Απο την Μεγάλη Σύνοδο του 1872 στην Κωνσταντινούπολη η Ιουδαϊκή αίρεση του Χριστιανισμού και συγκεκριμένα η συνιστώσα Ορθοδοξία, δια του Οικουμενικού Πατριαρχείου ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΕ και ΑΦΟΡΙΣΕ τον Εθνικισμό/Εθνοφυλετισμό ως "ΑΙΡΕΣΗ" που προκαλεί διακρίσεις, έριδες και διχοστασίες μεταξύ του ποιμνίου και αντιβαίνει το πολίτευμα του Χριστού (Χριστός σημαίνει χρισμένος) και της Εκκλησίας.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στην Σύνοδο ο χριστιανικός χαρακτήρας είναι υπερεθνικός και οι χριστιανοί που βρίσκονται εξόριστοι σε αυτή την ζωή (απο την αιώνια ζωή) έχουν ΜΟΝΟΝ επουράνια πατρίδα.
Η πολυφυλετική ΡΩΜΗοσύνη ή αλλιώς "Ενωμένη Ρωμηοσύνη", στρεβλώνοντας -ως συνηθίζουν οι εβραίοι- κάθε Αλήθεια, έχει αυτοαναγορευτεί σε "Γένος" (του Rum millet)
παραποιώντας την έννοια του Γένους με σκοπό να "καρκινιάσει" το Έθνος, καθώς οι εκχριστιανισμένοι έχουν εν Χριστό "αδελφούς", σε αντίθεση με εμάς τους εθνοφυλετιστές που αδελφούς έχουμε ΜΟΝΟΝ εξ Αίματος.
Η ανάρτησή μου είναι αφιερωμένη σε όλους αυτούς (τους μαλωμένους με την λογική) που μου λέτε πως ο λόγος μου είναι διχαστικός και οτι πρέπει να ενωθεί ο "χώρος" που εγώ αποκαλώ "πινακοθήκη ηλιθίων". Σε όλους αυτούς τους βοιδόβλακες της δεξιάς και ακροδεξιάς που έχουν και το θράσος να αυτοαπακαλούνται κι "εθνικιστές", οι οποίοι -ως έχει αποδειχθεί- είναι π(κ)λασμένοι μόνο για να τους γλεντάνε χριστιανοπατριδέμπορες ποιμένες μαζί με τα αριστερά συντρόφια τους στο μπολσεβικο-πολίτευμα.