បទដ្ឋានសំណង់ និងបទដ្ឋាន ACI Code (Building Code and The ACI Code)
ការគណនា និងការសាងសង់នៃសំណង់ ត្រូវបានចាត់ចែងដោយច្បាប់រដ្ឋ ដោយហៅថា “បទដ្ឋានសំណង់”។ គោលបំណងចម្បងសំខាន់នៃបទដ្ឋាននេះ គឺដើម្បីការពារសុវត្ថិភាព និងសុខភាពសាធារណៈ។ ប្រទេស ឬក៏រដ្ឋ នីមួយៗមានសេរីភាពសរសេរ ឬរើសយកបទដ្ឋានសំណង់ផ្ទាល់ខ្លួន ហើយក្នុងប្រទេស ឬក៏រដ្ឋនោះគឺមានបទដ្ឋានតែមួយដែលមានសភាពតាមច្បាប់។
ដោយសារតែមានភាពស្មុកស្មាញនៃការសរសេរបទដ្ឋានសំណង់ ជាទូទៅរដ្ឋទាំងអស់ក្នុងសហរដ្ឋអាមេរិកផ្អែកលើបទដ្ឋានសំណង់របស់គេជាបទដ្ឋានគំរូ។ កាលពីមុនឆ្នាំ២០០០ មានបទដ្ឋានគំរូ៣ គឺបទដ្ឋានសំណង់ឯកសណ្ឋាន (UBC, Uniform Building Code) , បទដ្ឋានសំណង់ស្តង់ដា (IBC, International Building Code) និងបទដ្ឋានមូលដ្ឋាន។ បទដ្ឋានទាំងនេះ គ្រប់ដណ្តប់លើប្រធានបទលក្ខខណ្ឌការប្រើប្រាស់មុខងារ លក្ខខណ្ឌអគ្គិភ័យ លក្ខខណ្ឌកំដៅ និងខ្យល់ចេញចូល និងការគណនាគ្រឿងផ្គុំ។ ក្នុងឆ្នាំ២០០០ បទដ្ឋានទាំង៣នេះ ត្រូវបានជំនួសដោយបទដ្ឋានសំណង់អន្តរជាតិ IBC ដែលត្រូវបានកែប្រែបន្ថែមជារៀងរាល់៣ឆ្នាំម្តង។
បទដ្ឋានកំរិតបច្ចេកទេសគណនាជាក់លាក់សម្រាប់សំណង់បេតុងអាម៉េនៅសហរដ្ឋអាមេរិក បច្ចុប្បន្ននេះ គឺបទដ្ឋានសំណង់សម្រាប់គ្រឿងបង្គុំបេតុង (ACI 318-19) និងសេចក្តីពន្យល់បន្ថែម (ACI 318-19) ត្រង់ចំនុចនេះមានន័យថា បទដ្ឋាន និងសេចក្តីពន្យល់បន្ថែម គឺដាក់បញ្ចូលគ្នាក្នុងសៀវភៅមួយក្បាល។
បទដ្ឋាននេះ ជាទូទៅសំដៅលើបទដ្ឋាន ACI ដែលមានរួមបញ្ចូលជាមួយឯកសារយោងក្នុងបទដ្ឋានសំណង់អន្តជាតិ និងបំរើការជាបទដ្ឋានប្រៀបធៀបមូលដ្ឋានគ្រឹះក្នុងប្រទេសកាណាដា, New-Zealand , អូស្រ្តាលី , អាមេរិក , ឡាទីន និងប្រទេសមួយចំនួននៃមជ្ឈឹមបូពាយិ៍។
យើងសង្កេតឃើញថា បទដ្ឋាន ACI បានទទួលការកែប្រែបន្ថែមជាចំបងរៀងរាល់៣ឆ្នាំម្តង តួយ៉ាងដូចជា ACI318-08 , ACI318-11 , ACI318-14 ជាដើម លើកលែងតែ បទដ្ឋាន ACI318-19 ប៉ុណ្ណោះដែលមានការកែសម្រួលនៅគម្លាតចន្លោះ៥ឆ្នាំ។
ពាក្យថា “ គ្រឿងផ្គុំសំណង់បេតុង ” ប្រើសំដៅលើគ្រប់គ្រឿងផ្គុំសំណង់បេតុងទាំងអស់ ដោយមិនសំដៅចំពោះផ្នែកណាមួយឡើយ។
ក្នុងឆ្នាំ១៩៩៥ ឈ្មោះនៃបទដ្ឋាន ACI ត្រូវបានប្តូរពី Building Code Requirement for Reinforced Concrete ទៅជា Building Code Requirement for Structural Concrete ដើម្បីបញ្ជាក់ថាបទដ្ឋានទាក់ទងជាមួយវិសាលភាពទាំងអស់នៃគ្រឿងផ្គុំសំណង់បេតុង។