کمتر تحولی از این عجیبتر مینماید که رهبر حزب آشکارا نژاد پرست و فاشیستی «حزب حرکت ملی» ترکیه، دولت باحچلی، رسما خواستار این شود که امکان حضور عبدالله اوجالان، رهبر در بند حزب کارگران کردستان #PKK، در پارلمان ترکیه فراهم آید تا وی بتواند از پ.ک.ک خواستار خلع سلاح شود.
همزمان در هفتههای اخیر مقامات مخلتف دولت #اردوغان از لزوم حل مسالمت آمیز #مساله_کُرد در ترکیه سخن گفته اند و حتی تشکیل یک ساختار سیاسی خودمختار/فدرال نظیر حکومت اقلیم کردستان عراق (#KRG) را تلویحا به عنوان یک گزینه ممکن مطرح کردهاند.
اما چه شده که #اردوغان که حداقل از ۲۰۱۴ به این سو تمام سامان سیاسی خود و حزبش را با جنگ علیه #کُردها و جنبش دموکراتیک و آزادی طلبانه #کردستان فراهم کرده اکنون از در آشتی و گفتگو نه تنها با «دم پارتی» (#DEMParty) (حزب قانونی جانشین «حزب دموکراتیک خلقها» (#HDP) که با خود PKK در آمده است.
برخی این نرمش ناگهانی دولت ترکیه را به این مساله ربط میدهند که بر طبق قانون اساسی ترکیه اردوغان نمیتواند برای بار سوم رئیس جمهور شود و به این دلیل نیاز به اکثریت بالای ۶۰٪ در پارلمان برای تغییر قانون اساسی دارد و به این دلیل در صدد جلب حمایت DEM Party، حزب اصلی کُردها که ۵۷ کرسی پارلمانی را در اختیار دارد، است.
در موضوعیت این مساله شکی نیست. در گدشته هم، مثلا هنگام انتخابات شهرداریها در ۲۰۱۹، آ.ک.پ به استفاده از اوجالان برای قانع کردن HDP برای تشویق هواداران خود به عدم رای دادن به کاندیدای حزب جمهوریخواه خلق (#CHP) در حوزه استانبول مبادرت کرده بود تا کاندیدای نزدیک به اردوغان پیروز شود.
اما فوریت و ابعاد گفتمان آشتی جویانه مقامات دولت ترکیه در هفتههای اخیر به دلیلی ورای ملاحظات سیاسی حول انتخابات ریاست جمهوری اشاره دارد.
به نظر میرسد دولت ترکیه از عواقب ژئوپولیتیک حمله اسرائیل علیه ایران و احتمال در گرفتن یک جنگ منطقهای طولانی که به تضعیف شدید و حتی سقوط ج.ا بیانجامد به شدت هراسناک است چرا که در چنین حالتی، شرایط بیسابقهای برای پیشروی سیاسی جنبش کُرد در منطقه فراهم خواهد آمد که ممانعت از سرایت آن به ترکیه بسیار دشوار خواهد بود. به این دلیل به نظر میرسد دولت ترکیه که از نابودی نظامی پ.ک.ک علیرغم چند سال جنگ تمام عیار علیه گریلاهای این حزب در جنوب کردستان (کردستان عراق) عاجز مانده به سیاست مماشات و ادغام سیاسی این حزب رو آورده است و میخواهد از نفوذ سیاسی و معنوی اوجالان برای غیر فعال کردن سیاسی-نظامی پ.ک.ک استفاده کند.
با توجه به سابقه اردوغان و حزبش در تخطی از مفاد توافقات پیشینشان با پ.ک.ک منطقا بعید خواهد بود اگر پ.ک.ک یا DEM Party بخواهند بدون گرفتن تعهدات علنی، قانونی و الزام آور، که میتواند شامل دخیل کردن دولتهای دیگر یا میانجیگران بینالمللی باشد ، به دادن امتیاز به #اردوغان مبادرت کنند. هفتههای آتی مسیر تحولات سیاسی ترکیه را روشنتر خواهند کرد.
ناگهان میخوانیم رفیقی دیگر از رفقای دوران مبارزه مشترک و پر افتخارمان فوت شد.اولش باورت نمی شود، خبر را دوباره میخوانیم دلت میخواد واقعی نباشد. خبر چنان غیره منتظره است که باور کردنش آسان نیست بعد که همه درموردش نوشتند می پذیریم که عزیزی دیگر از همسنگران دیروز مان از آن نسل تکرار نشدنی ما را ترک کرده است و حسرت آرزوهایی رامیخوریم که با خود به دل خاک برد و این برایمان خیلی آزاردهنده است. . با افسردگی به دور و برت می نگرید نفسی عمیق میکشید و چند لحظه به یاد خاطرات مشترکمان به اعماق درون خود می رویم دوباره بفکرمان می افتد که زندگی برای هیچکس ابدی نیست ما هم روزی خواهیم رفت. اما درد این رفتن ها را زمانی حس میکنید که چقدر حرفهای نگفته در سینه نگه داشتیم و بهش نگفتیم و مرگ چقدر سریع این فرصتها را از ما میگیرد . به جز همدردی به جز حیف و آخ برای کسیکه که رفته مگه کاری دیگری برای این نسل فوق العاده هم میشود کرد. این نسل، نسلی بودند که در کردستان با مبارزه خود تغییر ایجاد کردند نسلی که ورقهای طلایی به مبارزات آزادیخواهان مردم آن دیار اضافه کردند نسلی که امیدها و افقهای تازه را بر روی مبارزه سیاسی باز کردند، نسلی که امید دل محرومان جامعه شدند . واین انسانها که انسانیت را سرلوحه مبارزه شان قرار داده بودند امروز یکی پس از دیگری از میان میروند چه خوب بود که ارزشهای آنها را برای همه سختکوشیهایشان برای جامعه ای انسانی به بعد از مرگ آنها موکول نمی کردیم کاش میشد کارنامه مبارزاتی و آزادیخواهانه وبشدت انسانی این نسل که خوشبختانه شمار زیادی از آنها هنوز در قید حیات هستند به عنوان پر ارزشترین جایزه و پر افتخارترین مدال بر سینه آنها می کوبیدیم تا تمام دنیا بداند چه انسانهای ارزنده ای هم اکنون دراین و آن کشور در شهر محل سکونتامان و یا محله ای آنورتر داریم که ناگهان زندگی را بدرود میگویند و این خبرهای ناگهانی درد دارد.آرز شهای این انسانها را حالا باید گفت نه بعد از مرگ. آنها از زندگی ما بیرون میروند اما همیشه در قلب ما خواهند ماند.