Ajna

هنگامی که آزمون‌های من بسیار دشوار هستند ، من اول در درون ، سعی به درک خود می‌کنم. شرایط خارجی را مقصر نمی‌شمارم و سعی نمی‌کنم کس دیگری را اصلاح کنم. اول به درون می‌روم. سعی می‌کنم دژ درونی روح خود را پاکیزه گردانم و موانع را از سر راه تجلیِ روح همه-قادر و همه-دانای خود بردارم. این راه موفقیت‌ در زندگی است.

-پاراماهانسا یوگاناندا

@ajnachakraa

همچون خداوند که نگاهش بجای تمرکز بر کمبود های ما ، بر روح ما ، خویشتن راستین ما است، ما نیز می توانیم در افراد خانواده ، دوستان و دیگرانی که در ارتباط هستیم بر خوبی هایشان تمرکز کنیم و اینچنین است که هشیاری خود را وسعت داده و روح احترام و تقدس را در همه ارتباطات خود پرورش می دهیم.

-چیداناندا

@ajnachakraa

از نگرش منفی به زندگی خودداری کنید. چرا با وجود این همه زیبایی در اطراف خود ، به  گنداب‌ها خیره شویم؟ حتی به بهترین شاهکارهای هنری، موسیقی و ادبی می‌توان ایراد گرفت. اما آیا بهتر نیست که بجای ایراد گرفتن ، از زیبایی و شکوه آنها لذت ببریم؟
زندگی هم سوی مثبت و روشن دارد و هم سوی منفی و تاریک ، زیرا دنیای نسبیت از نور و سایه ساخته و پرداخته شده است. اگر بگذارید که افکارتان به سوی ناخوشایند و مضر زندگی متمرکز گردد ، شخصیت زشتی پیدا خواهید کرد. در هر چیزی به نیکی‌های آن بنگرید تا کیفیت زیبایی و نیکی را به خود جذب نمایید.

- پاراماهانسا یوگاناندا

@ajnachakraa

بیهوده سخن راندن باعث می‌شود که انسان عشق و ارادت خود به خداوند را از دست بدهد. باعث بی‌قراری ذهنی می‌شود و این حالت ذهن را از خداوند دور می‌کند.

حرف زدن با مردم نیاز به صدا و تارهای صوتی دارد. گفتگو با خداوند سکوت می‌طلبد. کسانی که زیاد حرف می زنند با خداوند نیستند. آنها در فکر خود زمان بسیار کمتری برای او دارند.

کسانی که در باطن با خدا گفتگو می‌کنند، در ظاهر ساکت ترند. محیط اطرافشان هر چه باشد، معمولاً ساکت‌تر هستند. مرید حرف‌های زیادی برای گفتن به خداوند دارد، اما با دیگران حرف زیادی برای گفتن ندارد. وقتی آن کسانی که حرف‌های زیادی برای گفتن با خداوند دارند، لب به سخن می‌گشایند، سخنانشان از خداوند و سرشار از حکمت و ادراک است.

وقتی که درک خداوند برایتان شروع می‌شود، دیگر برای چیزهای بیهوده وقت ندارید. می‌خواهید تنها باشید، تنها با خداوند، و نمی‌خواهید یک لحظه گرانبهای بودن با او را بیهوده از دست بدهید. چنین مریدی حتی وقتی که به کاری مشغول است هرگز از درک عشق به خداوند غافل نیست.

بیهوده پرحرفی کردن باعث می‌شود که انسان ارادت به خداوند را از دست بدهد. بی قراری ذهنی بوجود آورده و ذهن را از خداوند دور می‌کند. سعی کنید بی وقفه ذهن خود را معطوف به خداوند کنید. همیشه با او باشید. یاد حضور او را تمرین کنید. وقت خود را تلف نکنید.

- شری پاراماهانسا یوگاناندا

@ajnachakraa

توانایی در دوست داشتنِ زلال و بی قید و شرط از مراقبه کردن حاصل می‌شود ، از عاشقِ خداوند بودن و در سکوت ، با او ، به زبان دل گفتگو کردن. من فکر نمی‌کنم لحظه‌ای از زندگی من باشد که من با خداوند حرف نزنم. خیلی نگران این نیستم که او با من حرف بزند یا نه. شاید من در این تفکر عجیب باشم. اما فقط آگاهم به این که از گفتگوی درونی با خداوند شادمانی زیادی حاصل می‌شود و گاهی به ناگاه جریانی عظیم از عشق الهی و وجد و شعف یا حکمت او به هشیاری من جاری می‌گردد. آنگاهست که من می‌دانم: «این تو هستی که به من آنچه را می‌دهی که در این زندگی به دنبالش هستم. »

شری دایاماتاجی

@ajnachakraa

اولین اثبات حضور خداوند در خود، آرامشی توصیف‌ناپذیر است. این آرامش به شعفی متحول می‌شود که در تصور انسان نمی‌گنجد. زمانی که به مبدأ حقیقت و حیات دست یابید، تمامی طبیعت به شما پاسخ می‌دهد. با یافتن خداوند در درون، او را در برون، در همه انسان‌ها و در هر وضع و موقعیتی خواهید یافت.

-پاراماهانسا یوگاناندا

@ajnachakraa

کلام انسان روح خداوند در اوست. کلام گفتاری انسان اصواتی تشکیل یافته از ارتعاشات افکار او هستند ؛ افکار ارتعاشاتی هستند که یا از حس منیت و یا از روح ارسال می‌شوند. هر کلامی که از دهان شنیده شود بایست سرشار از ارتعاشات معنویت روح انسان باشد. اگر کلام انسان پر از نیروی معنوی نباشد، خالی از حیات می‌گردد. پرحرفی ، غلو کردن ، دروغ پردازی ، اینها کلام را بسان فشنگهای کاغذی که از تفنگ اسباب ‌بازی بیرون می‌جهد بی‌فایده و ناکارا می‌سازند. احتمال آن که سخنان و نیایشهای اشخاص پُرحرف و یا نادرست موجب تغییرات مفیدی در روند امور شوند بسیار کم است. کلام انسان نه تنها بایست ادا کننده حقیقت باشد ، بلکه باید بیان ادراک و تحقق قطعی او باشد. کلام بدون نیروی معنوی روح همچون غلاف بدون ذرت می‌ماند.

پاراماهانسا یوگاناندا

@ajnachakraa

قدیس بزرگی گفته است: "پروردگارا ، برایم تفاوتی نمی‌کند که کجا باشم ، اما مرا به عذابِ فراموشی نسبت به خودت دچار مکن". هیچ مجازاتی بدتر از این نیست. مسیح گفت:ناقص به این دنیا آمدن بهتر است تا غفلت از حضور خداوند. از تماس با خداوند همه‌ی رنج‌ها و عذاب‌ها ناپدید می‌گردند.

پاراماهانسا یوگاناندا / جستجوی جاودانه انسان

@Ajnachakraa

هر نوع کرداری ، چه مثبت و چه منفی در فضای اختری ارتعاش تولید می‌کند. این ارتعاشات همیشه و در همه جا وجود دارند.اگر با کسانی زندگی یا معاشرت کنید که مرتکب کردار اشتباه می‌شوند ، هر اندازه هم کوشش کنید که از آن دوری کنید ، مغناطیس ارتعاشاتِ کردار اشتباه آنها را حس می‌کنید. افرادی که ذهنیت ضعیف دارند، به هر وسیله که شده باید از معاشرت با آنهایی که عادات بد دارند ، دوری جویند. تنها اشخاص قوی می‌توانند با چنین افرادی معاشرت کنند و به آنها کمک کنند ، بدون آن که خود تحت تأثیر بدی آنها قرار گیرند. این یک قانون است. اگر کسی مشروبات الکلی مصرف می‌کند و جاذبه‌ی این عادت او قوی‌تر از اراده شما در پرهیز از مصرف الکل باشد ، با او معاشرت نکنید. وقتی با افرادی معاشرت می‌کنید که دارای عادات مضر هستند ، باید مطمئن شوید که نیروی جاذبه شما برای نیکی ، از جاذبه‌ی آنها برای بدی بیشتر است. آموزگاران و اصلاح‌طلبانی که ابتدا خود را با پرورش جاذبه معنوی ، حفاظت نمی‌کنند ، قربانی ارتعاشات منفی کسانی می‌شوند که سعی به یاری دارند.

پاراماهانسا یوگاناندا

با ملاحظه‌ بودن با دیگران را هم در گفتار و هم در کردار خود تمرین کنید؛ و وقتی وسوسه می‌شوید که با تندی با کسی برخورد کنید، این میل ناگهانی را در خود کنترل کنید و به جایش با آرامش صحبت کنید. هیچگاه نگذارید که کسی سخن تند از شما بشنود. اگر از شما سئوالی شد، از بیان حقیقت نترسید؛ اما هیچگاه افکار خود را بر دیگران تحمیل نکنید. به یاد داشته باشید که نامیدن شخص کور، کور و یا شخص بیمار، بیمار، اگرچه ممکنست بیان واقعیت باشد، اما بهترست که با چنین صراحتی بیان نشود. هنگامی که در گفتار خود مهربانی و ملاحظه به کار می‌برید، به دیگران کمک می‌کنید که روحیه‌ی قویتری پیدا کنند و احساس بهتری کنند.

پاراماهانسا یوگاناندا

@ajnachakraa

هر کسی که خداوند را براستی و هرچند کوتاه دریافته باشد دیگر هرگز همان شخص سابق نخواهد بود و هرگز نمی‌تواند مانند قبل به هشیاری محدود دنیوی راضی باشد. نه اینکه دنیا و یا لذات سالمش را احساس نکنید، بلکه آگاهی‌تان از بیرون ، به سوی درونیِ واقعیت جهت می‌یابد.

مرینالینی ماتا

@ajnachakraa

تمرین و پرورش عادت به حرف زدن درونی با خداوند و ابراز عشق به او نه تنها برای کسانی است که در صومعه‌ها زندگی می‌کنند، بلکه برای همه مردمی است که در دنیا زندگی می‌کنند. این کار عَمَلی است. کمی کوشش لازم دارد. تمامی عاداتی که تا کنون در خود پرورش داده‌اید کارهایی بوده‌اند که به کرات انجام دادید، چه به نحو فیزیکی و چه ذهنی، تا اینکه آنها به صورت طبیعت دوم شما درآمدند. اما برای بوجود آوردن آنها از یک نقطه باید شروع می‌کردید. اکنون زمانش رسیده که آن نوع کردار و افکاری را آغاز کنید که عادت به گفتگو با خداوند در سکوت را در شما پرورش می‌دهد.

شری دایاماتاجی

@ajnachakraa

خداوندا ، به من قدرت اراده ده تا عادتهای اشتباه را ، که جاذب ارتعاشات شر می‌باشند ، از خود برانم و عادتهای نیک را ، که جاذب ارتعاشات نیک هستند ، در خود شکل دهم.

-پاراماهانسا یوگاناندا

@ajnachakraa

تنهایی و خلوت گزیدن بهای والا شدن است

در درون خود تنها باشید. زندگیِ بی‌هدف دیگران را دنبال نکنید. بیشتر به مطالعه کتابهای خوب بپردازید و مراقبه کنید‌. چیزهای بسیار خوب الهام‌بخش برای دانستن است، با این وجود انسان وقتش را ابلهانه هدر می‌دهد. اگر تمرکز نکنید و بر طبق آموزه‌های خردمندانه‌ی بزرگان رفتار نکنید، هیچگاه به شادمانی واقعی نمی‌رسید. اندیشه‌های آنها در نوشتارهای مقدس و کتابهای سرشار از حقیقت برای یاری به شما یادداشت شده‌اند.
پس وقت خود را با جستجوهای پی در پی به دنبال هیجان تلف نکنید. هر از گاه اشکالی ندارد که به سینما بروید و کمی معاشرت کنید ، اما اکثراً با خود خلوت گزینید‌. شادمانی انسان متکی به مراقبه کردن و شناخت شخصیت‌های والا می‌باشد که از راه مطالعه‌ی اندیشه‌هایشان در کتاب‌ها ، و معاشرت با کسانی کسب می‌شود که والامنش و مهربان هستند. از تنهایی و خلوت با خود لذت ببرید , اما هنگامی که خواستید با دیگران بیامیزید ، با عشق و دوستی با آنها باشید ، تا آن اشخاص شما را فراموش نکنند ، و همیشه به یاد داشته باشند که شخصیتی را ملاقات کرده‌اند که برایشان الهام‌انگیز بوده و ذهن‌شان را معطوف به خداوند کرده است.

-پاراماهانسا یوگاناندا

@ajnachakraa

به یاد داشته باشید که اگر امروز انسانی بهتر از روز پیش نشده‌اید یعنی که در سلامتی، آرامش فکر و شادمانی روح پسرفت کرده‌اید. به چه علت؟ برای اینکه بر کردار خود حاکم نیستید. خود شما عادات خود را بوجود آورده‌اید ، پس می‌توانید آنها را نیز تغییر دهید. اگر ذهنیت غلط داشته‌اید ، تصمیم بگیرید که با اشخاص نیک معاشرت کنید و به مطالعه و مراقبه بپردازید. تغییر معاشرین تاثیر بسزایی دارد. وقتی به اینجا می‌آیید ، حتی برای چند ساعت ، ذهنیت‌تان عوض می‌شود؛ و آرامش نشاط‌انگیزی را حس می‌کنید. وقتی که به مجالس رقص و میهمانی می‌روید احساس ناامنی ، عصبی بودن و هیجان می‌کنید. بعد از آن اگر وارد فضای متفاوت و آرام‌تری بشوید ، مجدداً حس آرامش به شما دست می‌دهد. بزرگ‌ترین نفوذ در زندگی ، حتی بالاتر از قدرت اراده‌تان ، تاثیر محیط بر شماست. اگر لازم است، آن را تغییر دهید. تا زمانی که از نظر ذهنی قوی نشده‌اید ، نمی‌توانید بدون تاثیر یک محیط خوب ، آن شخصیتی بشوید که می‌خواهید. وقتی که در تلاش برای بهتر شدن به مشکل برمی‌خورید، بایست معاشرین معنویت‌گرا و سایر عوامل روحیه‌بخش را برگزینید.

-پاراماهانسا یوگاناندا

@ajnachakraa

در حین کار کردن ، هر از گاه مکث کنید و از خود بپرسید:
هشیاری من کجاست ؟
ذهن من آیا در سکوت و در درون متوجه خداوند است، یا در لابلای افکار بیرونی گم شده است؟
اگر شما مراقبه کنید و سعی کنید در حین فعالیت ذهن خود را بر خداوند متمرکز نگه دارید ، خواهید دید که زندگی شما بطور خودکار تعادل پیدا می کند و به فردی آرام تر تبدیل می شوید ، کسی که نه از روی احساسات ، بلکه از مرتبهٔ عمیق تر سکوت درونی عمل میکند.

👤شری دایاماتاجی

@ajnachakraa

هنگامی که آزمون‌های من بسیار دشوار هستند ، من اول در درون ، سعی به درک خود می‌کنم. شرایط خارجی را مقصر نمی‌شمارم و سعی نمی‌کنم کس دیگری را اصلاح کنم. اول به درون می‌روم. سعی می‌کنم دژ درونی روح خود را پاکیزه گردانم و موانع را از سر راه تجلیِ روح همه-قادر و همه-دانای خود بردارم. این راه موفقیت‌ در زندگی است.

-پاراماهانسا یوگاناندا

@ajnachakraa

اشخاصی را که با آنها مشکل دارید در دیده تصور خود در هاله‌ای از نور الهی ببینید، و عمیقا دعا کنید، «خداوندا ، آنها را از صلح و هماهنگی سرشار کن، و تکرار کنید صلح و هماهنگی، صلح و هماهنگی….» این را برای مدت یک دقیقه تکرار کنید. سپس خودتان را در دیده‌ی درون تصور کنید که از نور الهی احاطه شده‌اید و دعا کنید، «خداوندا، مرا از صلح و هماهنگی سرشار کن، صلح و هماهنگی...صلح و هماهنگی….» و این را به مدت ۱۵ ثانیه تکرار کنید. کل این تمرین را پنج مرتبه در روز انجام دهید، و خواهید دید که تغییری در مسیر صلح و هماهنگی در آن اشخاص نیز خود شما رخ خواهد داد.

-پاراماهانسا یوگاناندا

@ajnachamraa

چگونه مراقبه کردن را در برنامه وظایف بسیاری که در روز داریم بگنجانیم؟

اوشا: وقتی ما براستی میل به انجام کاری را داشته باشیم، معمولا راهی پیدا می‌کنیم که آن کار را انجام دهیم. بخصوص اگر با گام‌های کوچک آن را آغاز کنیم. شری دایاماتا همیشه مریدان را به مراقبه کردن تشویق می‌کرد ، و می‌گفت حتی اگر شده هر روز برای پنج دقیقه مراقبه کنید. زیرا وقتی که با پنج دقیقه شروع می‌کنید، و آرامش زاده از مراقبه را تجربه می‌کنید، بتدریج می‌خواهید که  وقت بیشتری را به آن اختصاص  بدهید. چون می‌بینید که نمی‌توانید بدون آن زندگی کنید. می‌توانید صبح ها ۲۰ دقیقه یا  نیم‌ساعت زودتر از خواب بیدار شوید ، و پیش از شروع روز خود زمانی را به خلوت و مراقبه سپری کنید. اگر در روز ساعتی را برای صرف نهار دارید ، می‌توانید ۱۰ دقیقه‌ی از آن را صرف مراقبه کنید. شب پیش از خوابیدن ، می‌توانید ۱۵ یا ۲۰ دقیقه
را به مراقبه بگذرانید و با ذات واقعی خود ارتباط برقرار کنید و تنش‌های روز را از خود بیرون کنید. همین یک تمرین ساده شما را قادر می‌سازد که با تنش‌ها و فشارهای روزانه با آرامش و تعادل بیشتری مواجه گردید.

📖مجله SRF

@Ajnachakraa

«در درون خود برای هر کسی که می‌بینید دعا کنید. لازم نیست دعای طولانی باشد. فقط آن شخص را در پرتوی الهی تجسم کنید و از خدا بخواهید: "خدایا این شخص را مورد لطف و رحمت خودت قرار ده."

-سوامی آنانداموی گیری

@ajnachakraa