Gooshe

@gooshe


گوشه وب‌سایتی‌ست که از سال ۱۳۹۱ چند نفر در آن از موسیقی، فیلم، کتاب، نقاشی و شکم می‌نویسند و «پادکست هنر با گوشه» را (در یوتیوب) می‌سازند.
©بازنشر مطالب فقط با ذکر و تگ منبع:
@gooshe

https://linktr.ee/gooshe

تماس با گوشه:
gooshe.net[at]gmail[dot]com

Gooshe

22 Oct, 16:04


جِی.دی. سَلینجر با آن سلوک شخصی و روش زندگی فردی و اعتقادش به نوشتن، موضوع یازدهمین قسمت از #پادکست_گوشه، هنر با #گوشه است؛ نویسنده و خالق شخصیت هولدن کالفیلد و رمان #ناطور_دشت که بیش از ۶۰میلیون نسخه از آن در دنیا فروخته شد.
اینکه #سلینجر چه مسیری را طی کرد تا هولدن سرکش و یاغی آفریده شد. اینکه چقدر از خودش را در وجود این شخصیت داستانی گذاشت و چقدر زندگی‌اش را شبیه آرمان‌های هولدن ساخت، جامعه را کنار زد و به سیستم‌های تعریف‌شده زندگی و کار و معاشرت و جامعه، نه گفت، ولی منش شخصی‌اش از سوی مردم پذیرفته نشد.
مستند/پادکست‌های تصویری گوشه؛ هنر با گوشه اول هر ماه درباره یک هنر و یک هنرمند است. این ماه، یکم آبان ۱۴۰۳ درباره ادبیات و نویسنده‌ای‌ست که اعلام کرد تا ۵۰سال پس از مرگش کسی اجازه ندارد، اثری از او چاپ کند و به عکاسان و خبرنگاران اجازه نمی‌‌داد از او تصویر و خبری منتشر کنند.

اینجا در یوتیوب ببینید و لطفاً به دوستان اهل ادبیات و دوستداران سلینجر این مستند را معرفی کنید که برای ساختنش ماه‌ها پژوهش شده.

🔗 لینک «من ناطور دَشتم» در یوتیوب گوشه

🔗 لینک کانال یوتیوب گوشه و مستندهایش درباره هنر و هنرمندان
@gooshe

Gooshe

22 Oct, 05:07


من ناطورِ دَشتم
✍️#گوشه

پس از مدت‌ها، در دهه ۵۰ میلادی، نسل جوان آمریکا حرف دلش را از زبان شخصیتی داستانی شنید؛ نوجوانی سرکش و معصوم که از سُنت‌های پوسیده خانوادگی، ریا، دروغ، فریب رایج در جامعه، مذهب، آدم‌های جعلی و بیشترِ آنچه که از نسل گذشته به او رسیده بود، بی‌پرده و بی‌پروا شکایت می‌کرد.
با زبان و لحنی که رسمی نبود و از شدت سادگی و معمولی‌بودن به زبان دل بیشتر جوانان جهان تبدیل شد. اعتراض‌های نوجوانی که نمی‌خواست همرنگ بقیه باشد، نمی‌خواست بر بنیان نسل پدر و مادرش زندگی را بناکند و علیه جامعه‌ای پرشتاب بود که فرصتی برای زندگی و تفکر فردی نمی‌داد و هرچه زودتر، بزرگسالانی سربه‌راه و تربیت‌شده مطابق ارزش‌ها و معیارهای بازار عرضه و تقاضا می‌خواست.

هولدن در رمان «ناطور دشت» بیشتر اهالی این جامعه را از معلم تا دوستانش، از هنرمند تا دین‌خو، از جوان تا سالخورده، «جعلی» می‌دانست که امکان انتخابی شخصی به او نمی‌دادند و از او فرمان‌برداری و تقلید و تسلیم می‌خواستند. او از همه این سنت‌گراهای معمولیِ هم‌شکل و هم‌مسیر نومید شده بود و در جست‌وجوی زندگی بود که از شدت سادگی و بی‌پیرایگی برای دیگران بی‌معنی به نظر می‌رسید.

در یازدهمین پادکست گوشه؛ هنر با گوشه، درباره جی.دی.سَلینجر، نویسنده آمریکایی می‌بینید که هولدن سرکش را آفرید ولی بعد از این آفرینش پشیمان شد.
#هولدن نزدیک‌ترین رفیق و دوست سلینجر بود در درون خودش که در جنگ و افسردگی و فروپاشی روانی کمکش کرده بود تا دوام آورد. پسرک طغیان‌گر از درون سلینجر عاصی از جامعه و متنفر از شهرت و منزجر از آدم‌های جعلی بیرون آمده بود، اما مردم نشان دادند که فقط می‌توانند هولدن را در داستان درک کنند و بیرون از رمان، خود سَلینجر را که همان رویه هولدن را در زندگی در پیش گرفته بود، انسانی منزوی و مرموز و عجیب و کیمیایی و سودازده نام دادند که به شدت از حریم جهان درونی و بیرونی خود نگهبانی می‌کند.

در این مستند/پادکست از کتاب‌ها و خاطرات نزدیکان سلینجر استفاده شده که درباره رفتارها و عادت‌های عجیب او پشت حصارهای بسته خانه‌اش گفته‌اند و گرایش‌های مختلفش به مکتب‌های فکری و معنوی.
زندگی سلینجر، موضوع بحث‌ها و اظهار نظرهای ضد و نقیض زیادی بوده؛ نویسنده‌ای که از دوربین‌ها فراری بود و به گوشه خلوت خود خزید، دور از روش معمول زندگی بیشتر مردم، رابطه‌های عجیبی با دختران جوان داشت و فرزندانش برخلاف خودش راه دیگری را در پیش گرفتند که مورد پسند پدر نبود.
 
قسمت یازدهم #پادکست_گوشه؛ #هنر_با_گوشه که اول هر ماه درباره یک هنر و یک هنرمند است، اول آبان ۱۴۰۳ درباره ادبیات است و جِی.دی #سلینجر نویسنده‌ای که رازهای زیادی را در درون مرزهای خانه‌اش حفظ می‌کرد.

📌 لطفا اینجا در یوتیوب ببینید و همانجا نظرتان را بنویسید.

📌 نسخه شنیداری با کمی فاصله در پادگیرهای مختلف در دسترس خواهد بود.

🔗 لینک مستند/پادکست تصویری گوشه درباره ادبیات؛ «من ناطورِ دشتم»
@gooshe

Gooshe

21 Oct, 15:55


عادی‌سازی تحقیر زنان

در تاریخ #تئاتر، مردها به دلیل ممنوعیت حضور زنان در صحنه، نقش‌های زنانه را هم بازی می‌کردند. در تاریخ هنر #رقص و #باله هم همینطور؛ مردها لباس‌های تنگ و ترش زنانه و جوراب‌های چسبان می‌پوشیدند و صحنه‌های باله را با حرکت‌های تقلیدی از زنان می‌گرداندند. این‌ها شاید به حدود ۵۰۰سال پیش برگردد. در تاریخ تعزیه در ایران هم مردان زن‌پوشی کرده‌اند.
اما رفته‌رفته آنقدر این کار عبث و مضحک به نظر رسیده که زنان در جایگاه خودشان قرار گرفته‌اند. زن رقصنده باله برای حضور در اثری هنری روی صحنه‌ جنگیده و زنان بازیگر برای اجرایی در نمایشنامه‌‌ای از شکسپیر تا پای جان مبارزه کرده‌اند.

تحقیر زنان و استفاده از لباس‌های زنانه در سر و بر مردان به عنوان ابزاری برای سرکوب و کنترل، در تاریخ و فرهنگ‌های مختلف وجود داشته ولی معمولاً بین همان مردان هم کسانی بوده‌اند که تن نداده‌اند به این خفت و در این منش و رفتار چیزی دیده‌اند که به طبیعت و انسانیت و اخلاق ذره‌ای نزدیک نبوده.

فرهنگ همینطور ساخته شده در این کشورها؛ با زیربار نرفتن خیلی از همین مردانی که با پوشیدن لباسی زنانه و ادای زنان را درآوردن با خواسته نظام و حکومت‌ها یا تفکر و سنت پوسیده و خرافات و تعصب راه نیامده‌اند.

آن چیزی که مردها به سرمی‌کنند، غرق در ابتذالِ برنامه‌‌های مجوزدار میلیاردی به اسم طنز تا ادایی زنانه درآورند، آن چه که می‌پوشند و روی صحنه تئاتر حتی جلوی مسئولان قر می‌دهند، همان خط قرمزها و ابزار محدودکردن همکارشان است. همان که خانواده‌ها دوسال پیش جوانان‌شان را به خاطرش زیر خاک کردند؛ همان‌که برایش چشم‌ها نابینا شد و بدن‌ها پر از ساچمه.
آن چیزی که دور سر و صورت پر ریش و سبیل می‌بندند تا ادای محقرانه مادر و همسر را درآورند یا در قالب زنی در حراست دانشگاه، داروخانه یا پشت میزی اداری بازی کنند و آگهی بگیرند، همان دلیلی‌ست که صدها انسان به خاطرش آواره شده‌اند، ممنوع‌التصویر و ممنوع‌الکلام و ممنوع‌الوجودند و اجازه ندارند بدون داشتن آن در نقش خود، در نقش زن روی صحنه‌ای حضور پیدا کنند.

این وظیفه حکومت‌های دیکتاتوری‌ست که مردم را شبیه خودشان کنند؛ آنها می‌‌خواهند از ما موجوداتی مبتذلِ جعلی بی‌تفکر بسازند و این همان فرهنگی‌ست که برای نابودی‌اش نقشه می‌کشند.
فرهنگ این سرزمین فقط در تخت‌جمشید و جزیره‌های سه‌گانه و قالی و زعفران نیست. فرهنگ همین است که از روی عمد برای خنداندن با سرمایه‌هایی نامعلوم -به دست آنها که برای این عادی‌سازی پول می‌گیرند- جلوی چشم‌مان مثل فارس از مقابل خلیج روی نقشه‌های جهان نیست و نامریی می‌شود.
✍️#گوشه
@gooshe

🔗 لینک تصویرها در فرسته بالا

🔗 لینک گوشه در یوتیوب

🔗 لینک گوشه در اینستاگرام

Gooshe

21 Oct, 15:49


تصویرها: اوضاع زنان در رقص و باله و تئاتر، ۵۰۰ سال پیش و مردانی که لباس زنانه می‌پوشیدند.
زمانی که زنان اجازه نداشتند در نقش و پوشش خود روی صحنه بروند و مردان نقش آنها را بازی می‌کردند. و زمانی که زنان فقط می‌توانستند سرتاپا پوشیده روی صحنه‌ای حاضر شوند.
@gooshe

🔗 لینک متن مربوط به تصویرها در پایین

🔗 لینک گوشه در یوتیوب

🔗 لینک گوشه در اینستاگرام

Gooshe

20 Oct, 17:11


- اگه باید چیزی می‌گفتم که نگفتم یا کاری کردم که ناراحت شدی یا چیزی گفتم که بهت برخورده، در هر صورت ازت معذرت می‌‌خوام. معذرت‌‌خواهی برای من کار سختی نیست. باهام مثل بچه مدرسه‌ای‌ها برخورد نکن. فقط بهم بگو چی کار کردم که باهام اینطوری رفتار می‌کنی تا عذرخواهی کنم.

- ولی تو چیزی بهم نگفتی یا کاری نکردی که از دستت ناراحت بشم.

- خودمم همین فکر رو می‌کردم.

-  فقط دیگه ازت خوشم نمی‌یاد.

- ولی دیروز که ازم خوشت می‌اومد!

- آره!

فیلم: بنشی‌های اینیشرین،
نویسنده و کارگردان: مارتین مک‌دونا، ۲۰۲۲

Movie: The Banshees of Inisherin, Martin McDonagh, 2022
@gooshe
#مارتین_مک_دونا

🔗 لینک گوشه در یوتیوب و مستندها و پیشنهادهایش درباره هنر و هنرمندان

🔗 لینک گوشه در اینستاگرام

@gooshe

Gooshe

18 Oct, 16:13


«ما در وضعیتی به سر می‌بریم که آرنت و آدورنو و بسیاری از فیلسوفان در کابوس‌های نیمه‌شب خود هم نمی‌دیدند که چنین تهاجمی دهشتناکی به حوزه عمومی و هنر شکل  بگیرد و چنین ویرانی به جا بگذارد؛ روزگار ما شده منازعه ذائقه‌ها.
کانت می‌گوید، داوری مقدم بر احساس لذت زیبایی است، ولی در روزگار ما برعکس شده و هر چه بیشتر ادا دربیاوری که عمل هنری انجام می‌دهی، هنرمندتر به نظر می‌رسی. روزگار پر شده از سلبریتی جامعه‌شناس، سلبریتی هنرمند، سلبریتی فیلسوف؛ جهان سلبریتی‌وار... و نیرویی پدید آمده که با نام‌هایی مثل استارت‌آپ و چیزهایی از این قبیل به عنوان هنر و زیبایی‌شناسی، اداهای قلابی را به جامعه قالب می‌کند و نمادهای هویتی ما را نابود می‌کند، اما در مقابل این‌ها حیات اجتماعی روزمره اشکال خلاقانه پیچیده‌ای از مقاومت را نشان می‌دهد که جلوی این طبقه ایستاده.»

از سخنان #آرش_حیدری، جامعه‌شناس و پژوهشگر درباره منطق مقاومت و کنشگری هنرمندان در عرصه‌های اجتماعی؛ هنر به مثابه حرفه در دانشگاه علم و صنعت.
@gooshe
🔗 گوشه در یوتیوب

🔗 گوشه در اینستاگرام

Gooshe

16 Oct, 19:05


این قسمت از #پادکست_گوشه؛ #هنر_با_گوشه درباره هنر بدنی، زمینی و سرزمینی‌ست و به دلیل صحنه‌ها و نماهای بالای ۱۸سال باید در یوتیوب Sign in باشید تا اجازه دهد آن را ببینید.

درباره هنرمند کوبایی؛ #آنا_مندیتا، اینجا ببینید...

🔗 لینک مستند «بدن من، هنر من»

🔗 لینک کانال یوتیوب گوشه و پادکست/ مستندهایش درباره هنرمندان.

@gooshe

Gooshe

15 Oct, 16:26


🎬 بخشی از مستند «موج نو»
نویسنده، پژوهشگر و کارگردان: احمد طالبی‌نژاد
تهیه‌شده در مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی، سال ۱۳۹۵
گفت‌وگوکننده: اصغر فرهادی
در خانه #داریوش_مهرجویی و وحیده محمدی‌فر درباره سینمای مهرجویی
زمان: ۲۲ دقیقه

🔗 لینک مستند «موج نو» (بخش مربوط به مهرجوئی) در کانال یوتیوب گوشه
@gooshe

YouTube: @Gooshe
.

Gooshe

14 Oct, 16:49


🎧 #داریوش_مهرجویی به روایت فَریار جواهریان، معمار برجسته ایرانی و همسر سابق داریوش مهرجویی که طراح صحنه حدود ۱۰ فیلم او بوده. او از ۲۵ سال زندگی مشترک پرشور و پربار می‌گوید که به خلق چند فیلم‌ مهم مهرجویی پس از ۵۷ انجامید.

از مجموعه گفت‌وگوها به مناسبت ۸۰سالگی «داریوش مهرجویی» در پادکست ابدیت و یک‌ روز، شماره ۱۳۳، بخش اول گفت‌وگو با خانم جواهریان؛ ادامه گفت‌وگو در پایین⬇️
@gooshe

🔗 لینک یوتیوب گوشه

Gooshe

13 Oct, 16:05


#داریوش_مهرجویی، اجاره‌نشین‌ها را سال ۱۳۶۵ ساخت و با وجود سانسور فراوان، باز هم مخالفانی داشت که می‌خواستند به خود نارنجک ببندند و مهرجویی را بغل کنند؛ این دو سکانس از حذف‌شده‌های فیلم است؛ جایی که #حسین_سرشار گله می‌کند که مردم موسیقی را نمی‌فهمند و جایی که آریایی از یک اپرا روی تصویر مادر در حال نمازخواندن پخش می‌شود.
به گفته فَریار جواهریان، معمار و همسر سابق داریوش مهرجویی که در زندگی مشترک ۲۵ساله‌، طراح صحنه اجاره‌نشین‌ها و چند فیلم او بوده، ایده اجاره‌نشین‌ها تجربه خود در زندگی بوده، مساله‌ای که آنها با خانه دَروس پیدا کرده و در اثر حادثه‌ای بدون صاحبخانه مانده بودند: «خیلی‌ها می‌گفتند، این ساختمان در اجاره‌نشین‌ها نماد ایران است که فرو می‌ریزد یا این آدم‌ها نماد جامعه هستند و تخریب این خانه به دست مستاجر و مباشر نشان‌دهنده چپاول کشور است. اما داریوش دنبال چنین استعاره‌ها و سمبل‌هایی نبود. وقتی هنرمند کار اصیل می‌کند و دنبال ادا و کپی‌کردن از دیگران نیست، خیلی طبیعی‌ست که این تعبیرها در مورد اثرش شکل بگیرد. آثار هنری اصیل و واقعی همیشه لایه‌‌های مختلفی از تفسیر در خود دارند.»
@gooshe
لینک گوشه در یوتیوب

Gooshe

12 Oct, 17:03


یتیم‌های رومانیایی در یتیم‌خانه‌‌ها در بخارست و رهاشده در جاده و خیابان‌ها.

چائوشسکو، رئیس‌جمهور رومانی در سال ۱۹۶۷ با صدور «فرمان ۷۷۰»، پیشگیری از بارداری و سقط جنین را جرم سنگینی اعلام کرد که حبس ابد در پی داشت.

او سیاست افزایش جمعیت را در پیش گرفت اما نه تنها زنان باردار فراوانی به دلیل سقط جنین زیرزمینی و غیرمجاز جان‌شان را از دست دادند یا نازا شدند، بلکه کودکانی که به دنیا آمدند، به دلیل فقر و گرسنگی و بیماری و تنگدستی خانواده‌ها رهاشدند و سر از یتیم‌خانه‌ها درآوردند و با انواع مشکلات جسمی، سوتغذیه و گرسنگی بزرگ شدند.

عکس اول: #چائوشسکو در میان کودکانی که پس از فرمان او به دنیا آمدند. گفته می‌شود همین کودکان در جوانی به مخالفان او در #رومانی تبدیل شدند و علیه او برخاستند که به انقلاب ۱۹۸۹ و کشته‌شدن چائوشسکو، رئیس‌جمهور، ختم شد.
@gooshe

🔗 لینک‌ مستندها و پادکست‌های تصویری گوشه درباره هنر و هنرمندان در یوتیوب

🔗 لینک صفحه اینستاگرام گوشه
@gooshe