه والد مهربون حرف بزن.
مثل یه والد مسئولیت‌پذیر، در حق خودت پدر و مادری کن و حواست به آسیب‌هات باشه

7) خودت به خودت اهمیت ندی، دیگران بهت اهمیت نمیدن!
پس؛ اگه اولویت اول کسی نیستی
حداقل اولویت اول خودت باش. تو خوراک، پوشاک، سبک زندگی و سلامتی…

8) شفقت به خود یعنی؛ راحت‌تر ببخش تا جون ادامه دادن داشته باشی!
تو این دنیای پرعیب و نقص، کامل و بی‌نقص بودن رو به هیچ احدی بدهکار نیستیم. پس، به خودت فرصت خطا کردن بده و خطایی پیش اومد معناش رو در بیار تا تکرارش نکنی و با شفقت به خود پذیرش رو تمرین کن...

9) هیچوقت با احساساتت نجنگ!، با نوشتن بهشون دست دوستی بده!.
+ نوشتن و به کاغذ آوردن حرف‌هایی که در ذهنمون می‌چرخه و احساساتی که تجربه میکنیم، بهمون کمک میکنه تا بهتر درکشون کنیم و کمتر زور بزنیم تا کنترل‌شون کنیم و این یعنی "سلامت روان".

و دست انتها به قول جناب یالوم؛ از رابطه به وجود میاییم، تو رابطه رشد می‌کنیم، تو رابطه آسیب می‌بینیم و تو رابطه درمان میشیم.

پس اگه داری کسی که
اولین اولویتش تویی
کنارش حس امنیت داری
به دنبال مقایسه تو با هیچکس نیست
کاری می‌کنه که حس کافی بودن بهت دست بده
همیشه جوری نگات میکنه که انگار تنها کسی هستی که تو این دنیا وجود داره!، دو دستی بچسب بهش که سلامت روانت تضمین شده‌ست.

دکتر امانی

@lazhevrdi

اگه معلمید یا قراره معلم شید به بچه ها نخندید پررو میشن، امروز پسر ده ساله ازم می پرسه خانوم شما دوس پسر دارید؟
الان من جواب این بچه رو چی بدم؟
بگم "دارم" دروغ گفتم
بگم "ندارم" یه شکست بزرگ تو کارناممه :))))

•جوجه معلّم•

@lazhevrdi

یه تمرینی بهت بدم برای وقت‌هایی که بیش از حد گوشیت رو چک می‌کنی؟ یعنی یهو به خودت اومدی دیدی چند روزی و چند وقتی هست همیشششه گوشی دستته و میخوای این عادت رو کمرنگ‌تر کنی.

این کار رو بکن: هربار گوشیت رو برداشتی از خودت بپرس الان چیکار دارم؟
و واقعا به این سوال جواب بده.

ببین آیا کاری که داری مهمه و لازمه که برای اون کار گوشی دستت باشه یا صرفا به خاطر اعتیادت
برداشتی؟
نهایتا هم با یه کار دیگه که دوسش داری جایگزینش کن. یعنی بدون که وقتی گوشی رو میذاری سرجاش قراره به جای اون چه چیزی رو برداری. مثلا کتاب بخونی، سریال ببینی، آهنگ گوش کنی.

@lazhevrdi

کامنتای این ریلز رو خوندم؛ حقیقتا آدم میترسه وارد رابطه بشه.
نود درصد دخترا تایید کردن که همزمان وقتی تو رابطه ان دنبال شوهر هم میگردن.

@lazhevrdi

حداقل ۹۰٪ چیزایی که فک می‌کنی نداری و نیستی و مانع پیشرفت و موفقیتتن، مهارتن. و مهارت یادگرفتنیه.

سه چیز به یادگیری مهارت کمک فوق‌العاده‌ای می‌کنه:
۱. محیط امن: که از اشتباه کردن نترسی
۲. متد مناسب: متناسب با مدل یادگیری خود تو
۳. تمرین زیاد: توی یه محیط آرام و باتمرکز

@lazhevrdi

سيم كارتم را عوض كردم، از كمپانى قبلى نامه آمد: خانم بسيار عزيز، باعث تاسف است كه شما قصد داريد اين سيم كارت را رها كنيد. مايل نيستيد يكبار ديگر تصميم بگيريد؟ شايد ما بتوانيم خدمات فوق العاده اى را به شما عرضه كنيم.... باعث خوشحالى ست اگر بازگرديد.

ايميل زدم نوشتم: كمپانى عزيز ، خيلى ممنونم. واقعيت اين است كه شما كه صرفا يك سيم كارتيد؛
در سطح كلان تر ، آدم به جايى كه از آن و كسى كه از او رفته، باز نمى گردد.حتی اگر تمام دنيا را به او بدهند.

چون رفتن، ترك كردن و رها كردن، در ساده ترين شكل خود، معنى اش اين است:
نمى توانستم، ديگر نمى توانستم...

#غزل_صدر

@lazhevrdi

دیگه نمیتونیم همو ببینیم عزیزم تو همه ی لباس های خوبمو دیدی (پنج تان)

• moein •

@lazhevrdi

چرا انسان می رقصد؟
نیچه از زبان زرتشت می گوید:
“من تنها به خدایی باور دارم که رقصیدن را می داند”.

لوسین شاعر یونانی قرن دوم می گوید: “رقص با دنیا زاده شده و در تمام نمایش های پر شور دنیایی عامل اصلی وحدت بوده است”.

تصویر ۲۰ رقصنده به همراه نوازندگان قدیمی ترین تصویر از رقص انسان می باشد که ۱۲هزار سال پیش در غاری در هند ثبت شده است.

البته تاریخ دقیق آغاز رقصیدن انسان مشخص نیست اما آنچه که پیداست هنر رقصیدن و موسیقی قدمتی بیشتر از باقی هنر ها دارند.

انسان شناسان پاسخ های متنوعی به اینکه چرا انسان می رقصد داده اند، برخی می گویند رقصیدن نوعی تقلید انسان از طبیعت و حرکت حیوانات و نوعی هم سویی و ارتباط با آنها بوده است

برخی دیگر رقص را ناشی از کارِ گروهی و از برای ایجاد هماهنگی میان حرکات اعضای گروه کار می دانند

همچنین انسان در هنگام رقص با بدن خود به یکپارچگی می رسد و شاید به همین دلیل رقص در فرهنگ های مختلف خاصیت درمانی هم داشته است(مثل مراسم زار در جنوب ایران)

رقص نوعی ارتباط با ماورا و رازهای طبیعت است مانند مراسم های جادو در بشر اولیه و رقص سماع در میان صوفیه، یا انکه رقص نوعی آیین جفت یابی بوده (البته هنوز هم هست).

علاوه بر همه ی موارد مذکور رقص نوعی ایجاد وحدت و یکپارچیگی میان افراد یک قوم و قبیله بوده و در مراسم پیش از جنگ و پیروزی ها و جشن های مختلف به عنوان بهترین روش ایجاد اتحاد و روحیه بخشی برپا می شده

افرادی که مشترکا می رقصند تجربه ی نوعی هم سویی و صمیمیت می کنند که بسیار دلرباست، گویی هنگام رقص بسیاری از کلیشه های اجتماعی کنار می روند و تجربه ای از برابری اتفاق می افتد
همواره مجذوب چنین لحظاتی شده ام و حس عمیقی از نوع دوستی را تجربه کرده ام.

رقصیدن یک زوج باهم نیز موجب ایجاد عشق و صمیمیت بیشتر میان آنها می شود

متاسفانه فرهنگ ما این هنر را بسیار نادیده می گیرد و یا بسیاری از افراد رقصیدن را کاری جلف و دور از شان انسانی می دانند حتی مجری تلویزویون به خاطر کلمه رقصیدن عذرخواهی می کند

با آنکه نویسنده خود بهره ای از هنر رقص ندارد😀 (البته در سال های اتی حتما به آن خوهم پرداخت)اما می گویم خوش به سعادت آنانی که خوب می رقصند
خلاصه آنکه به فرزندان خود از کودکی رقصیدن و شاد بودن را بیاموزید .همین.

دکتر ناصر سبزیان پور_رواندرمانگر
@lazhevrdi

شاید باورتون نشه ولی این کاملا واقعیه.

》یوئنی《

@lazhevrdi